POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 03.01.2006r., (data wpływu do tutejszego Urzędu 13.01.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w zakresie dotyczącym zapłaty podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodówpostanawiauznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa w kraju i za granicą samochody, które następnie sprzedaje w Polsce. Niektóre z tych pojazdów przed sprzedażą są wykorzystywane przez Podatnika jako samochody demonstracyjne, służbowe lub testowe. Samochody są nabywane z przeznaczeniem z góry na powyższe cele, lub – w przypadku trudności ze sprzedażą – pierwotnie przeznaczone do odsprzedaży pojazdy są po kilku miesiącach oddane do wykorzystania jako służbowe, testowe i demonstracyjne. W przypadku, gdy przewidywany okres użytkowania przedmiotowych samochodów przekracza rok, są one ujmowane w ewidencji środków trwałych Spółki. Zdaniem Podatnika, w sytuacji, gdy nabyty w celu odsprzedaży samochód osobowy, zostanie przeznaczony po kilku tygodniach lub miesiącach na użytek wewnętrzny firmy, wystarczającą podstawą do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest kopia faktury potwierdzającej nabycie danego samochodu łącznie z informacją, o której mowa w art. 103 ust. 5 i 6 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma konieczności zapłaty podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 3 ustawy o VAT.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że z przepisu art. 103 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535, ze zm.) wynika, iż w sytuacji, gdy podatnicy wymienieni w art. 15 ustawy, oraz podatnicy nie będący podatnikami wymienionymi w art. 15 ustawy, nie mający obowiązku składania deklaracji podatkowej na zasadach ogólnych, dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, mają obowiązek, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacenia podatku na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu.

Powyższy przepis stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju. (art. 103 ust. 4 ww. ustawy). W powyżej określonych sytuacjach, zgodnie z art. 103 ust. 5 i 6, podatnik ma obowiązek dostarczyć naczelnikowi urzędu skarbowego wg odpowiedniego wzoru, informację o nabywanych środkach transportu i kopię faktury potwierdzającej nabycie tego środka transportu przez podatnika, które to dokumenty wraz z dowodem zapłaty podatku są podstawą do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1.Podatnik prowadzący działalność w zakresie handlu samochodami, wewnątrzwspólnotowe nabycie nowego środka transportu zobowiązany jest wykazywać w miesięcznej deklaracji podatkowej (VAT–7) oraz w kwartalnej informacji podsumowującej (zawierającej dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu). Na ogólnych zasadach byłby on wykazywany do 25. dnia miesiąca następującego po okresie (miesiącu albo kwartale), w którym powstał obowiązek podatkowy. Na mocy niniejszej regulacji jest on natomiast płatny bezpośrednio 14 dni po powstaniu obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 20 ust. 9 w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku o od wartości dodanej. Warunkiem przyśpieszonej płatności, na podstawie art. 103 ust. 4 ustawy, jest jednakże, aby nabywany środek transportu miał być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub miał być użytkowany na terytorium kraju (jeżeli nie podlega rejestracji). Powyższy przepis wymaga, aby podatnik określił w terminie 14 dni od powstania obowiązku podatkowego czy zamierza rejestrować lub użytkować na terytorium kraju zakupione w krajach Unii Europejskiej samochody. W przypadku podjęcia decyzji o rejestracji podatnik obowiązany jest do wpłacenia w tym samym terminie podatku VAT w urzędzie skarbowym. Z tytułu zapłacenia podatku po upływie ustawowego terminu podatnik powinien zapłacić odsetki z powodu nieterminowej wpłaty – art. 53 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8. poz. 60). Brak zapłaty podatku w określonych wyżej terminie płatności powoduje powstanie zaległości podatkowej w VAT. Zgodnie bowiem z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej – zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Konsekwencją wystąpienia zaległości podatkowej jest konieczność zapłaty odsetek. W ocenie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego przepisy ustawy o VAT nie uprawniają podatnika do samodzielnego określenia terminu w sprawie wypowiedzenia się w zakresie przeznaczenia nabywanych w ramach WNT nowych środków transportu.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe ograny podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia albo zmiany przepisów, na podstawie których została wydana. Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej /Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm./).