POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( jednolitz tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 31.05.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko:

jest prawidłowe - do dnia 21 sierpnia 2005 r.

UZASADNIENIE

W swoim piśmie Pan B. informuje, iż zakupił samochód ciężarowy o ładowności 870 kg. Samochód posiada pięć miejsc. Z załączonego dowodu rejestracyjnego wynika, iż jest to samochód marki Volkswagen Transporter 2.4 D o masie całkowitej 2.590 kg.
Podatnik nie posiada świadectwa homologacji ani decyzji zwalniającej z obowiązku posiadania takiego świadectwa.Zdaniem Podatnika - pomimo braku świadectwa homologacji dla ww. samochodu ciężarowego ma on prawo do:

- odliczania podatku VAT z faktur zakupu paliwa do napędu tego samochodu,

ponieważ jest to samochód typowo ciężarowy, a jego ładowność jest dużo wyższa od ładowności wynikającej ze wzoru podanego w art. 86, ust. 3 ustawy.

Art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami ) w brzmieniu obowiązującym do 21 sierpnia 2005 r. - stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych lub innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:;
DŁ- oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Z przepisu art. 86 ust. 5 ww. ustawy wynika iż dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz.U. Nr 6, poz. 35 ). Pierwsze świadectwa homologacji typu pojazdu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984 r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot ( producenta, importera ), dla którego zostały one wydane. Od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych. Przed rokiem 1984 r. obowiązywało zaświadczenie z badania technicznego stwierdzające, że pojazd odpowiada warunkom technicznym lub wyciąg z zaświadczenia dopuszczalności typu, które było ówczesnym odpowiednikiem dzisiejszego świadectwa homologacji

Z przytoczonych wyżej przepisów art. 86 ust. 3 i 5 ustawy o podatku VAT nie wynika jednakże, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, z którego podatnik wywodzi, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 cytowanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r.Zgodnie z interpretacją Ministerstwa Finansów w sprawie odliczeń podatku VAT od użytkowanych samochodów:
„ ... w przypadku samochodów bezwzględnie z istoty swojej ciężarowych, tzn. konstrukcyjnie przeznaczonych wyłącznie do przewozu towarów, odliczanie podatku następować będzie na ogólnych zasadach."

Z analizy ww. przepisów wynika zatem, iż skoro omawiany samochód można uznać jako „bezwzględnie z istoty swojej ciężarowy"

Podatnik ma prawo do: - odliczania podatku VAT z faktur zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu tego samochodu.

Należy tu zaznaczyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 4 - przepis omawianego wyżej art. 86 ust. 3 nie dotyczy:
„przypadków, gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika".

Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego informuje równocześnie, że z dniem 22 sierpnia 2005 r. przepisy dotyczące samochodów, obowiązywać będą w brzmieniu wprowadzonym ustawa (nowela) z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 14, poz. 113). W nowym brzmieniu art. 86 ust. 3 mówi:
„W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł." Zgodnie z ust. 4 ww. art. 86 - przytoczony przepis ust. 3 nie dotyczy:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunku ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylna krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3) pojazdów samochodowych, które maj ą otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków
4) pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5) pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7) przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest;
a) odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy."

Z ust. 5 i 5 a art. 86 wynika, iż spełnienie wymagań określonych w punktach od 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez te stację orazdowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
Kopię zaświadczenia, o którym mowa wyżej, podatnik jest zobowiązany dostarczyć w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego. Należy tu zaznaczyć, że zgodnie z art. 86 ust. 5 b :„W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1 - 4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach w terminie 7 dni od ich zaistnienia.Z załączonej do pisma kserokopii dowodu rejestracyjnego samochodu wynika, iż masa samochodu jest mniejsza od 3,5 tony. W związku z tym możliwość odliczania podatku VAT z faktur zakupu paliwa po dniu 22 sierpnia 2005 r. zależeć będzie od tego, czy samochód spełnia wymagania określone w punktach od 1 - 4 w art. 86 ust. 4 ustawy ( przytoczone w tym piśmie wyżej).

Powyższa interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc zzmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej
- w dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie :

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.