Działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w odpowiedzi na zapytanie Podatnika z dnia 28.01.2005 r. (bez znaku) z datą wpływu 2.02.2005 r., uzupełnione pismem z dnia 1.03.2005 r., dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności prawnej polegającej na przeniesieniu własności budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie:

1. w części dotyczącej obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług powyższej czynności, postanawia uznać stanowisko Podatnika zawarte w przedmiotowej sprawie za prawidłowe,

2. w części dotyczącej zakwalifikowania czynności tj. przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynków jako dostawy towarów, postanawia uznać stanowisko Podatnika zawarte w przedmiotowej sprawie za nieprawidłowe.

W dniu 2.02.2005 r. Podatnik w tut. Urzędzie złożył wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku od towarów i usług. Z opisanego w przedmiotowym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik zawarł z kontrahentem umowę "o prowadzenie wspólnej inwestycji" na podstawie, której Spółka będącą wieczystym użytkownikiem gruntu wybudowała na tym gruncie budynki oraz budowle.

W ramach zlecenia Podatnik, który ponosił koszty budowy tych obiektów obciążał kontrahenta fakturą VAT z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych. W konsekwencji ostateczny koszt wybudowania budynków poniósł w całości kontrahent Podatnika. Z uwagi na fakt, iż budynki powyższe wybudowane zostały na gruncie będącym przedmiotem wieczystego użytkowania przysługującym Podatnikowi, jest On również prawnym właścicielem tych obiektów stosownie do art. 235 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny. Jednakże z uwagi na fakt, iż koszt wybudowania budynków poniósł kontrahent ujął je w ewidencji środków trwałych i dokonywał z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych. Strony zawarły następnie umowę najmu na mocy której kontrahent jako wynajmujący oddał powyższe budynki Podatnikowi jako najemcy do używania na cele produkcyjne oraz magazynowe.

Z dalszej części wniosku wynika, iż w celu uregulowania stanu prawnego oraz faktycznego dotyczącego powyższych budynków Podatnik (wieczysty użytkownik gruntu, na którym posadowione są budynki) zamierza zażądać na podstawie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, aby kontrahent, który poniósł koszty ich budowy nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu z uwagi na fakt, iż wartość prawa wieczystego użytkowania jest znacznie niższa od wartości nieruchomości budynkowych.

Wątpliwości Spółki dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług powyższej czynności prawnej tj. przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z związanym z nim prawem własności budynków. Zdaniem Spółki transakcja ta stanowi podlegającą opodatkowaniu podatkiem dostawę towarów.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uprzejmie wyjaśnia, iż:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik będący wieczystym użytkownikiem gruntu wybudował na tym gruncie budynki oraz budowle. Ostateczny koszt tej inwestycji poniósł jednak kontrahent Podatnika, którego Spółka obciążała z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych fakturami VAT.

Stosownie do art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. Przepis powyższy oznacza, iż właścicielem obiektów opisanych w zapytaniu jest wieczysty użytkownik.

Zgodnie natomiast z art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać aby ten kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie w stosunkach pomiędzy posiadaczem a wieczystym użytkownikiem, co w odniesieniu do treści zapytania oznacza, iż Podatnik (wieczysty użytkownik gruntu na którym wybudowane są budynki) ma prawo żądać przy spełnieniu określonych przesłanek aby kontrahent nabył od niego prawo wieczystego użytkowania gruntu.

Z uwagi na fakt, iż przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym (oba te prawa mogą być przenoszone tylko łącznie - art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego), nabycie w trybie art. 231 § 2 tej ustawy przez kontrahenta wieczystego użytkowania oznacza również nabycie własności budynków na nim posadowionych będących własnością wieczystego użytkownika.

Przenosząc powyższy stan faktyczny oraz prawny na grunt przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, stwierdzić należy, iż stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa budynków, budowli lub ich części, a także nieruchomości gruntowych dokonywana na terytorium kraju. Dostawa towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, oznacza z kolei co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl natomiast art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlega również przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu, które jako czynność prawna mająca za przedmiot prawo do wartości niematerialnych i prawnych stanowi według ustawodawcy świadczenie usług co potwierdza wspomniany wyżej art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, iż przeniesienie przez Podatnika na rzecz kontrahenta prawa wieczystego użytkowania gruntu w trybie art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego, powodujące również przeniesienie prawa własności budynków znajdujących się na tym gruncie będących własnością wieczystego użytkownika stanowi odpłatne świadczenie usług (przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej - art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy) oraz odpłatną dostawę towarów (przeniesienie prawa do rozporządzenia budynkami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ustawy) , a więc czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Mając to na uwadze, stwierdzić należy, iż stanowisko Spółki wyrażające się w konieczności opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynków posadowionych na tym gruncie należy uznać za prawidłowe.

Jednakże wyrażony w stanowisku Podatnika pogląd, iż transakcja ta stanowi dostawę towarów (w sytuacji gdy de facto występuje w tym wypadku zarówno dostawa towarów związana z przeniesieniem prawa własności budynków jak również świadczenie usługi poprzez przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu) należy uznać za nieprawidłowy.