Stan faktyczny

Podatnik wynajmuje serwer internetowy w Stanach Zjednoczonych od firmy mającej siedzibę w Turcji. Celem wynajęcia jest dalszy podnajem krajowym klientom do przechowywania ich stron internetowych i zarządzania nimi. Podatnik będzie wystawiał Polskim klientom faktury VAT.

Ocena prawna stanu faktycznego

Podatnik wynajmuje serwer internetowy od kontrahenta z kraju trzeciego, mającego siedzibę w Turcji.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535) przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust.3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca. W przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju (art. 17 ust. 3 ustawy).

W pkt 6 ust. 4 art. 27 zostały wymienione usługi wynajmu, dzierżawy lub inne o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, a zatem najem serwera od podmiotu z USA stanowi import usług podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność tę należy udokumentować fakturą wewnętrzną, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy z wykazanym na niej podatkiem należnym. Wysokość podstawy opodatkowania w imporcie usług określona jest w art. 29 ust. 17, obowiązek podatkowy u usługobiorcy usług najmu z importu określa art. 19 ust. 13 pkt. 4 w związku z ust. 19 tego przepisu. Stawkę podatku należy określić zgodnie z art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla usług dzierżawy stawka podatku VAT wynosi 22% (art. 41 ust. 1).

Podstawa opodatkowania w imporcie usług określona została w art. 29 ust. 17 jako „kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy na podstawie odrębnych przepisów wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę”.

Obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19 w zw. z ust. 13 pkt 4 ustawy z chwilą „otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze (...)”.

Odnośnie możliwości zwolnienia z podatku VAT - art. 113 ust. 1 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 nie stosuje się między innymi do importu towarów i usług.

Jak wyżej przedstawiono czynność najmu serwera będzie importem usług. Czynność ta zgodnie z przepisami cytowanej ustawy będzie zawsze podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji podatnik może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 jednak czynności importu usług zawsze będzie zobowiązany opodatkować, a co za tym idzie obowiązany będzie do składania deklaracji VAT-9 (deklaracji dla podatku od towarów i usług od importu usług lub dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca) w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Powyższe wynika z przepisu art. 99 ust. 9 ustawy.

Przedstawiając stan faktyczny podatnik stwierdził, że swoim klientom będzie wystawiać faktury VAT.

Zgodnie z § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U nr 97, poz.971) faktury mogą wystawiać tylko zarejestrowani podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej. Zatem jeżeli Podatnik chce wystawiać faktury VAT musi zarejestrować się jako podatnik podatku od towarów i usług. W tej sytuacji obowiązany będzie do rozliczenia podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych w deklaracjach dla tego podatku tj. VAT-7 lub VAT-7K. Wówczas podatek od importu usług rozliczony będzie w tej deklaracji.