POSTANOWIENIENa podstawie: art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.)

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu:stwierdza, że stanowisko podatnika zawarte w piśmie złożonym w dniu 10.11.2005r. przez ............ sp. z o.o. , dotyczącym interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE W dniu 10.11.2005r. ............. sp. z o.o. złożyła w tut. Urzędzie wniosek o interpretację przepisów podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług przedstawiając następujący stan faktyczny, zapytanie oraz własne stanowisko w sprawie: Czy wydane przez Urząd Celny w Polsce zaświadczenie o przekroczeniu przez towar granic Unii Europejskiej (i o wywozie tego towaru poza Unię) jest wystarczające dla zastosowania przez eksportera – ........... sp. z o.o. zerowej stawki VAT w eksporcie w sytuacji, gdy z przyczyn od podatnika niezależnych (błąd firmy spedycyjnej lub osoby dokonującej załadunku na statek) zaginęła karta 3 dokumentu SAD, a fakt eksportu towaru nie budzi żadnych wątpliwości.Zdaniem podatnika transakcja dokonana w sposób wyżej opisany i wg przedstawionego stanu faktycznego jest i powinna być zakwalifikowana jako eksport w rozumieniu art. 2 ust. 8 ustawy o podatku VAT uprawniający podatnika do zastosowania stawki 0%, a zaświadczenie z Urzędu Celnego potwierdzające fakt wywozu towaru uprawnia do zastosowania tej stawki pomimo braku karty 3 dokumentu SAD. Faktem jest, że podatnik nie dysponuje kartą dokumentu SAD (bez swojej winy), natomiast będzie dysponował zaświadczeniem o wywozie towaru i opuszczeniu przez niego granic Unii wydanym przez polski Urząd Celny. Dokument ten potwierdza dodatkowo fakt wywozu towaru poza Polskę. Zdaniem podatnika ww. przesłanki są wystarczające do przyjęcia twierdzenia, że wyżej opisana transakcja jest eksportem towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku VAT i uprawnia do zastosowania do tejże transakcji stawki 0% dla eksportu. Za przyjęciem tej tezy przemawia bowiem argument bezsporny jakim jest faktyczny eksport towaru i wywóz ich poza granicę Unii oraz potwierdzenie tego przez urząd celny.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu udziela następującej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Przez eksport towarów, stosownie do postanowień przepisu art. 2 pkt 8 ww. ustawy, rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w przepisie art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy, jeżeli wywóz dokonywany jest przez dostawcę lub w jego imieniu lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu. Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 4 - 9 ww. ustawy w eksporcie towarów, w którym wywóz dokonywany jest z terytorium kraju przez dostawcę lub w jego imieniu, stawkę podatku 0 % stosuje się pod warunkiem otrzymania (w określonych cytowanymi przepisami terminach) dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty potwierdzony przez urząd celny wyjścia. Dokumentem potwierdzającym eksport towarów, stosowanym w przypadku przepływu towarów pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi, tj. niebędącymi państwami członkowskimi, jest Jednolity Dokument Administracyjny (SAD - karta SAD 3). Fakt fizycznego wywozu towarów urząd celny wyjścia potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza SAD 3 i zwraca go do urzędu celnego, w którym zgłoszono procedurę wywozu. Dokument ten odbiera się w tym urzędzie, co uwiarygodnia właściwe potwierdzenie wywozu. Potwierdzenie to przyjmuje formę pieczęci urzędu z datą. Wymieniony wyżej sposób potwierdzenia wywozu ostatecznego określają przepisy art. 792 i 793 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454 z dnia 2.07.1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólny kodeks celny. Powyższe, z uwagi na fakt nieokreślenia przez przepisy ww. ustawy o VAT formy dokumentu potwierdzającego dokonanie eksportu, nie wyklucza, zdaniem tut. urzędu, możliwości dokumentowania faktu dokonania eksportu w formie zaświadczenia, w którym organ celny potwierdził fakt wywozu towaru poza obszar Wspólnoty. Należy bowiem zauważyć, iż podatnik ma prawo wystąpić do organów celnych (w tym m.in. urzędu celnego, w którym nastąpiło zgłoszenie towaru do procedury wywozu) o wydanie tego rodzaju zaświadczenia. Stosownie bowiem do przepisu art. 73 ustawy z dnia 19.03.2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.) do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa. Ponadto zgodnie z przepisami art. 194 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania (por. § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Zatem stanowisko Podatnika przedstawione w złożonym zapytaniu należy uznać za prawidłowe.

Naczelnik tut. Urzędu informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylania.Na niniejsze postanowienie służy zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.Złożenie zażalenia podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł.