POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1-5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zmianami) w związku z wnioskiem z dnia 14.11.2005 r. (wpływ do tut. organu podatkowego w dniu 05.12.2005 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

postanawia

nie potwierdzić Strony stanowiska zawartego w piśmie z dnia 14.11.2005 r. (wpływ do tut. organu podatkowego w dniu 05.12.2005 r.) w części dotyczącej deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-R, VAT-Z.

UZASADNIENIE

W dniu 05.12.2005 r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek Strony z dnia 14.11.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczący m.in. podpisywania przez pełnomocnika deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-R, VAT-Z.
Zgodnie z art. 21 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm) jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania - podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3. Za podatek uważa się także zaliczkę na podatek (art. 3 pkt. 3 lit. a w/cyt. ustawy Ordynacja podatkowa).
Zgodnie z art. 3 pkt. 5 w/w ustawy Ordynacja podatkowa poprzez deklaracje rozumie się również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania zobowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy płatnicy i inkasenci.
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 136 w/w ustawy Ordynacja podatkowa strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Zatem działanie strony przez pełnomocnika nie jest bezwarunkowe. Zasada ta ma zastosowanie tylko na etapie postępowania podatkowego i sprawdzającego. Natomiast złożenie deklaracji jest obowiązkiem podatnika (i nie wszczyna jeszcze żadnej procedury postępowania), z której wynika oświadczenie wiedzy, a nie woli podatnika, co wyklucza podpisanie jej przez pełnomocnika. Podkreślić należy ponadto, że obowiązek składania deklaracji jest obowiązkiem wprost uregulowanym w przepisach prawa podatkowego. Zgodnie z art. 137 § 1 Ordynacji podatkowej pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Zgodnie z art. 137 § 4 Ordynacji podatkowej w zakresie nieuregulowanym w § 1-3a art. 137 ustawy - Ordynacja podatkowa stosuje się przepisy prawa cywilnego. Jednakże przepisy art. 136 i 137 ustawy - Ordynacja podatkowa odnoszą się jedynie do postępowania podatkowego albo postępowania sprawdzającego, w zakresie których w sprawach nieuregulowanych następuje odesłanie do przepisów cywilnoprawnych. Złożenie deklaracji następuje natomiast z reguły poza tymi postępowaniami.
W związku z powyższym podkreślić należy, że w przepisach materialnego prawa podatkowego odnośnie podpisywania przez pełnomocników deklaracji brak jest szczególnych przepisów regulujących podpisywanie tych deklaracji. Za pełnomocnika nie może zostać uznana osoba, o której stanowi art. 31 w/w ustawy Ordynacja podatkowa. Zatem przenoszenie obowiązków publicznoprawnych na inne osoby przy braku szczególnej normy prawnej jest niemożliwe. Podmioty zobowiązane do wykonywania publicznoprawnych obowiązków poprzez prywatnoprawne czynności nie mogą modyfikować ani znosić obowiązków wynikających z prawa publicznego. Podkreślić ponadto należy, że podatnik podpisując deklarację, składa równocześnie oświadczenie o odpowiedzialności karnej za podanie danych niezgodnych z rzeczywistością.
Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że stanowisko podatnika - dopuszczające możliwość podpisywania wymienionych na wstępie deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-R, VAT-Z jest nieprawidłowe. Wobec powyższego tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.