Spółka dla pozyskania nowych odbiorców betonu z dniem 1.06.2004r. uruchomiła trzeci zakład produkcyjny, dzierżawiąc grunt, budynki, dwa węzły betoniarskie i inny majątek produkcyjny - na podstawie umowy najmu zawartej na okres 10 lat. W treści umowy zapisano, że:

1) wszelkie zmiany w nieruchomościach, w środkach trwałych będących przedmiotem najmu, w szczególności adaptacje i modernizacje mogą być dokonywane wyłącznie za pisemną zgodą wynajmującego i na koszt najemcy,

2) w przypadku rozwiązania umowy najemca może pozostawić wynajmującemu nieruchomości, środki trwałe w stanie zaadaptowanym lub zmodernizowanym bez dodatkowych opłat z tego tytułu, jednak na żądanie wynajmującego, najemca ma obowiązek przywrócić najmowanym nieruchomościom, innym środkom trwałym stan pierwotny.

W celu poprawy jakości produktów i większej wydajności węzłów betoniarskich w listopadzie i grudniu 2004r. Spółka poniosła wydatki na budowę linii energetycznej, przyłącza wodociągowego i płyty betonowej pod węzeł betoniarski. W miesiącu grudniu 2004r. przyjęto do użytkowania wszystkie ww. budowle (trzy zadania inwestycyjne). Kolejną inwestycją miał być zakup węzła betoniarskiego i posadowienie go na omawianej nieruchomości, gdyż jeden z dwóch węzłów będących przedmiotem najmu nie spełniał wymagań technologicznych i jakościowych. Jednakże z braku środków finansowych do tego zakupu nie doszło. Natomiast w styczniu 2005r. zawarto umowę poddzierżawy węzła z innym dzierżawcą na okres trzech miesięcy a węzeł zamontowano na wybudowanej przez Spółkę płycie betonowej. W lutym 2005r. wynajmujący złomował nie wykorzystywany węzeł betoniarski, gdyż koszt jego naprawy i modernizacji stał się nieopłacalny.

Spółka w styczniu 2005r. rozpoczęła naliczanie i księgowanie amortyzacji od przyjętych do użytkowania trzech budowli posadowionych na cudzym gruncie. W marcu Zgromadzenie Wspólników postanowiło zamknąć zakład z powodu rosnących strat. Na podstawie aneksu do umowy, w kwietniu 2005r. zawarto trójstronne porozumienie, w wyniku którego miejsce Spółki jako najemcy zajął inny najemca (właściciel węzła betoniarskiego posadowionego w styczniu na wybudowanej przez Spółkę płycie betonowej).

Zdaniem Podatnika, zgodnie z art. 16c pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, które nie są używane wskutek zaprzestania działalności, w której te składniki majątkowe były używane. Jednakże po zawarciu w kwietniu aneksu do umowy Spółka utraciła możliwość władania opisanymi budowlami a przewidywany okres używania zmienił się na krótszy niż rok. Zatem w świetle art. 16a pkt 1 ustawy podatkowej budowle te nie są już środkami trwałymi. Nakłady na ich wybudowanie wyniosły 70.000 zł, a aktualny najemca nieruchomości odmówił ich zrefundowania. Podatnik odpisał wartość poniesionych i nie umorzonych nakładów na wybudowanie budowli, zaliczając je do kosztów podatkowych bieżącego roku obrotowego.

Uwzględniając powyższe, organ podatkowy stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) stanowi, iż za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione pod lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Kosztami uzyskania przychodów wg art. 15 ust. 6 ustawy podatkowej są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W sytuacji, gdy umowa zawarta przez Spółkę zostaje rozwiązana (wygasa) zanim środek trwały zostanie zamortyzowany, nie ma mozliwości dalszego dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Podatnika, ponieważ środek ten przestaje być wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki. Po rozwiązaniu umowy nie występuje już związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kosztami a przychodami.W opisanym przypadku Jednostka nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków w formie odpisów amortyzacyjnych. Spółka (Zgromadzenie Wspólników) podjęła uchwałę o wypowiedzeniu najmu z uwagi na ponoszone straty.

Skrócenie umowy najmu, zaniechanie wykorzystywania budowli nie daje podstawy do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całej wydatkowanej kwoty jednorazowo.

W związku z powyższym, niezamortyzowana w okresie trwania umowy najmu część wydatków inwestycyjnych w świetle powołanego powyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi dla najemcy kosztu uzyskania przychodów.

Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny wskazany we wniosku oraz stan prawny obowiązujący w dniu zaistnienia tego zdarzenia.