W dniu 12.05.2006r. do tutejszego organu podatkowego został przekazany przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego z dnia 17.03.2006r., uzupełniony pismem z dnia 25.05.2006r. (wpływ do tutejszego organu podatkowego w dniu 25.05.2006r.).

Wnioskujący wyjaśnił, że rozważa możliwość połączenia się z inną spółką, poprzez przejęcie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), przy czym spółką przejmującą będzie Wnioskujący. Spółka, której przejęcie planuje Wnioskujący, posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Połączenie spółek zostanie rozliczone i ujęte w księgach rachunkowych metodą łączenia udziałów, na podstawie stosownych przepisów ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Na dzień połączenia księgi rachunkowe każdej ze spółek nie zostaną zamknięte. Spółki zamierzają bowiem skorzystać z uprawnienia wynikającego z art. 12 ust. 3 ustawy o rachunkowości, polegającego na niezamykaniu ksiąg rachunkowych przejmowanej spółki na dzień połączenia.

Na dzień podejmowania decyzji o planowanym połączeniu obie spółki osiągają zysk (bilansowy i podatkowy), przy czym Wnioskująca posiada nierozliczone straty podatkowe z lat ubiegłych. Obie spółki na dzień planowanego połączenia będą kontynuować aktywną działalność gospodarczą, mają bowiem podpisane długoterminowe kontrakty na wykonanie usług, tzn. że obie łączące się spółki będą kontynuować działalność do dnia połączenia, zaś pod dniu połączenia realizację kontraktów wykonywanych dotychczas w strukturze spółki przejmowanej przez spółkę przejmującą (tj. w znaczeniu biznesowym kontynuowanie przez nią działalności rozpoczętej przed dniem połączenia przez spółkę przejmowaną).

Spółka przejmująca nie posiada udziałów w spółce przejmowanej, natomiast spółka przejmowana jest jedynym udziałowcem Spółki przejmującej.

Wskutek planowanego połączenia w Spółce przejmującej powstanie nadwyżka wartości otrzymanego przez Spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość akcji przyznawanych udziałowcom spółki przejmowanej, gdyż parytet wymiany udziałów ustalono w proporcji 5:6.

Wnioskujący wyjaśnił, iż główne cele połączenia sprowadzają się do:

1. obniżenia kosztów zarządu - planowane połączenie spółek spowoduje zmniejszenie kosztów administracyjnych, w tym kosztów zarządu,

2. ujednolicenie procedur pracy działów produkcyjnych,

3. zwiększenie poziomu pracy Centrów Kompetencyjnych, poprzez selekcję i wypromowanie najlepszych osób z całej grupy,

4. możliwość negocjowania lepszych cen z dostawcami towarów i usług, przy wykorzystaniu efektu skali,

5. możliwość płynnego przesuwania zasobów bez konieczności kreowania dodatkowych transakcji, co wpłynie na poprawę płynności finansowej oraz zminimalizowanie biurokracji w tym zakresie i zmniejszenie kosztów obsługi,

6. wyraźne zmniejszenie prawdopodobieństwa wypowiedzenia kontraktów przez głównego kontrahenta obu spółek (X S.A.), tj. pewność działania na rynku oraz wzrost konkurencyjności na rynku, ze względu na większe rozmiary i możliwości połączonego podmiotu,

7. możliwość zabezpieczenia ewentualnego finansowania działalności spółki majątkiem przejętym wskutek połączenia oraz możliwość negocjowania korzystniejszych form finansowania działalności,

8. poprawa płynności finansowej poprzez zminimalizowanie kosztów finansowania środków pieniężnych,

9. wypromowanie jednego, rozpoznawalnego znaku firmowego - obie spółki mają w nazwie XXX, w związku z czym możliwe jest zminimalizowanie kosztów promocji wspólnego znaku firmowego.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy w świetle art. 10 ust. 4, w związku z art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (UPDOP), można uznać, iż połączenie spółek jest przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a głównym bądź jedynym celem połączenia nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, w związku z czym dla Spółki przejmującej nie będzie stanowiła dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, nadwyżka wartości otrzymanego przez Spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej lub dzielonej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej lub dzielonej?

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy połączeniu lub podziale spółek kapitałowych, dla spółki przejmującej lub nowo zawiązanej nie stanowi dochodu, o którym mowa w ust. 1 (dochód z udziału w zyskach osób prawnych), nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną majątku spółki przejmowanej lub dzielonej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej lub dzielonej. Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 4 UPDOP, przepisu art. 10 ust. 2 pkt 1 nie stosuje się w przypadkach, gdy połączenie lub podział spółek nie są przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, lecz głównym bądź jednym z głównych celów takiej operacji jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji, gdy Spółka przejmująca nie posiada w ogóle udziału w Spółce przejmowanej, bądź gdy udział ten jest większy niż 25%, to należy przyjąć, że operacja połączenia spółek nie wywiera żadnych skutków podatkowych po stronie Spółki przejmującej. Zasadą jest zatem, iż dochodu nie stanowi nadwyżka wartości otrzymanego przez Spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów przyznanych udziałowcom spółki przejmowanej. Wyjątek od powyższej zasady występuje tylko wówczas, gdy Spółka przejmująca posiada udział w Spółce przejmowanej. Powyżej przedstawiona zasada neutralności podatkowej przy połączeniu przedsiębiorstw, kiedy Spółka przejmująca nie posiada udziałów w Spółce przejmowanej jest także zgodna z Dyrektywą Rady Unii Europejskiej z dnia 23 lipca 1990r. (90/434/EWG), która wprowadza wspólny system wyłączenia od opodatkowania zysków kapitałowych ujawnionych w związku z fuzjami i podziałami spółek oraz wnoszeniem majątku przez jedną ze spółek do innej, a także w związku z zamianą udziałów w odniesieniu do spółek mających siedzibę w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Wnioski takie wynikają także z uzasadnienia do ustawy z dnia 27 lipca 2002r. zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2003r. Z powołanego wyżej uzasadnienia do zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych i z dyrektywy wynika, iż "neutralność podatkowa operacji polegających na fuzji lub podziale przedsiębiorstw polega na tym, że zdarzenia te nie powodują w momencie ich zaistnienia dla żadnej ze spółek w nich uczestniczących oraz dla ich wspólników obciążenia podatkowego. W szczególności dotyczy to nadwyżek wartości związanych ze składnikami majątkowymi, które kończą swój byt prawny oraz nadwyżek związanych z udziałami w tych spółkach. Neutralność podatkowa nie oznacza rezygnacji z opodatkowania tych nadwyżek, lecz przesunięcie momentu opodatkowania do chwili zbycia składników majątkowych lub udziałów w spółkach (...). Zgodnie z Dyrektywą 90/434/ EWG neutralność podatkowa w momencie łączenia lub podziału dla spółki przejmującej może mieć zastosowanie, jeżeli udział w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej nie przekracza 25%. Takie rozwiązanie zostało przyjęte w art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy."

Również zgodnie z art. 4 ust. 1 Dyrektywy połączenie nie może powodować opodatkowania różnicy między wartością rzeczywistą, a wartością podatkową przeniesionych aktywów i pasywów majątkowych. Wartość rzeczywista to wartość jaką mają przeniesione aktywa i pasywa w momencie fuzji (jest to wartość rynkowa). Wartość podatkowa to zaś wartość, która byłaby przyjęta dla obliczenia zysku lub straty w celu ustalenia podstawy opodatkowania w podatku od dochodu lub przyrostu wartości majątku spółki wnoszącej, jeśli te aktywa i pasywa byłyby zbyte w momencie fuzji. W sytuacji, gdy spółka przejmująca już przed dokonaniem fuzji posiada udział w kapitale spółki przejmowanej, to zgodnie z art. 7 dyrektywy, jeżeli udział ten przekracza 25%, związane z nim nadwyżki wartości nie podlegają opodatkowaniu. Z kolei, gdy udział jest mniejszy niż 25%, wówczas państwa członkowskie indywidualnie decydują o opodatkowaniu.

W związku z faktem, iż Spółka przejmująca nie posiada udziału w spółce przejmowanej, to operacja przejęcia nie powinna wywierać wpływu na opodatkowanie ewentualnego dochodu Spółki przejmującej.

Z przepisów ustawy podatkowej wynika, że powyżej opisane zasady opodatkowania (ulgi) będą miały zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy połączenie lub podział spółek są przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, zaś głównym bądź jednym z głównych celów takiej operacji nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Ponieważ w polskim prawie podatkowym brak jest definicji takich pojęć, jak "uzasadnione przyczyny ekonomiczne", "uchylenie się od opodatkowania", "czy unikanie opodatkowania", to wskazany przepis budzi wątpliwości interpretacyjne. Na niejasne kwestie językowe nakłada się brak orzecznictwa sądów administracyjnych, czy interpretacji innych organów podatkowych w przedmiocie objętym niniejszym wnioskiem.

W przedmiotowej sprawie na uwagę zasługuje przede wszystkim fakt, iż główne cele planowanego połączenia odnoszą się do uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. W ocenie Spółki cele wskazane w Jej wniosku mieszczą się w tym pojęciu, gdyż połączenie spółek ma na celu osiągnięcie wymiernych korzyści ekonomicznych w różnych obszarach działalności, zarówno w sferze usług jak i samego funkcjonowania Spółki.

W opinii Spółki bez wpływu na dokonaną przez Nią ocenę pozostaje fakt, iż Spółka jako spółka przejmująca, będzie miała prawo rozliczyć od swojego dochodu (uwzględniającego dodatkowo dochód spółki przejętej) poniesione w latach poprzednich straty podatkowe, bowiem na moment planowanego połączenia Spółka osiąga dochód zarówno bilansowy, jak i podatkowy, więc miałaby możliwość rozliczenia swojej straty podatkowej, nawet wówczas, gdyby nie dokonano połączenia. Należy mieć bowiem na uwadze fakt, że na moment planowanego połączenia Spółka prowadzi aktywną działalność gospodarczą i realizuje zwarte przed planowanym połączeniem kontrakty. Zdaniem Wnioskującego, jako spółki przejmującej, będzie miał on prawo - po połączeniu przez przejęcie - do rozliczania strat z lat ubiegłych (tj. poprzedzających rok połączenia), osiągniętych tylko przez Wnioskodawcę jako spółkę przejmującą. Tym samym Wnioskujący nie będzie miał prawa do rozliczania strat z lat ubiegłych, osiągniętych przez spółkę przejmowaną.

Planowane połączenie - zdaniem Wnioskującego - będzie dokonane w celu ekonomicznym, a co za tym idzie do Spółki będą miały zastosowanie przepisy art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

W pierwszej kolejności podnieść należy, że połączenie przez przejęcie, którego Wnioskujący zamierza dokonać - zgodnie z przepisem art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) - polega na przeniesieniu całego majątku spółki przejmowanej na Spółkę Wnioskującego (spółka przejmująca). Skutkiem takiego połączenia jest m.in. przejście praw i obowiązków spółki przejmowanej na spółkę przejmującą w drodze sukcesji uniwersalnej. Zgodnie bowiem z przepisem art. 494 § 1 KSH, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Spółka przejmowana ulegnie zaś rozwiązaniu, bez przeprowadzenia likwidacji, zgodnie z przepisem art. 493 § 1 KSH, w którym stanowi się, że spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Byt prawny spółki Wnioskującego będzie natomiast kontynuowany.

Tutejszy organ podatkowy zwraca uwagę na treść przepisu art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w którym stanowi się, że przy połączeniu lub podziale spółek kapitałowych:

1) dla spółki przejmującej lub nowo zawiązanej nie stanowi dochodu, o którym mowa w ust. 1, nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną majątku spółki przejmowanej lub dzielonej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej lub dzielonej,

2) dla spółki przejmującej, która posiada udział w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej w wysokości mniejszej niż 25% w przeliczeniu na prawa głosu, dochód stanowi nadwyżka wartości przejętego majątku odpowiadająca procentowemu udziałowi w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 15 ust. 1k lub art. 16 ust. 1 pkt 8; dochód ten określa się na dzień wykreślenia spółki przejmowanej lub dzielonej z rejestru albo na dzień wydzielenia.

Wskazany powyżej przepis formułuje ogólną zasadę, iż przy połączeniu spółek kapitałowych dla spółki przejmującej lub nowo zawiązanej nie stanowi dochodu z udziału w zyskach osób prawnych nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przyjmującą lub nowo zawiązaną majątku spółki przejmowanej lub dzielonej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej lub dzielonej (art. 10 ust. 2 pkt 1). Jednak w przypadku inkorporacji ustawodawca przewidział możliwość opodatkowania dochodu spółki przejmującej, w szczególnym przypadku, gdy między łączącymi się spółkami na dzień połączenia istnieje więź kapitałowa, w której spółka-matka jest spółką przejmującą, a spółka- córka przejmowaną, a więź ta jest relatywnie słaba. Przepis ten znajdzie bowiem zastosowanie w sytuacji, gdy spółka przejmująca ma w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział mniejszy niż 25% w przeliczeniu na prawa głosu.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przepis art. 10 ust. 2 pkt 2 nie znajdzie zastosowania w sytuacji, w której spółką przejmującą jest spółka córka. Tutejszy organ podatkowy zaznacza, iż Wnioskujący wyjaśnił, że spółka przejmowana jest jedynym udziałowcem spółki przejmującej. Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika odpowiada zatem hipotezie normy, zawartej w przepisie art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej.

Ponadto wskazuje się, że stosownie do przepisu art. 10 ust. 5 omawianej ustawy podatkowej przepis ust. 2 ma zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami:

1) o których mowa w art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo

2) o których mowa w art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium kraju będącego członkiem Unii Europejskiej, albo

3) o których mowa w art. 3 ust. 2, mających siedzibę lub zarząd na terytorium kraju będącego członkiem Unii Europejskiej, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W przedstawionym stanie faktycznym obie spółki (tj. przejmowana i przejmująca) mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej. Zostały zatem spełnione przesłanki, o których mowa w przepisie art. 10 ust. 5 pkt 1 ustawy podatkowej.

Niezależnie od powyższego, tutejszy organ podatkowy podnosi, iż w przepisie art. 10 ust. 4 ustawy podatkowej stanowi się, że przepisów ust. 2 pkt 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 nie stosuje się w przypadkach, gdy połączenie lub podział spółek nie są przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, lecz głównym bądź jednym z głównych celów takiej operacji jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Konsekwencją ustalenia, prowadzącego do stwierdzenia, że przyczyną przekształcenia spółek nie były uzasadnione przyczyny ekonomiczne, lecz dążenie do ominięcia przepisów prawa podatkowego, jest uznanie nadwyżki wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów (akcji), przeznaczonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej za dochód podlegający opodatkowaniu. Wskazać należy, że ustawodawca nie definiuje wyrażenia "przyczyny uzasadnione ekonomicznie". Koniecznym jest zatem dokonanie wykładni celowościowej zewnętrznej, w tym w oparciu o źródła prawa Wspólnot Europejskich. Tutejszy organ podatkowy podkreśla, że treść przepisu art. 10 ust. 4 ustawy podatkowej jest wzorowana i stanowi inkorporację do przepisów prawa polskiego (prawa wewnętrznego) przepisów Dyrektywy Rady z dnia 23 lipca 1990 roku w sprawie wspólnego systemu opodatkowania dotyczącego fuzji, podziałów, wnoszenia aktywów i wymiany akcji, które dotyczą spółek w różnych państwach członkowskich (90/434/EWG), w szczególności zaś jej artykułu 11 ust. 1 lit. a). W sytuacji braku stosownych definicji w polskim prawie podatkowym, zdaniem tutejszego organu podatkowego dyrektywa ta może pomóc przy interpretacji użytych w polskiej ustawie podatkowej pojęć. W artykule 11 ust. 1 lit. a) cytowanej Dyrektywy reguluje się, że państwo członkowskie może odmówić zastosowania lub anulować przepisy tytułów II, III i IV w całości lub częściowo, jeśli fuzja, podział, przekazanie aktywów lub wymiana akcji ma jako główny powód lub jako jeden z głównych powodów oszustwo podatkowe lub uniknięcie podatku. O istnieniu takiego motywu działania można mówić wtedy, jeśli fuzja, podział, przekazanie aktywów lub wymiana akcji nie wynikają z racjonalnych ekonomicznych powodów, a w szczególności z reorganizacji lub racjonalizacji uczestniczących spółek. Z powyższego zatem należy wyimplikować wniosek, że uzasadnione przyczyny ekonomiczne fuzji spółek obejmują przede wszystkim reorganizację lub racjonalizację działalności spółek, biorących udział w fuzji. Tutejszy organ podatkowy wskazuje również, że połączenia spółek mogą być przeprowadzane celem racjonalizacji finansów łączących się spółek (a więc z przyczyn ekonomicznych), których elementem jest planowanie podatkowe, mające na celu racjonalizację opodatkowania. Zasady opodatkowania i przewidywane przez nie możliwości ukształtowania pozycji prawno-podatkowej podmiotu mogą być bowiem traktowane jako element szeroko rozumianych kosztów działania jednostki, tak samo jak inne elementy działalności firmy, a zatem i obowiązki podatkowe mogą - z punktu widzenia funkcjonowania jednostki - podlegać racjonalizacji (o ile jest ona przeprowadzana w granicach obowiązującego prawa), która zasadniczo nie wiąże się z zabiegami pozostającymi w konflikcie z obowiązującymi przepisami prawa.

Dla określenia zakresu przedmiotowego wyrażenia "przyczyny uzasadnione ekonomicznie" pomocne okazać się mogą również wypracowane na gruncie przepisów ustawy Kodeks spółek handlowych poglądy doktryny w zakresie dotyczącym procesu łączenia się spółek. W przepisie art. 501 KSH stanowi się, że zarząd każdej z łączących się spółek sporządza pisemne sprawozdanie uzasadniające połączenie, jego podstawy prawne i uzasadnienie ekonomiczne, a zwłaszcza stosunek wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 499 § 1 pkt 2. W przypadku szczególnych trudności związanych z wyceną udziałów lub akcji łączących się spółek, sprawozdanie powinno wskazywać na te trudności. Na gruncie zacytowanego przepisu podkreśla się, że pojęcie uzasadnienia ekonomicznego należy rozumieć jako synonim motywów, które legły u podstaw rozważenia koncepcji połączenia danych spółek, albo innych celów, jakie mają być osiągnięte przez określoną spółkę bądź jej wspólników czy akcjonariuszy w wyniku połączenia. Wśród tych motywów wymienia się zwiększenie konkurencyjności spółki na rynku, obniżenie kosztów i podwyższenie jakości produkcji, bądź świadczonych usług, powiększenie rynku zbytu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskującego stanu faktycznego, tutejszy organ podatkowy wskazuje, że zadeklarowane przez Spółkę główne cele połączenia mieszczą się w zakresie użytego przez ustawodawcę w przepisie art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyrażenia "przyczyny uzasadnione ekonomicznie". Obniżenie kosztów zarządu, wykorzystanie efektów skali, możliwość negocjowania korzystniejszych form finansowania działalności bez wątpienia uznać należy jako zabiegi podejmowane w celu dokonania reorganizacji i racjonalizacji łączących się spółek (przez inkorporację). Utworzenie jednego - w miejsce dwóch - prężnie działającego podmiotu, oznaczonego rozpoznawalnym znakiem firmowy i zarządzanego przez jednolity, zcentralizowany zarząd, znacznie poprawia wizerunek przedsiębiorstwa na rynku, umacnia jego pozycję i umożliwia zdobycie znaczącej pozycji na tym rynku. Powyższe przesłanki i cele połączenia stanowią - w opinii tutejszego organu podatkowego - uzasadnione przyczyny ekonomiczne takiego połączenia. Zadeklarowane przez Wnioskującego cele połączenia przez inkorporację prowadzą zaś do wniosku, że głównym lub jedynym celem połączenia nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Powyższe upoważnia do zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym przepisu art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tutejszy organ podatkowy zaznacza jednak, że zbadanie przesłanek i celów dokonywanego połączenia spółek jest w pełni możliwe dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Wskazuje się, że zgodnie z przepisem art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, organ podatkowy wydaje pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w oparciu o stan faktyczny, przedstawiony we wniosku podatnika. A zatem organ podatkowy przy wydawaniu pisemnej interpretacji nie jest uprawniony do badania jakiejkolwiek dokumentacji spółki, mającej służyć potwierdzeniu określonych okoliczności. Stwierdzenie natomiast, że połączenie spółek nastąpiło z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych jest możliwe dopiero po takiej analizie stosownej dokumentacji spółki, m.in. dokumentów, przygotowywanych w związku z planowanym połączeniem spółek, w tym sprawozdań zarządów łączących się spółek sporządzonych zgodnie z dyspozycją art. 501 ustawy Kodeks spółek handlowych, uzasadniających połączenie, jego podstawy prawne, uzasadnienie ekonomiczne. Tutejszy organ podatkowy wskazuje zatem, że Wnioskujący, stosując przepis art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej, będzie zobowiązany do wskazania dowodów, iż połączenie spółek zostało przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, nie zaś w celu uniknięcia lub uchylenia się od opodatkowania.

Mając zaś na uwadze, że połączenia spółek mogą być przeprowadzane w celem racjonalizacji finansów łączących się spółek (a więc z przyczyn ekonomicznych), których elementem jest planowanie podatkowe, mające na celu racjonalizację opodatkowania, zdaniem tutejszego organu podatkowego bez wpływu na dokonaną w przedmiotowym postanowieniu ocenę ma okoliczność, iż Wnioskujący jako spółka przejmująca będzie uprawniony do rozliczania po połączeniu spółek strat podatkowych, osiągniętych przez siebie w latach poprzedzających dzień połączenia. W zakresie możliwości rozliczania strat podatkowych po połączeniu tutejszy organ podatkowy wydał odrębne postanowienie.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.