Interpretacja Urzędu Skarbowego w Pleszewie
PP-443/49/2005/IPP
z 17 listopada 2005 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
PP-443/49/2005/IPP
Data
2005.11.17
Autor
Urząd Skarbowy w Pleszewie
Temat
Podatek od towarów i usług
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe
Słowa kluczowe
czynności nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług
czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług
odliczenie podatku od towarów i usług
współczynnik
Pytanie podatnika
Czy w prawidłowej wysokości ustaliłam współczynnik udziału czynności, w związku z którymi przysługiwało mi prawo do dokonania odliczeń jak i czynności, w związku z którymi takie prawo mi nie przysługuje?
POSTANOWIENIE Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z wnioskiem z dnia XXX złożonym przez Panią XXX w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pleszewie uznaje za nieprawidłowe stanowisko Podatnika zawarte w złożonym wniosku w części dotyczącej sposobu wyliczenia proporcji wynikającej z art. 90 i art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zmianami). UZASADNIENIE Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pleszewie, realizując normę art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia.1997 roku - Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ) w związku z Pani wnioskiem dotyczącym zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, udziela odpowiedzi na pytanie postawione w w/w. piśmie o treści: " Czy w prawidłowej wysokości ustaliłam współczynnik udziału czynności, w związku z którymi przysługiwało mi prawo do dokonania odliczeń jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo mi nie przysługuje". Stan faktyczny wskazany przez podatnika: Podstawową i jedyną moją działalnością jest Auto-handel. Pojazdy samochodowe nabywam na terenie Wspólnoty i po przywozie do kraju opodatkowuję nabycie wg stawki obowiązującej w Polsce czyli 22% wystawiając do każdego fakturę wewnętrzną. Przy sprzedaży pojazdu w kraju stosuję dwie stawki podatku VAT - marża 22% oraz ZW wg wartości nabycia powiększoną o naliczony podatek akcyzowy. Tak też jest rozpisywana sprzedaż na kasie fiskalnej oraz ewidencji sprzedaży VAT. Po zakończeniu miesiąca obrotowego wartości według tych dwóch stawek przenoszę do deklaracji VAT-7. W roku ubiegłym odliczałam całość podatku naliczonego, jednakże w miesiącu styczniu 2005r. (stosownie do art.90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 ) dokonałam korekty podatku naliczonego za rok 2004 ( od maja do grudnia 2004 ) wg proporcji ustalonej w następujący sposób: Wartość sprzedaży opodatkowanej ( marża 22%) 61.162,00 : Wartość sprzedaży całkowitej ( marża 22% + wartość nabycia ZW ) 390.276,00 x 100 co dało współczynnik 15% .Różnicę, która wynikła w miesiącu styczniu z tyt. korekty podatku naliczonego opłaciłam w miesiącu lutym wraz z deklaracją korygującą podatek naliczony za rok poprzedni. Począwszy od stycznia 2005 roku stosuję w stosunku do podatku naliczonego ustalony wcześniej współczynnik 15%. Stanowisko podatnika: Wg mnie ustalony współczynnik obliczony jest w prawidłowej wysokości ( wykazując sprzedaż opodatkowana i zwolnioną ), lecz wątpliwość leży po stronie czy prawidłowo wykazuje wartość nabycia jako sprzedaż zwolnioną Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku podatnik prowadzi działalność w zakresie Auto-handlu - opodatkowując ( wyłącznie ) dokonywanie dostaw używanych pojazdów samochodowych przy zastosowaniu szczególnej procedury opodatkowania marży. Zgodnie z przepisem art. 90 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami ) , w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa powyżej, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Powyższą proporcję należy ustalić jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Zgodnie z art. 90 ust. 4 ww. ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Jednocześnie w myśl art. 91 ust. 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-7, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli kwota korekty nie przekroczy 0,01 % kwoty podatku naliczonego podlegającego korekcie. Zatem uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż w liczniku omawianej proporcji znajduje się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. 1, 8 i 9 ww. ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, a mianowicie: - wartość netto czynności opodatkowanych stawkami 0%, 3%, 7% i 22%, - wartość dostaw towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju (nieopodatkowanych), które dają podatnikowi uprawnienie do odliczenia w kraju związanego z nimi podatku, - wartość czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7 ( nieopodatkowa- nych ), czyli wartość przekazanych przez podatnika prezentów o małej wartości i próbek, od zakupu których przysługuje odliczenie podatku, - wartość czynności ubezpieczeniowych, finansowych i bankowych wymienionych w art. 86 ust. 9, których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi te dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, dając podatnikowi uprawnienie do odliczenia podatku. Natomiast w mianowniku ustalanej proporcji uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ( czyli kwotę z licznika ) oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, przy czym - tak ustalony całkowity obrót pomniejsza się o wartość: - obrotu z tytułu dostawy (sprzedaży) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności, - sporadycznych transakcji dotyczących nieruchomości, - sporadycznych usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, czyli usług pośrednictwa finansowego. Zatem uznać należy, iż transakcje nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług znajdują się w kategorii czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, dlatego też przyjmuje się, iż wartość takich transakcji winna znaleźć się w mianowniku obliczanego na podstawie art. 90 ust. 2-6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, współczynnika proporcji. Zgodnie z art.120 ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik wykonujący czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu dalszej odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowita kwotą , którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Wskazana przez Panią w mianowniku ustalanej proporcji " kwota nabycia ZW" nie jest sprzedażą zwolnioną lecz nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ( nie podlegającą ustawie o VAT ) i dlatego stanowisko Pani dot. zakwalifikowania wartości nabycia jako sprzedaży zwolnionej jest nieprawidłowe. Z przytoczonych przepisów wynika, że Podatnik opodatkowujący wyłącznie dokonywa nie dostawy towarów przy zastosowaniu szczególnej procedury opodatkowania marży wykonuje czynności opodatkowane i w związku z tym ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu pozostałych towarów i usług związanych z prowa- dzoną działalnością w 100 %. W tym stanie prawnym stanowisko podatnika dotyczącej sposobu wyliczenia i wysokości wskaźnika jest nieprawidłowe co orzeczono w sentencji postanowienia. Powyższe postanowienie wydano na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia - ewentualna zmiana stanu prawnego skutkuje utratą aktualności interpretacji. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.