POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 12.05.2005 r. (doręczonego w dniu 16.05.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa w części dotyczącej zapytania nr 1

stwierdza, że
przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka sprzedaje towary podmiotom posiadającym siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej i w wykonaniu umowy sprzedaży wywozi te towary z terytorium Unii Europejskiej z zastosowaniem procedury tranzytu pod osłoną karnetu TIR lub dokumentu towarzyszącego T1. Spółka posiada potwierdzenie wywozu dokonane przez urząd celny wewnętrzny na odwrocie karty 3 jednolitego dokumentu administracyjnego SAD.
W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Podatnik wnosi zapytanie, czy posiadanie potwierdzenia wywozu, dokonane przez urząd celny wewnętrzny, w przypadku wywozu wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług, z zastosowaniem procedury tranzytu, jest wystarczające dla zakwalifikowania takiej transakcji jako eksportu w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zdaniem Spółki, ponieważ w opisanym przypadku (procedura tranzytu) urzędem celnym wyjścia jest urząd celny wewnętrzny, dokonane potwierdzenie jest wystarczające, aby przyjąć, iż wyżej opisana transakcja jest eksportem w rozumieniu art. 2 pkt 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.Naczelnik tut. Urzędu potwierdza słuszność stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Od dnia 1 maja 2005 r. problematykę procedury wyprowadzania towarów wspólnotowych poza obszar Unii Europejskiej regulują wprost przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 r.) oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993 r.). W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest regulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902).
W przepisach wspólnotowych określono szczególny tryb postępowania przy potwierdzaniu wywozu towarów poza obszar celny Wspólnoty w sytuacji, gdy wysyłka związana jest ze stosowaniem procedury tranzytu, tj. mamy do czynienia ze zgłoszeniem do procedury wywozu, po której następuje procedura tranzytu. W opisanej sytuacji potwierdzenia na karcie 3 dokumentu SAD dokonuje urząd celny wyjścia w rozumieniu przepisów regulujących procedurę tranzytu, czyli urząd, w którym nastąpiło zgłoszenie celne towaru do procedury tranzytu (art. 793 ust. 6 Rozporządzenia Wykonawczego). Zatem w procedurze tranzytu urzędem celnym właściwym do potwierdzenia wywozu towarów będzie urząd celny wewnętrzny. Funkcjonariusz celny winien dokonać potwierdzenia na karcie 3 SAD, umieszczając jednocześnie na wszystkich kartach karnetu TIR adnotację "EXPORT". Potwierdzenie dla celów zakwalifikowania takiej transakcji jako eksport, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywane jest więc przed otrzymaniem potwierdzenia z urzędu przeznaczenia, że zakończyła się procedura wywozu.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu potwierdza stanowisko Podatnika orzekając jak w sentencji postanowienia.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.