INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 452/12, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2011 r. (data wpływu 7 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania alimentów przyznanych na podstawie ugody sądowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia nieodpłatnej renty oraz otrzymywania alimentów przyznanych na podstawie ugody sądowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem w dniu 18 sierpnia 2006 r. podpisała umowę renty w formie aktu notarialnego nr X. Między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. W umowie tej mąż Wnioskodawczyni zobowiązał się do nieodpłatnego wypłacania, począwszy od dnia 1 września 2006 r., żonie comiesięcznej renty pod warunkiem nieotrzymywania przez Nią należnych od męża alimentów, bądź innych świadczeń mających na celu zaspokojenie potrzeb rodziny.

Dnia 13 września 2006 r. w Sądzie Rejonowym, między małżonkami została zawarta ugoda. W ugodzie tej, mąż Wnioskodawczyni zobowiązuje się do łożenia alimentów na potrzeby swojej rodziny począwszy od dnia 1 września 2006 r.

W dniu 14 listopada 2007 r., aktem notarialnym dokonano zmiany aktu notarialnego nr X z dnia 18 sierpnia 2006 r., w którym strony ustalają, że renta wypłacana będzie także po ustaniu ich małżeństwa i wygaśnięciu wszystkich obowiązków alimentacyjnych wykonywanych przez męża wobec małżonki i zstępnych.

W dniu 15 listopada 2007 r. małżonkowie rozwiedli się.

Mąż Wnioskodawczyni w latach 2006-2010 wywiązywał się z zawartych umów wypłacając do dnia rozwodu alimenty na podstawie ugody, a po rozwodzie rentę na podstawie ww. aktów notarialnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mimo rozdzielności majątkowej alimenty otrzymane od męża do dnia rozwodu oraz nieodpłatna renta otrzymana po rozwodzie stanowi dochód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych, czy też stanowi darowiznę o której mowa w ustawie o podatku od spadków i darowizn i na podstawie art. 4a ust. 1 korzysta ze zwolnienia od tego podatku...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie skutków podatkowych otrzymywania alimentów przyznanych na podstawie ugody sądowej.

Odnośnie kwestii opodatkowania nieodpłatnej renty zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane środki pieniężne, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn stanowią darowiznę. Na podstawie art. 4a ust. 1 oraz spełnieniu warunku określonego w art. 4a ust. 4 pkt 2, darowizna ta korzysta ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.

Ponieważ otrzymane przez Wnioskodawczynię w latach 2006-2010 środki pieniężne, podlegają pod ustawę o podatku od spadków i darowizn, to nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 2 grudnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB2/415-538/11-3/ASZ stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej wniesiono w dniu 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.). Uzupełnienie wezwania (po skierowaniu przez tut. Organ wezwania z dnia 20 stycznia 2012 r.) wniesiono dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.). Odpowiedź na powyższe wezwanie została udzielona pismem z dnia 1 lutego 2012 r., Nr IPTPB2/415W-2/12-4/ASZ.

W dniu 8 marca 2012 r. wpłynęła do tut. Organu skarga adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Pismem z dnia 4 kwietnia 2012 r., Nr IPTPB2/4160-48/12-2/ASZ, tut. Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę wnosząc o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 452/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną interpretację.

Sąd w przedmiotowym wyroku stwierdził, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. alimenty na rzecz osób innych niż dzieci osoby zobowiązanej stanowiły na mocy art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód podlegający opodatkowaniu. Przychód ten traktowany był jako pochodzący z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy). Wobec tego przyjąć należy, że alimenty na rzecz Wnioskodawczyni wypłacane przed dniem 1 stycznia 2007 r. podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Sytuacja prawna uległa zmianie z dniem 1 stycznia 2007 r., kiedy weszła w życie nowelizacja ustawy podatkowej. Zgodnie ze znowelizowanym art. 20 ust. 1 i wprowadzonym art. 21 ust. 1 pkt 127 wolne od podatku, obok alimentów na rzecz dzieci stawały się alimenty na rzecz innych osób, lecz jedynie do wysokości 700 zł miesięcznie oraz zasądzone przez sąd (ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw – Dz. U. Nr 217, poz. 1588).

Pojęcie ,,zasądzone”, użyte przez ustawodawcę, jak każdy termin tekstu prawnego podlega w pierwszym rzędzie wykładni gramatycznej. Zgodnie zaś z taką wykładnią, alimenty zasądzone to takie, które na rzecz osoby uprawnionej przyznał (zasądził) od osoby zobowiązanej sąd aktem swojej władzy, czyli wyrokiem. Ugoda sądowa, choćby najbardziej pożądana społecznie i systemowo nie może być utożsamiana z wyrokiem, bo w jej wyniku alimenty nie są zasądzane przez organ władzy, a ugodzone (umówione) między stronami. Sąd zaś jedynie bada kwestie dopuszczalności zawarcia ugody, nie ingerując w jej warunki.

Poza tym należy pamiętać, że spór dotyczy wykładni zwolnienia podatkowego. Każde zwolnienie jest odstępstwem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, wobec czego uprawnione jest ścisłe wykładanie przepisów dotyczących takich ulg.

Z tych względów Sąd uznał, iż stanowisko Organu co do braku zwolnienia od podatku alimentów płaconych na mocy ugody sądowej na rzecz Wnioskodawczyni zasługuje na aprobatę

Jednocześnie Sąd zarzucił, iż Organ niezasadnie ograniczył wydaną interpretację do samej Wnioskodawczyni, pomijając treść ugody sądowej załączonej do wniosku, która jednoznacznie wskazuje, ze beneficjentami świadczeń alimentacyjnych jest rodzina zobowiązanego, to jest żona (Wnioskodawczyni) i troje dzieci.

Ponadto, równie niezasadnie ograniczył ją kalendarzowo do lat 2006-2007, choć ze stanowiska Wnioskodawczyni zawartego we wniosku wynika, że pytanie dotyczy alimentów płaconych w latach 2006-2010.

W tej sytuacji Sąd zważył, że alimenty płacone na rzecz dzieci, tak przed zmianą stanu prawnego obowiązującą od 1 stycznia 2007 r., jak i po niej były zwolnione z podatku dochodowego. Przed dniem 1 stycznia 2007 r., jak wyżej zaznaczono, zwolnienie wynikało z art. 20 ust.1 ustawy podatkowej, zaś po nowelizacji z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit a.

Z kolei opodatkowanie alimentów na rzecz osób innych niż dzieci podlegało jeszcze jednej zmianie. I tak po omówionym wyżej zwolnieniu od dnia 1 stycznia 2007 r. takich alimentów zasądzonych przez sąd i to tylko do wysokości 700 zł miesięcznie, z dniem 1 stycznia 2009 r., na podstawie art. 1 pkt 11 lit. a tiret szesnaste ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), zwolniono od opodatkowania także alimenty na rzecz innych osób niż dzieci, otrzymane także na podstawie ugody sądowej.

Zdaniem Sądu, nie była to jednak zmiana redakcyjna, jedynie potwierdzająca stanowisko wnioskodawcy, lecz zmiana merytoryczna, wprowadzająca istotną zmianę normatywną.

Za poglądem powyższym przemawia uzasadnienie projektu zmiany, z którego wynika, że w ocenie wnioskującego o taką zmianę Rzecznika Praw Obywatelskich, brak zwolnienia z opodatkowania alimentów wypłacanych na podstawie ugody sądowej różnicuje sytuację osób otrzymujących alimenty. Stąd też brak jest podstaw prawnych, aby jak chce tego Strona skarżąca, przyjąć, że omawiane zwolnienie obowiązuje już od dnia 1 stycznia 2007 r.

Jednakże Sąd wskazał, iż przedstawiona wyżej zmiana stanu prawnego od dnia 1 stycznia 2009 r. winna być uwzględniona w wydanej interpretacji, gdyż pytanie Strony dotyczyło opodatkowania alimentów w latach 2006-2010.

W dniu 13 sierpnia 2012 r. do tut. Organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 452/12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt. I SA/Łd 452/12 – stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 powyższej ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.), za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia pewne rodzaje przychodów stanowiących pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga ostatecznie co jest przychodem z innych źródeł. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” przesądza, iż przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego. W katalogu tym znajdują się zatem przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i jednocześnie niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788), obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny powstaje poprzez zawarcie małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania lub unieważnienia. Wywiązywanie się z tego obowiązku poprzez przekazywanie części dochodów jednego z małżonków drugiemu (który np. nie ma możliwości zarobkowania) nie powoduje po stronie tego drugiego małżonka przysporzenia majątkowego, nie skutkuje zatem powstaniem przychodu podatkowego. Zabezpieczenie potrzeb rodziny w trakcie trwania związku małżeńskiego stanowi realizację obowiązku wobec rodziny i polega na przesunięciu środków majątkowych w ramach tej samej jednostki (rodziny).

Jednakże powyższe nie dotyczy małżonków między którymi istnieje rozdzielność majątkowa, czy też małżonków rozwiedzionych. Należy podkreślić, że w przypadku alimentów otrzymywanych od byłego małżonka, czy też od małżonka, z którym Wnioskodawczyni ma ustanowioną rozdzielność majątkową nie ma zastosowania art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem na podstawie tego przepisu opodatkowaniu nie podlegają jedynie świadczenia na zaspokojenie potrzeb rodziny o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również przepisy wydane na podstawie Ordynacji podatkowej, nie wyłączały do dnia 31 grudnia 2006 r. z opodatkowania alimentów na rzecz osób innych niż dzieci osoby zobowiązanej, a ponieważ nie kwalifikowały ich też do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zaliczyć je do przychodów z „innych źródeł”.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 13 września 2006 r. w Sądzie Rejonowym, między Wnioskodawczynią i Jej mężem została zawarta ugoda. W ugodzie tej, mąż Wnioskodawczyni zobowiązuje się do łożenia alimentów na potrzeby swojej rodziny począwszy od dnia 1 września 2006 r. W dniu 15 listopada 2007 r. małżonkowie rozwiedli się. Mąż Wnioskodawczyni w latach 2006-2010 wywiązywał się z zawartych umów wypłacając do dnia rozwodu (tj. do dnia 15 listopada 2007 r.) alimenty na podstawie ugody sądowej, a po rozwodzie rentę.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawne stwierdzić należy, że alimenty wypłacane w 2006 r. na rzecz dzieci, stosownie do postanowień art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią przychodu. Natomiast alimenty wypłacane w 2006 r. na rzecz osób innych niż dzieci, tj. w przedmiotowej sprawie na rzecz Wnioskodawczyni stanowiły źródło przychodów zakwalifikowane przez ustawodawcę do innych źródeł i podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wolą ustawodawcy (do końca 2006 r.) było bowiem opodatkowanie wszelkiego rodzaju alimentów (z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci), niezależnie od tego kto jest nimi obciążony, jaki zachodzi stosunek rodzinny między zobowiązanym, a uprawnionym, wreszcie z jakiego rodzaju przychodów są one wypłacane.

Zatem, alimenty wypłacane na rzecz osób innych niż dzieci w 2006 r. nie korzystały ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiły natomiast przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji powinny być opodatkowane wraz z pozostałymi dochodami w zeznaniu rocznym za ten rok.

W dniu 1 stycznia 2007 r. weszła w życie nowelizacja ustawy, mocą której zmieniono m. in. art. 20 ustawy, który stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie wprowadzono art. 21 ust. 1 pkt 127 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek pielęgnacyjny,
2. na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a), zasądzone przez sąd, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.
   
   

Powyższe zwolnienie zostało wprowadzone przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), która weszła w życie od dnia 1 stycznia 2007 r. Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 21 powołanej ustawy zmieniającej, zmienione przepisy mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym, zwolnieniem o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym objęte są uzyskane po dniu 1 stycznia 2007 r. alimenty, zasądzone przez sąd, do kwoty 700 zł miesięcznie.

W tym miejscu należy wskazać, że wyrok sądowy w postępowaniu cywilnym, w procesie, rozstrzyga o zasadności dochodzonego przez powoda roszczenia lub innej kwestii będącej przedmiotem postępowania. Natomiast ugodę sądową spisuje się w protokole rozprawy, bądź posiedzenia, po czym podpisują ją strony, bądź pełnomocnicy stron. Zawarcie ugody przed sądem kończy spór między stronami, w związku z czym wydanie wyroku staje się zbędne. Ugoda sądowa nie może być utożsamiana z wyrokiem, gdyż w jej wyniku alimenty nie są zasądzone, a ugodzone (umówione) między stronami.

W omawianym art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) ww. ustawy, ustawodawca wskazał na dwa warunki zwolnienia, które muszą być spełnione łącznie:

• alimenty muszą być zasądzone przez sąd,

• ich wysokość nie może przekraczać miesięcznie 700 zł.
  
  

Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu zwolnienie to odnosi się jedynie do alimentów zasądzonych przez sąd, natomiast alimenty wypłacane na podstawie ugody sądowej nie korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wypłacane były alimenty na podstawie zawartej ugody sądowej. Nie został zatem spełniony warunek zasądzenia tych alimentów przez sąd.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż otrzymywane w 2007 r. na podstawie ugody sądowej środki na zaspokajanie potrzeb rodziny – w części przypadającej na Wnioskodawczynię – nie korzystały ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji stanowiły źródło przychodów zakwalifikowane do innych źródeł i podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast alimenty na rzecz dzieci wypłacane w 2007 r. korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć jednak należy, iż ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) wprowadzona została zmiana art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle art. 1 pkt 11 lit. a) tiret 16 tej ustawy, art. 21 ust. 1 pkt 127 otrzymał brzmienie: wolne od podatku dochodowego są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a), otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.
   
   

Powyższa zmiana pomimo, że wprowadzona ustawą z dnia 6 listopada 2008 r., opublikowaną w dniu 28 listopada 2008 r., stosownie do art. 14 pkt 1 ww. ustawy zmieniającej, dotyczy dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2008 r.

Mając na uwadze ww. uregulowania prawne, stwierdzić należy, że alimenty na rzecz dzieci otrzymywane w latach 2008-2010 korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Alimenty otrzymywane w latach 2008-2010 na rzecz innych osób niż dzieci (tj. Wnioskodawczyni) do kwoty 700 zł miesięcznie korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) ww. ustawy, natomiast kwota alimentów miesięcznych ponad 700 zł stanowi przychód, który podlega opodatkowaniu w rocznym zeznaniu podatkowym.

Końcowo wskazać należy się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.