INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.06.2012 r. (data wpływu 12.06.2012 r.) oraz piśmie z dnia 13.07.2012 r. (data wpływu 18.07.2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku Nr IPPB5/423-472/12-2/AM z dnia 04.07.2012 r. (data doręczenia 09.07.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w związku z przekazywaniem należności o charakterze dywidendy lub odsetek do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego, która jest przeznaczona na rzecz osoby uprawnionej będącej rezydentem państwa obcego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w związku z przekazywaniem należności o charakterze dywidendy lub odsetek do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego, która jest przeznaczona na rzecz osoby uprawnionej będącej rezydentem państwa obcego .

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

1. Znowelizowane przepisy Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustaw podatkowych
   
   

Z dniem 1 stycznia 2012 r. weszły w życie znowelizowane przepisy Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz.1384, z późn. zm.) - dalej jako „Ustawa o obrocie”.

Powyższa nowelizacja wprowadziła w art. 8a Ustawy o obrocie możliwość prowadzenia, przez wybrane podmioty, w ramach depozytu papierów wartościowych lub systemu rejestracji papierów wartościowych prowadzonego przez Narodowy Bank Polski tzw. rachunków zbiorczych. Rachunki zbiorcze charakteryzują się tym, że mogą być na nich rejestrowane zdematerializowane papiery wartościowe nienależące do osób, dla których rachunki te są prowadzone, ale należące do innej osoby lub osób.

Podmioty uprawnione do prowadzenia rachunków zbiorczych zostały określone w art. 4 ust. 1 Ustawy o obrocie. Jednym z takich podmiotów jest Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. (dalej jako: „Wnioskodawca”).

Art. 8a ust. 2 Ustawy o obrocie specyfikuje rodzaje podmiotów, dla których mogą być prowadzone rachunki zbiorcze (dalej jako „posiadacz rachunku” zbiorczego). Z przepisu tego wynika, że posiadaczami rachunków zbiorczych będą mogły być wyłącznie podmioty zagraniczne, które nie będą prowadzić działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jeżeli będą taką działalność prowadzić, to nie poprzez utworzony w tym celu oddział. Jednakże, zgodnie z brzmieniem tej ustawy, posiadacz rachunku zbiorczego nie jest uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych; są nimi tzw. „osoby uprawnione”.

Do ustalania osób uprawnionych z takich papierów wartościowych nie stosuje się przepisów prawa polskiego, przy czym osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez posiadacza tego rachunku jako osoba uprawniona z papierów wartościowych zapisanych na takim rachunku jest uważana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za osobę uprawnioną ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na tym rachunku w liczbie wynikającej z tego wskazania (art. 8a ust. 4 Ustawy o obrocie).

Zgodnie z art. 8a ust. 6 świadczenia wynikające ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, otrzymane bezpośrednio lub pośrednio od emitentów, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy przekazuje lub stawia do dyspozycji wyłącznie posiadaczowi tego rachunku. Tym samym, osobom uprawnionym z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym nie przysługuje wobec podmiotu prowadzącego ten rachunek zbiorczy roszczenie o wydanie tych świadczeń.

Podmiot prowadzący rachunek zbiorczy (tu: Wnioskodawca) może żądać od posiadacza rachunku zbiorczego przekazania mu danych dotyczących osób uprawnionych z rejestrowanych na tym rachunku papierów wartościowych, w zakresie niezbędnym dla prawidłowego wykonania przewidzianych w przepisach prawa podatkowego obowiązków związanych z powstałymi na terytorium Polski zobowiązaniami podatkowymi tych osób (art. 8b ust. 3 Ustawy o obrocie). Jeżeli posiadacz rachunku zbiorczego nie posiada danych dotyczących takich osób, przekazuje on podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy wyłącznie informację określającą odrębnie liczbę papierów wartościowych należących do osób fizycznych oraz do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, według stanu na dzień określony przez podmiot prowadzący rachunek zbiorczy.

Zgodnie z art. 8b ust. 4 Ustawy o obrocie, umowa o prowadzenie rachunku zbiorczego musi zawierać informację o obowiązku składania przez podatników będących osobami fizycznymi zeznań podatkowych o wysokości dochodu (straty) osiągniętego przez nich w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych i z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, oraz o obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tego dochodu.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z ww. ustawowego uprawnienia i prowadzić rachunki zbiorcze, o których mowa w znowelizowanych przepisach Ustawy o obrocie.

2. Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego
   
   

W związku z opisaną wyżej nowelizacją Ustawy o obrocie, zmianie uległy również przepisy innych aktów prawnych, w tym ustaw podatkowych:

• Ustawy PDOF - w zakresie przepisów art. 5a pkt 26, art. 30a ust. 2a, art. 39 ust. 4a, art. 41 ust. 4, ust. 4d, ust. 10, art. 42 ust. 1, ust. 1a, ust. 8, art. 45 ust. 3, ust. 3c
• Ustawy PDOP - w zakresie przepisów art. 4a ust. 15, art. 26 ust. 1, ust. 2a, ust. 2b, ust. 3, ust. 6, art. 26a ust. 2
• Ordynacji podatkowej - w zakresie przepisu art. 182 par. 3a.
  
  

Jak wynika ze zmienionych przepisów Ustawy PDOF oraz Ustawy PDOP, na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego pobieranego z tytułu wypłat niektórych świadczeń na rzecz osób uprawnionych z papierów wartościowych rejestrowanych na rachunkach zbiorczych, dokonywanych za pośrednictwem posiadaczy tych rachunków. Rodzaje świadczeń wypłacanych z rachunków zbiorczych, w stosunku do których Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku dochodowego zostały szczegółowo określone w znowelizowanych przepisach art. 41 Ustawy PDOF i art. 26 Ustawy PDOP.

Po pobraniu podatku, Wnioskodawca dokona wypłaty świadczenia na rzecz osoby uprawnionej, za pośrednictwem posiadacza rachunku - w kwocie należnego świadczenia pomniejszonego o kwotę pobranego podatku (o ile Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania podatku).

Właściwe obliczenie przez Wnioskodawcę podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym oraz pobranie i odprowadzenie należnego podatku w prawidłowej kwocie będzie wymagało uzyskania przez Wnioskodawcę szeregu danych dotyczących osoby uprawnionej oraz uzyskiwanego przez nią dochodu (przychodu). W celu pozyskania powyższych informacji, Wnioskodawca będzie występował z formalnym, pisemnym zapytaniem do posiadacza rachunku, który powinien przekazać Wnioskodawcy odpowiednie informacje w formie pisemnego oświadczenia złożonego i podpisanego przez osobę uprawnioną.

W przypadku, gdy należność będzie wypłacana przez Wnioskodawcę z rachunku zbiorczego na rzecz osoby uprawnionej będącej rezydentem w innym niż Polska państwie, w celu określenia właściwej stawki podatku (lub możliwości zastosowania zwolnienia z podatku) Wnioskodawca będzie uwzględniał postanowienia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej przez Polskę - dalej jako: „UPO” (dotyczy to wyłącznie osoby, której tożsamość zostanie Wnioskodawcy ujawniona w trybie przewidzianym w Ustawie o obrocie). Ponadto, Wnioskodawca będzie zwracał się o potwierdzenie, że ww. osoba uprawniona jest właścicielem wypłacanego świadczenia (ang.: „beneficial owner”) - o ile taki status osoby uprawnionej jest wymagany w świetle przepisów właściwej UPO.

Wnioskodawca przewiduje, że będzie dokonywał wypłat należności z rachunków zbiorczych na rzecz rezydentów podatkowych z następujących krajów innych niż Polska: Austria, Belgia, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chiny, Cypr, Czarnogóra, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Izrael, Japonia, Kanada, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Rosja, Rumunia, Serbia, Singapur, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, Ukraina, Stany Zjednoczone Ameryki, Węgry, Wietnam, Wielka Brytania i Irlandia Północna, Włochy, Zjednoczone Emiraty Arabskie.

W tych okolicznościach, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do sposobu ustalenia właściwej UPO mającej zastosowanie do opodatkowania wypłaty należności dokonywanej z rachunku zbiorczego, jak również kwalifikacji osoby uprawnionej jako właściciela tej należności (ang.: „beneficial owner”) - zważywszy na okoliczność, że zgodnie z wymogami Ustawy o obrocie, wypłata należności będzie następowała za pośrednictwem posiadacza rachunku (w dalszej części niniejszego wniosku Wnioskodawca posługuje się angielskim terminem „beneficial owner”, w celu odróżnienia „osoby uprawnionej” w rozumieniu UPO od „osoby uprawnionej” w rozumieniu Ustawy o obrocie).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dokonując przekazania należności o charakterze dywidendy lub odsetek do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego, która jest przeznaczona na rzecz osoby uprawnionej będącej rezydentem państwa obcego, z którym Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wnioskodawca będzie zobowiązany do uwzględnienia postanowień tej właśnie umowy (tj. umowy zawartej przez Polskę z tym państwem, w którym osoba uprawniona jest rezydentem podatkowym)...
2. Czy w sytuacji, gdy dana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta przez Polskę z krajem rezydencji osoby uprawnionej zawiera klauzulę „beneficial owner”, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania postanowień tej umowy o ile uzyska potwierdzenie, że osoba uprawniona jest „ekonomicznym właścicielem” wypłacanej należności (dywidendy lub odsetek) w rozumieniu UPO oraz Konwencji Modelowej OECD o podatku dochodowymi podatku od kapitału („Konwencja”) i Komentarza OECD do Konwencji („Komentarz”)...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na powyższe pytanie w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek w pozostałym zakresie, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, określając zasady opodatkowania należności z tytułu dywidendy lub odsetek, wypłacanych za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego na rzecz osoby uprawnionej, będącej rezydentem danego państwa obcego, Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego powinien kierować się zasadami zawartymi w odpowiedniej UPO zawartej przez Polskę z państwem rezydencji osoby uprawnionej, wskazanej przez posiadacza rachunku zbiorczego zgodnie z art. 8a ust. 4 Ustawy o obrocie.

O ile osoba uprawniona w rozumieniu art. 8a Ustawy o obrocie jest ekonomicznym właścicielem wypłaconej dywidendy / odsetek, posiadającym wyłączne prawo do papierów wartościowych, z tytułu których należność ta jest wypłacana, jak również wyłączne prawo do „zagospodarowania” otrzymanej z rachunku zbiorczego kwoty należności, to nie ulega wątpliwości, że osoba taka spełnia definicję „beneficial owner”, o którym mowa w zawartych przez Polskę UPO. Tym samym, w powyższych okolicznościach należy stosować postanowienia UPO zawartej pomiędzy Polską a krajem rezydencji osoby uprawnionej.

Do postanowień UPO zawartej pomiędzy Polską a krajem rezydencji osoby uprawnionej należy odwołać się również w takich okolicznościach, gdy dana UPO nie zawiera klauzuli „beneficial owner”.

Tym samym, niezależnie od istnienia, lub nie, w danej UPO klauzuli „beneficial owner”, bez znaczenia pozostanie fakt, że wypłata dywidendy lub odsetek nastąpi „fizycznie” za pośrednictwem posiadacza rachunku - zgodnie z wymogami art. 8a ust. 6 Ustawy o obrocie. Powyższy wniosek wynika z faktu, że rola posiadacza rachunku, w odniesieniu do wypłacanej należności, ogranicza się do jej „odebrania” od podmiotu prowadzącego rachunek zbiorczy oraz przekazania osobie uprawnionej. Posiadacz rachunku zbiorczego, w żadnym momencie jego relacji z pozostałymi podmiotami związanymi z prowadzeniem tego rachunku (tj. Wnioskodawcą jako podmiotem prowadzącym rachunek zbiorczy oraz osobą uprawnioną z tego rachunku) nie będzie bowiem uprawniony do swobodnego dysponowania przedmiotową należnością (dywidendy, odsetki), ani też papierami wartościowymi, zapisanymi na rachunku zbiorczym, z których ta należność będzie wypłacana.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy uwzględnia istotę ekonomiczną operacji wypłaty należności z rachunków zbiorczych oraz funkcje podmiotów uczestniczących w tej operacji, a nie tylko sam aspekt formalny (techniczny) jej przeprowadzenia w postaci dokonania przelewu należności na rzecz osoby uprawnionej za pośrednictwem posiadacza rachunku.

Poniżej Wnioskodawca szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko

UZASADNIENIE

1. Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego na podstawie obowiązujących przepisów
   
   

Na podstawie art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami Ustawy PDOF (art. 41) i Ustawy PDOP (art. 26), na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego pobieranego z tytułu wypłat niektórych świadczeń z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych.

Artykuł 41 ust. 4 Ustawy PDOF stanowi, że: „Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5oraz 10.”

Na podstawie ust. 4d tego artykułu, zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6 a także zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Zgodnie z ust. 10 tego artykułu, w zakresie papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są wypłacane. Podatek pobiera się w dniu przekazania należności z danego tytułu do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego.

W świetle art . 30a ust. 1 Ustawy PDOF, 19% zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się, z zastrzeżeniem art. 52a, m.in. od uzyskanych dochodów (przychodów): z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych (pkt 2), z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (pkt 4) oraz od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych (pkt 5). Na podstawie art . 30a ust. 2 Ustawy PDOF, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z ust. 2a tego artykułu od dochodów (przychodów) z tytułu powyższych należności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, przekazanych na rzecz podatników uprawnionych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w Ustawie o obrocie, podatek, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera według stawki określonej w ust. 1 od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego.

W świetle art. 26 ust. 1 Ustawy PDOP, „Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.”

Ustęp 2a tego artykułu stanowi, że w przypadku gdy wypłata należności z tytułu określonego w art. 21 ust. 1 lub w art. 22 ust. 1 dokonywana jest na rzecz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w Ustawie o obrocie, podatek, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera w wysokości wynikającej z art. 21 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego.

Zgodnie z ust. 2b tego artykułu, w przypadku przychodów z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, do poboru podatku obowiązane są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należność jest wypłacana. Podatek pobiera się w dniu przekazania należności z danego tytułu do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego.

Przepis art. 21 ust. 1 Ustawy PDOP wskazuje rodzaje przychodów, uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, od których pobiera się podatek zryczałtowany - w tym, przychody z tytułu odsetek, opodatkowane według stawki 20%. Jednakże, na podstawie ust. 2 tego artykułu, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Także art. 22a Ustawy PDOP wskazuje, że przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

2. Rodzaje świadczeń, w stosunku do których Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku dochodowego
   
   

Jak z powyższego wynika, Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego będzie w praktyce pobierał podatek w przypadku dokonywania wypłat z rachunków zbiorczych z tytułu następujących świadczeń związanych z zapisanymi na tych rachunkach papierami wartościowymi:

• Na podstawie art. 41 Ustawy PDOF, w związku z art 30a tej ustawy, w przypadku wypłat na rzecz osób fizycznych z tytułu dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych, dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych, dochodów (przychodów) z tytułu certyfikatów inwestycyjnych.
• Na podstawie art. 26 Ustawy PDOP, w związku z art. 21 tej ustawy, w przypadku wypłat na rzecz podatników, których tożsamość została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w Ustawie o obrocie, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy PDOP (tj. nieposiadających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu) z tytułu dochodów (przychodów) z odsetek od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa.
• Na podstawie art. 26 Ustawy PDOP, w związku z art. 21 i art. 22, w przypadku wypłat na rzecz podatników, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w Ustawie o obrocie, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych oraz dochodów (przychodów) z odsetek od papierów wartościowych.
  
  

Podatek powinien zostać pobrany od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie zobowiązującymi regulacjami. W przypadku dokonywania wypłat na rzecz osób uprawnionych, nierezydentów, których tożsamość zostanie Wnioskodawcy ujawniona w trybie określonym w Ustawie o obrocie, Wnioskodawca będzie ponadto zobowiązany do uwzględnienia postanowień zawartych w odpowiedniej UPO podpisanej przez Polskę.

W przypadku zatem wypłaty należności z rachunków zbiorczych na rzecz takich osób uprawnionych będących rezydentami podatkowymi państw innych niż Polska, Wnioskodawca będzie zobowiązany do ustalenia, która UPO ma zastosowanie do opodatkowania przedmiotowej należności. Dodatkowo, o ile jest to wymagane na postawie danej UPO, Wnioskodawca będzie zobowiązany do ustalenia statusu osoby uprawnionej jako właściciela wypłacanej należności („beneficial owner”). W ramach opisanego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, powyższy obowiązek wystąpi na podstawie następujących przepisów poniższych umów podpisanych przez Polskę:

• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Austria
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Belgia
• Art . 10 Umowy Polska-Bułgaria
• Art . 10 1 art . 11 Umowy Polska-Chiny
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Cypr
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Czechy
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Dania
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Estonia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Finlandia
• Art . 10 Umowy Polska-Francja
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Grecja
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Hiszpania
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Holandia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Irlandia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Izrael
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Japonia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Jugosławia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Kanada
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Litwa
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Luksemburg
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Łotwa
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Malta
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Niemcy
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Norwegia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Portugalia
• Art . 7 i art . 8 Umowy Polska-Rosja
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Rumunia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Singapur
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Słowacja
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Słowenia
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Szwajcaria
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Szwecja
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Turcja
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Ukraina
• Art . l0 i art . 11 Umowy Polska-Węgry
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Wietnam
• Art . 10 i art . 11 Umowy Poiska - UK
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska-Włochy
• Art . 10 i art . 11 Umowy Polska - ZEA
  
  

3. Uzasadnienie do Pytania 1:
   
   

W kontekście niniejszego wniosku, kluczowe jest podkreślenie braku relacji pomiędzy Wnioskodawcą (jako podmiotem prowadzącym rachunek zbiorczy) a osobą uprawnioną z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym. Rachunki zbiorcze będą prowadzone przez Wnioskodawcę dla podmiotów określanych w Ustawie o obrocie jako „posiadacz rachunku zbiorczego”. Zgodnie z dyspozycją Ustawy o obrocie, posiadacz rachunku zbiorczego będzie jedynym podmiotem, z jakim Wnioskodawca będzie miał jakikolwiek kontakt i relację prawną - posiadacz rachunku zawrze z Wnioskodawcą umowę oprowadzenie rachunku zbiorczego.

Wnioskodawca nie będzie natomiast wchodził w relację z osobą uprawnioną z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym (podatnikiem) - nie wystąpi tu relacja o charakterze formalnym (brak będzie umowy zawieranej pomiędzy Wnioskodawcą a osobą uprawnioną) ani relacja o charakterze „osobistym” (co do zasady, podmioty te nie będą miały ze sobą żadnego bezpośredniego kontaktu, a jakikolwiek kontakt będzie możliwy jedynie za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego).

Ustawa o obrocie wymaga, aby świadczenia wynikające ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, otrzymane bezpośrednio lub pośrednio od emitentów, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy (Wnioskodawca) przekazywał wyłącznie posiadaczowi tego rachunku (a nie osobie uprawnionej). Posiadacz rachunku zbiorczego będzie zatem pełnił funkcję obligatoryjnego „pośrednika / łącznika” pomiędzy Wnioskodawcą a osobą uprawnioną (podatnikiem). Jednoczenie, przepisy Ustawy o obrocie wyraźnie wskazują, że jakkolwiek posiadacz rachunku zawrze z podmiotem prowadzącym rachunki zbiorcze umowę o prowadzenie rachunku, to jego rola zostanie ograniczona do wykonania praw z tej umowy.

W konsekwencji, posiadacz rachunku zbiorczego w żadnym razie nie będzie uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych (art. 8a ust. 3 Ustawy o obrocie). Za osobę uprawnioną ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym będzie uważana osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy (tj. Wnioskodawcy) przez posiadacza tego rachunku jako osoba uprawniona - w liczbie wynikającej z tego wskazania (art. 8a ust. 4 Ustawy o obrocie). Uprawnienia tej osoby dotyczą zarówno samych papierów wartościowych (np prawo własności tych papierów) jak i związanych z nimi świadczeń (jak wypłata dywidendy czy odsetek).

Ustawa o obrocie nie pozostawia wątpliwości co do tego, że powyższe uprawnienia i świadczenia przynależą osobie uprawnionej i że wyłącznie ta osoba uważana jest za uzyskującą z tytułu tych świadczeń dochody (przychody) podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z powyższego względu, na podstawie art. 8b ust. 3 Ustawy o obrocie, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy (tu: Wnioskodawca) może żądać od posiadacza rachunku zbiorczego przekazania mu danych dotyczących osób uprawnionych zrejestrowanych na tym rachunku papierów wartościowych, w zakresie niezbędnym dla prawidłowego wykonania przez podmiot prowadzący rachunek zbiorczy przewidzianych w przepisach prawa podatkowego obowiązków związanych z powstałymi na terytorium Polski zobowiązaniami podatkowymi tych osób.

Jak z powyższego wynika, wszelkie uprawnienia formalne oraz ekonomiczne do otrzymania należności wypłacanej na papiery wartościowe zapisane na rachunku zbiorczymi dysponowania tą należnością, mogą przysługiwać wyłącznie osobie uprawnionej. Tylko osoba uprawniona posiada wszelkie prawa do papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym. Rola posiadacza rachunku ograniczona jest do „technicznej obsługi procesu przekazania osobie uprawnionej należności wypłacanych z rachunku zbiorczego (obejmuje podpisanie umowy o prowadzenie rachunku oraz „odebranie” i przekazanie osobie uprawnionej kwoty należności).

Tym samym, w zakresie Pytania 1 zawartego w niniejszym wniosku Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonując wypłaty należności z rachunku zbiorczego na rzecz osoby uprawnionej (której tożsamość zostanie Wnioskodawcy ujawniona) będącej rezydentem państwa obcego, z którym Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego powinien odwołać się do postanowień tej właśnie umowy.

4. Uzasadnienie do Pytania 2:
   
   

(a) Klauzula „beneficial owner” w zakresie dywidend i odsetek

Postanowienia niektórych UPO w zakresie dotyczącym zarówno dywidend jak i odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy danej należności (klauzula „beneficial owner”). Dokonując interpretacji przepisów UPO w zakresie klauzuli „beneficial owner” należy uwzględnić tekst Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza.

Konwencja oraz Komentarz nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy UPO w celu zapewnienia jednolitej wykładni przepisów w ramach wszystkich państw członkowskich OECD.

Z Komentarza wynika, iż dla ustalenia statusu danego podmiotu jako „beneficial owner” kluczowe jest potwierdzenie, że jego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień UPO. Podmiot działający w charakterze przedstawiciela lub zastępcy nie może zostać uznany za „beneficial owner”, ponieważ takie działanie byłoby sprzeczne z przedmiotem i celem Konwencji.

Z językowego punktu widzenia, klauzula „beneficial owner” ma różne brzmienie w ramach różnych UPO. Dla określenia „uprawnionego” beneficjenta wypłacanej należności poszczególne UPO posługują się takimi sformułowaniami, jak:

„osoba uprawniona” do danej należności, „osoba uprawniona do otrzymania” należności, „właściciel” należności, „odbiorca” będący „właścicielem” należności, „odbiorca” będący „osobą uprawnioną” do należności, „odbiorca uprawniony do otrzymania” należności. Jednak wszystkie powyższe określenia mają wspólny cel, jakim jest przeciwdziałanie uchylaniu się od opodatkowania oraz zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu.

(b) Zastosowanie klauzuli „beneficial owner” w praktyce

Wprowadzanie klauzuli „beneficial owner” do konkretnych UPO ma służyć zapewnieniu, że zapisy tych umów będą mieć zastosowanie wyłącznie do „rzeczywistych” stron transakcji. Taka konstrukcja ma na celu wyeliminowanie sytuacji, w której z postanowień określonej UPO korzystać będzie podmiot ustanowiony jedynie dla potrzeb przeprowadzenia danej transakcji, pośredniczący w przepływie należności. W doktrynie podkreśla się, że klauzula „beneficial owner” powinna być interpretowana przede wszystkim z punktu widzenia celu, dla jakiego zawierane są UPO, a zatem dla przeciwdziałaniu unikaniu opodatkowania oraz zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu.

W odniesieniu do dywidendy, w literaturze podnosi się, że pojęcie „beneficial owner” stanowi określenie ekonomicznego właściciela dywidendy i przeciwstawia się je pojęciu prawnego właściciela. Definicję „beneficial owner” spełnia zatem taki podmiot, który posiada tytuł prawny do poboru dywidendy na własny rachunek. Z powyższego względu nie jest „beneficial owner” osoba, która nie ma prawa do pełnego decydowania o tym, kto i w jakim zakresie używa lub ma prawo dysponować danym majątkiem. (tak np. Banach J., Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, Komentarz, Wyd. II, Warszawa 2002, art. 10 nr 2, s. 212, Krasnodębski R., Opodatkowanie dywidend - część 1, Przegląd Podatkowy nr 4/2004, s. 21).

Jak z powyższego wynika, uprawniona do dywidendy bez wątpienia jest osoba, która posiada prawo do udziałów lub akcji w spółce, dających prawo poboru dywidendy, osoba, której dywidenda przysługuje „gospodarczo”; nie jest nią natomiast osoba, która ma wyłącznie roszczenie o wypłatę samej kwoty dywidendy - tj. wierzytelność o dywidendę, ani też osoba, na rzecz której dokonana jest faktyczna wypłata dywidendy (tak np. Jamroży M, Cloer A., Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, CH. Beck, Warszawa 2007, s. 200).

Podobnie, w odniesieniu do odsetek, „beneficial owner” jest podmiot, który posiada tytuł prawny do poboru odsetek na własny rachunek (tak np. Banach J., Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Komentarz, Wyd. II, Warszawa 2002, art. 10 nr 2, s. 212).

Uprawniona do odsetek jest osoba, która posiada prawo do papierów wartościowych, z których odsetki są wypłacane - nie zaś osoba, która ma jedynie wierzytelność o wypłatę samych odsetek.

Powszechne jest takie stanowisko, zgodnie z którym za osobę uprawnioną do odsetek może być uznana osoba, dla której, zgodnie z wewnętrznym prawem podatkowym jej państwa rezydencji, odsetki stanowią przychód podatkowy. Szerzej, można wskazać, że „status osoby uprawnionej do odsetek przysługuje ekonomicznemu właścicielowi udostępnionego kapitału <...>. Uprawnionym właścicielem może być zarówno osoba fizyczna, spółka lub inne zrzeszenie osób, pod warunkiem spełnienia przynajmniej jednego z poniższych warunków: 1) dysponowanie kapitałem, którego udostępnienie warunkuje powstanie odsetek, 2) dysponowanie prawem do zagospodarowania odsetek.” (tak Jamroży M. Cloer A., Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, CH. Beck, Warszawa 2007, s. 239),

W tych okolicznościach, bez znaczenia dla zastosowania regulacji danej UPO oraz preferencyjnego sposobu opodatkowania wypłacanej należności w państwie źródła pozostaje faktyczny (fizyczny) przepływ przedmiotowej płatności (dywidendy, odsetki): sam pobór dywidend lub odsetek przez podmiot trzeci nie zmienia statusu udziałowca / akcjonariusza lub pożyczkodawcy jako osoby uprawnionej.

(c) Zastosowanie klauzuli „beneficial owner” do wypłat należności dokonywanych z rachunków zbiorczych

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, art. 8a Ustawy o obrocie wprowadza szczególny schemat relacji pomiędzy prowadzącym rachunek zbiorczy (Wnioskodawca), posiadaczem rachunku (podmiot „pośredniczący”) oraz osobą uprawnioną do należności wypłacanych z rachunku zbiorczego.

Jakkolwiek zgodnie ze wskazaniem tej ustawy wszelkie należności będą przekazywane osobie uprawnionej za pośrednictwem posiadacza rachunku, to jednak sam fakt takiego przepływu środków do osoby uprawnionej (za pośrednictwem posiadacza rachunku) nie spowoduje, iż posiadacz rachunku uzyska uprawnienie do swobodnego dysponowania przedmiotową należnością. Będzie on, w świetle Ustawy o obrocie, jedynie „pośrednikiem” pomiędzy podmiotem wypłacającym odsetki (Wnioskodawcą) a ekonomicznym właścicielem odsetek (osoba uprawnioną).

Zatem w opinii Wnioskodawcy, sam fakt uczestniczenia przez posiadacza rachunku w przekazaniu płatności na rzecz osoby uprawnionej nie będzie wpływał na status osoby uprawnionej jako odbiorcy dywidend lub odsetek („beneficial owner”), o którym mowa w odpowiednich UPO. Innymi słowy, o ile osobie uprawnionej będzie przysługiwało uprawnienie do ekonomicznego władztwa w zakresie otrzymanych należności, to właśnie ta osoba powinna zostać uznana za faktycznego odbiorcę dywidend / odsetek, o którym mowa w przepisach UPO.

Podsumowując, należy uznać, że tylko osoba uprawniona z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, wskazana przez posiadacza tego rachunku zgodnie z art. 8a ust. 4 Ustawy o obrocie, może być rzeczywistym odbiorcą dywidend / odsetek wypłacanych przez Wnioskodawcę z tych papierów wartościowych - z następujących względów:

• Choć rachunek zbiorczy prowadzony będzie dla posiadacza rachunku zbiorczego, to właścicielem prawnym i ekonomicznym zapisanych na tym rachunku papierów wartościowych pozostaną osoby uprawnione; tytuł do papieru wartościowego, z którego wypłacana jest należności, stanowi istotny czynnik identyfikujący osobę uprawnioną („beneficial owner” w rozumieniu UPO) do należności wypłaconych z tego papieru;
• Co więcej, Ustawa o obrocie wyraźnie wskazuje (w art. 8a ust. 3), że posiadacz rachunku zbiorczego nie jest uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych; zgodnie z brzmieniem Ustawy o obrocie, są nimi „osoby uprawnione”, wskazane podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez posiadacza rachunku;
• Na status osoby uprawnionej jako ekonomicznego właściciela dochodów (przychodów) z rachunków zbiorczych - oraz podatnika z tego tytułu - wskazuje także art. 8b ust. 3 Ustawy o obrocie; na jego podstawie, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy może żądać od posiadacza rachunku przekazania mu danych dotyczących osób uprawnionych z rejestrowanych na tym rachunku papierów wartościowych, w zakresie niezbędnym dla prawidłowego wykonania obowiązków płatnika związanych z powstałymi na terytorium Polski zobowiązaniami podatkowymi tych osób;
• Status osoby uprawnionej jako ekonomicznego właściciela dochodów (przychodów) z rachunków zbiorczych - oraz podatnika z tego tytułu - potwierdza także art. 8b ust. 4 Ustawy o obrocie, w świetle którego umowa o prowadzenie rachunku zbiorczego musi zawierać informację o obowiązku składania przez osoby uprawnione - będące osobami fizycznymi - zeznań podatkowych o wysokości dochodu (straty) osiągniętego z odpłatnego zbycia papierów wartościowych i z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, oraz o obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tego dochodu.
  
  

Posiadacz rachunku pełni jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem dywidend i odsetek - do których prawo przysługuje osobom uprawnionym, o których mowa w 8a Ustawy o obrocie.

W konsekwencji powyższej analizy Wnioskodawca stoi na stanowisku, przekazując (za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego) dywidendę lub odsetki, na rzecz osoby uprawnionej (której tożsamość została Wnioskodawcy ujawniona), będącej rezydentem danego państwa obcego, Wnioskodawca powinien określać zasady opodatkowania takiej wypłaty podatkiem u źródła z uwzględnieniem brzmienia odpowiedniej UPO zawartej przez Polskę z państwem rezydencji osoby uprawnionej. O ile osoba uprawniona w rozumieniu art. 8a ust. 4 Ustawy o obrocie jest ekonomicznym właścicielem wypłaconej dywidend / odsetek, posiadającym prawo zarówno do papierów wartościowych z tytułu których należność jest wypłacana, jaki do zagospodarowania otrzymanej kwoty należności, to nie ulega wątpliwości, że osoba taka spełnia definicję „beneficial owner”, o którym mowa w zawartych przez Polskę UPO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. u. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, iż w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania, pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym należy podkreślić, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Doprecyzowując powyższe ustawodawca wskazał w art. 26 ust. 2a i ust. 2b, iż w przypadku gdy wypłata należności z tytułu określonego w art. 21 ust. 1 lub w art. 22 ust. 1 dokonywana jest na rzecz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, podatek, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera w wysokości wynikającej z art. 21 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego. W tym przypadku przepisów ust. 1a, 1c, 1d, 1f, 1g oraz 3b-3d nie stosuje się w zakresie dotyczącym podatników, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona.

W przypadku i w zakresie określonych w ust. 2a, a także w przypadku przychodów z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, do poboru podatku obowiązane są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należność jest wypłacana. Podatek pobiera się w dniu przekazania należności z danego tytułu do dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - z dniem 1 stycznia 2012 r. weszły w życie znowelizowane przepisy Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz.1384, z późn. zm.) - dalej jako „Ustawa o obrocie”.

Powyższa nowelizacja wprowadziła w art. 8a Ustawy o obrocie możliwość prowadzenia, przez wybrane podmioty, w ramach depozytu papierów wartościowych lub systemu rejestracji papierów wartościowych prowadzonego przez Narodowy Bank Polski tzw. rachunków zbiorczych. Rachunki zbiorcze charakteryzują się tym, że mogą być na nich rejestrowane zdematerializowane papiery wartościowe nienależące do osób, dla których rachunki te są prowadzone, ale należące do innej osoby lub osób.

Podmioty uprawnione do prowadzenia rachunków zbiorczych zostały określone w art. 4 ust. 1 Ustawy o obrocie. Jednym z takich podmiotów jest Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. (dalej jako: „Wnioskodawca”).

Jak wynika z art. 8a ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi rachunki zbiorcze mogą być prowadzone wyłącznie dla podmiotów zagranicznych.

Wnioskodawca, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy, jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych dokonując wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 oraz w art. 22 będzie obowiązany, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Ponadto w przypadku dokonywania wypłat na rzecz osób uprawnionych, nierezydentów, których tożsamość zostanie Wnioskodawcy ujawniona zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi, Wnioskodawca będzie mógł uwzględnić postanowienia zawarte w stosownej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Powyższe możliwe będzie pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika (tj. osoby uprawnionej) dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W ramach opisanego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego, powyższy obowiązek wystąpi na podstawie następujących przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanych przez Polskę:

• Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. 2005, Nr 224, poz. 1921) – zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. W myśl ustępu 2 dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10%,
  2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach. Postanowienia tego ustępu nie dotyczą podatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
  Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób wymierzony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. 2004, Nr 211, poz. 2139) – zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa):
     • której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%; lub
     • która posiada bezpośrednio co najmniej 10% udziału w spółce, która wypłaca dywidendy i gdy wartość inwestycji w spółce wynosi co najmniej 500 000 euro lub jest równa tej kwocie w innej walucie;
  2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane (ust. 2).
  Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeśli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. U. 1995, Nr 137, poz. 679) – zgodnie art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane są przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednak takie dywidendy mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, jednakże wymierzony podatek nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów z dnia 7 czerwca 1988 r. (Dz. U. 1989, Nr 13, poz. 65) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 Dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty brutto tych odsetek (ust. 2).
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. 1993, Nr 117, poz. 523) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 - Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy. natomiast w myśl art. 11 ust. 1 i 2 Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz gdy odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz. U. 1994, Nr 47, poz. 189) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 20%,
  2. 10% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W myśl art. 11 ust. 1 i 2 Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz. U. 2003, Nr 43, poz. 368) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
  1. 0% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%, a udział ten znajduje się w posiadaniu tej osoby przez nieprzerwany okres nie krótszy niż jeden rok i w tym okresie dywidendy zostały zadeklarowane,
  2. 5% kwoty dywidend brutto, jeśli osobą uprawnioną jest fundusz emerytalny lub inna podobna instytucja prowadząca działalność w zakresie systemów emerytalnych, w których mogą uczestniczyć osoby fizyczne w celu zapewnienia sobie świadczeń emerytalnych, jeżeli taki fundusz emerytalny lub inna podobna instytucja jest utworzona, uznana dla celów podatkowych i kontrolowana zgodnie z ustawodawstwem drugiego Państwa,
  3. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Tallinie dnia 9 maja 1994 r. (Dz. U. 1995, Nr 77, poz. 388) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale gdy odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekraczać:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia, rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 8 czerwca 2009 r. (Dz. U. 2010, Nr 37, poz. 205) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%;
  2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw mogą ustalić, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
• Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. 1977, Nr 1, poz. 5) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale gdy osoba, która pobiera dywidendy jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli odbiorca jest spółką (z wyłączeniem spółek osobowych), rozporządzającą bezpośrednio co najmniej 10% kapitału spółki wypłacającej dywidendy,
  2. 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych przypadkach.
  Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.
• Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Atenach z dnia 20 listopada 1987 r. (Dz. U. 1991, Nr 120, poz. 524) – zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w obu Umawiających się Państwach. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą na drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
• Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie 15.11.1979 r. (Dz. U. 1982, Nr 17, poz. 127) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę; podatek ten nie może jednak przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli odbiorca jest spółką (inną niż współudział) rozporządzającą bezpośrednio co najmniej 25% kapitału spółki wypłacającej dywidendy;
  2. 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych wypadkach.
  Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią sposób stosowania niniejszego ustępu. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki mającego związek z zyskami, z których dywidendy są wypłacane. W odniesieniu do odsetek umowa wskazuje w art. 11, iż odsetki, które powstają w jednym z Umawiających się Państw i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. 2003, Nr 216, poz. 2120) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 - dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (ust. 2).
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie z dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. 1996, Nr 29, poz. 129) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Z uwzględnieniem postanowień ustępu 3, dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz jeśli odbiorca jest właścicielem dywidendy, to tak wymierzony podatek nie może przekroczyć 15 procent kwoty brutto dywidend. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń. Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Ustęp 2 stanowi, iż odsetki, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest właścicielem odsetek, podatek w ten sposób wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Jerozolimie z dnia 22 maja 1991 r. (Dz. U. 1992, Nr 28, poz. 124) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorca dywidend posiada udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy w wysokości co najmniej 15%,
  2. 10% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.W myśl art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia uregulują sposób stosowania tego ograniczenia (ustęp 2).
• Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Tokio z dnia 20 lutego 1980 r. (Dz. U. 1983, Nr 12, poz. 60) – stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Umawiającego Państwa, a jeżeli odbiorcą dywidend jest uprawniony właściciel, to wymierzony podatek nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto (art. 10 ust. 2).W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże odsetki te mogą również podlegać opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, lecz jeśli ich odbiorca jest uprawnionym właścicielem odsetek, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Federalnym Rządem Federalnej Republiki Jugosławii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 12 czerwca 1997 r. (Dz. U. 2001, Nr 104, poz. 1137)- w myśl art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do ust. 2 takie dywidendy mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (z wyłączeniem spółki osobowej), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidendy brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Właściwe władze Umawiających się Państw będą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygać sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i które są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw będą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygać sposób stosowania tych ograniczeń (art. 11 ust. 2).
• Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 4 maja 1987 r. (Dz. U. 1990, Nr 38, poz. 216) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale - jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem - podatek ten nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidendy brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale gdy odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r. (Dz. U. 1995, Nr 51, poz. 277) – w myśl art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. 1996, Nr 110, poz. 527) – zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do ust. 2 tego przepisu dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi conajmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W kwestii wypłaty odsetek Konwencja wskazuje w art. 11 ust. 1 i ust. 2, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
• Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 17 listopada 1993 r. (Dz. U. 1995, Nr 53, poz. 285) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i ust. 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest osobą do nich uprawnioną, to podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia, rozstrzygnąć sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą, w drodze wzajemnego porozumienia, rozstrzygnąć sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2).
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w La Valetta dnia 7 stycznia 1994 r. (Dz. U. 1995, Nr 49, poz. 256) – zgodnie z art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie dywidendy mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoja siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale:
  1. jeżeli dywidendy są wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę w Polsce, osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na Malcie, Polska zwolni dywidendy z opodatkowania, jeśli właścicielem takich dywidend jest spółka mającą siedzibę na Malcie i posiada bezpośrednio w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiadała lub będzie posiadać takie udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
  2. z zastrzeżeniem punktu a), podatek w ten sposób ustalony przez Polskę nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto, jeśli właścicielem dywidend jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na Malcie;
  3. jeżeli dywidendy są wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę na Malcie, osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, która jest ich właścicielem, podatek maltański nałożony na kwotę dywidend brutto nie może przekroczyć podatku nakładanego na zyski, z których dywidendy są wypłacane.
  Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W kwestii odsetek umowa wskazuje w art. 11, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. 2005, Nr 12, poz. 90) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji z dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. 2010, Nr 134, poz. 899) – stosownie do treści art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Ustęp 2 tego przepisu stanowi, iż takie dywidendy:
  1. będą zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest spółka mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi, w chwili wypłacania tych dywidend, przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) i która posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
  2. z zastrzeżeniem punktu a) niniejszego ustępu, mogą także podlegać opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę oraz zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym Państwie, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15% kwoty dywidend brutto.
  Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których wypłacane są dywidendy.W kwestii wypłaty odsetek Konwencja stanowi w art. 11 ust. 1 i 2, iż odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Lizbonie z dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. 1998, Nr 48, poz. 304) – zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie zaś do ust. 2 dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania, pobierany podatek nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidend brutto. Właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia ustalą sposób stosowania tego ograniczenia. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 22 maja 1992 r. (Dz. U. 1993, Nr 125, poz. 569) – w myśl art. 7 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże dywidendy te mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz podatek ten nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 23 czerwca 1994 r. (Dz. U. 1995, Nr 109, poz. 530) – przepuis art. 10 ust. 1 i ust. 2 wskazuje, iż dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i zgodnie z prawem tego Państwa, w którym spółka (inna niż spółka osobowa) wypłacająca dywidendy posiada swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. W myśl natomiast art. 11 ust. 1 i ust. 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Singapurze 23.04.1993 r. (Dz. U. 1994, Nr 38, poz. 139) – zgodnie z ust. 1 artykułu 10 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy (ustęp 2).W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale gdy odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
• Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 sierpnia 1994 r. (Dz. U. 1996, Nr 30, poz. 131) – stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. W myśl ust. 2 dywidendy mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 20 procent,
  2. 10 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale gdy odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r. (Dz. U. 1998, Nr 35, poz. 198) – w myśl art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie dywidendy mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli właścicielem dywidend jest spółka (w przypadku Polski z wyłączeniem spółki osobowej), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i które są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2).
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie z dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. 1993, Nr 22, poz. 92) – stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. W myśl ust. 2 dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale – jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie – podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidendy brutto. Stosownie do art. 11 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. 2006, Nr 26, poz. 193) – w myśl art. 10 ust. 1 i ust. 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
  1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%;
  2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 3 listopada 1993 r. (Dz. U. 1997, Nr 11, poz. 58) – w myśl art. 10 ust. 1 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie dywidendy mogą być opodatkowane również w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale gdy odbiorca jest właścicielem dywidend, podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:
  1. 10 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (z wyłączeniem spółki osobowej), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent;
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich innych przypadkach (ust. 2).
  Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. 1994, Nr 63, poz. 269) - dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (art. 10 ust. 1). Stosownie do art. 10 ust. 2 dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania, pobierany podatek nie może przekroczyć:
  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi conajmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
  W myśl art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jeżeli osoba ta jest uprawniona do ich otrzymania. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale - jeżeli odbiorca odsetek jest osobą uprawnioną do ich otrzymania - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Budapeszcie dnia 23 września 1992 r. (Dz. U. 1995, Nr 125, poz. 602) – stosownie do art. 10 ust. 1 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidendy brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane (ustęp 2). W myśl natomiast art. 11 ust. 1 i 2 odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Socjalistycznej Republiki Wietnamu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Warszawie dnia 31 sierpnia 1994 r. (Dz. U. 1995, Nr 49, poz. 258) - dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie (art. 10 ust. 1). Dywidendy takie mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz gdy odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:
  1. 10 procent kwoty dywidend brutto, gdy właścicielem dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent;
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach (art. 10 ust. 2).
  Odsetki zaś w myśl art. 11 ust. 1, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do art. 11 ust. 2 odsetki takie mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840) – jak wskazuje art. 10 ust. 1 i ust. 2 dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie dywidendy:
  1. będą zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, jeśli osoba uprawniona do dywidend jest spółką mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie i posiada w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiadała lub będzie posiadać takie udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty;
  2. z zastrzeżeniem punktu a) niniejszego ustępu, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto.
  Odsetki w myśl art. 11 ust. 1 , które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Zgodnie z ustępem 2 takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. 1989, Nr 62, poz. 374) – dywidendy zgodnie z art. 10 ust. 1, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Stosownie do ustępu 2 dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidendy brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy. Odsetki w myśl art. 11 ust. 1, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli ich odbiorca jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek.
• Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 31 stycznia 1993 r. (Dz. U. 1994, Nr 81, poz. 373) – zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 5 procent kwoty dywidend brutto. Odsetki w myśl art. 11 ust. 1, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (ustęp 2).
  
  

Dokonując interpretacji ww. przepisów, należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika tymczasem, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym wypłat należności z tytułu odsetek czy też dywidend mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący należności z tego tytułu posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”).

Zgodnie ze słowniczkiem OECD pod pojęciem beneficial owner należy rozumieć osobę (fizyczną lub prawną), która rzeczywiście korzysta z przywilejów wynikających z prawa własności, nawet gdy tytuł własności, nawet gdy tytuł własności opiewa na inne nazwisko. Jak wskazuje się w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD, określenia beneficial owner nie należy także stosować w wąskim i technicznym znaczeniu. Określenie to należy rozumieć w jego kontekście i w świetle przedmiotu i celu Modelowej Konwencji OECD, a mianowicie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od płacenia podatków oraz oszustwom podatkowym. Innymi słowy, interpretacja pojęcia beneficial owner, zgodnie z duchem Modelowej Konwencji OECD, ma na celu zapobieganie wykorzystywaniu przepisów upo przez podmioty do tego nieuprawnione, które starają się uzyskać status beneficial owner na przykład poprzez wykorzystywanie podmiotów pośrednich.

Należy przyjąć, iż omawiany termin odnosi się do każdego, kto posiada prawny tytuł do poboru określanych świadczeń (dywidend, odsetek, należności licencyjnych) na własny rachunek. Liczy się samo posiadanie przez daną osobę prawa poboru świadczeń, nie zaś fakt posiadania przez taką osobę tytułu prawnego do prawa bądź mienia, z którego świadczenie jest wypłacane.

Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień UPO. Podmiot działający w charakterze przedstawiciela lub zastępcy nie może zostać uznany za „beneficial owner”, ponieważ takie działanie byłoby sprzeczne z przedmiotem i celem Konwencji.

Jak wynika z okoliczności sprawy na Wnioskodawca jest podmiotem, który w myśl przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi może prowadzić w ramach depozytu papierów wartościowych lub systemu rejestracji papierów wartościowych prowadzonego przez Narodowy Bank Polski tzw. rachunki zbiorcze. W związku z prowadzeniem rachunków zbiorczych na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego pobieranego z tytułu wypłat niektórych świadczeń na rzecz osób uprawnionych z papierów wartościowych rejestrowanych na rachunkach zbiorczych, dokonywanych za pośrednictwem posiadaczy tych rachunków.

Art. 8a ust. 2 ustawy o obrocie specyfikuje rodzaje podmiotów, dla których mogą być prowadzone rachunki zbiorcze (dalej jako „posiadacz rachunku” zbiorczego). Z przepisu tego wynika, że posiadaczami rachunków zbiorczych będą mogły być wyłącznie podmioty zagraniczne, które nie będą prowadzić działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jeżeli będą taką działalność prowadzić, to nie poprzez utworzony w tym celu oddział. Jednakże, zgodnie z brzmieniem tej ustawy, posiadacz rachunku zbiorczego nie jest uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych; są nimi tzw. „osoby uprawnione”.

Zgodnie z brzmieniem tej ustawy, posiadacz rachunku zbiorczego nie jest uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych; są nimi tzw. „osoby uprawnione”.

Do ustalania osób uprawnionych z takich papierów wartościowych nie stosuje się przepisów prawa polskiego, przy czym osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez posiadacza tego rachunku jako osoba uprawniona z papierów wartościowych zapisanych na takim rachunku jest uważana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za osobę uprawnioną ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na tym rachunku w liczbie wynikającej z tego wskazania (art. 8a ust. 4 Ustawy o obrocie).

Zgodnie z art. 8a ust. 6 świadczenia wynikające ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, otrzymane bezpośrednio lub pośrednio od emitentów, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy przekazuje lub stawia do dyspozycji wyłącznie posiadaczowi tego rachunku. Tym samym, osobom uprawnionym z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym nie przysługuje wobec podmiotu prowadzącego ten rachunek zbiorczy roszczenie o wydanie tych świadczeń.

Podmiot prowadzący rachunek zbiorczy (tu: Wnioskodawca) może żądać od posiadacza rachunku zbiorczego przekazania mu danych dotyczących osób uprawnionych z rejestrowanych na tym rachunku papierów wartościowych, w zakresie niezbędnym dla prawidłowego wykonania przewidzianych w przepisach prawa podatkowego obowiązków związanych z powstałymi na terytorium Polski zobowiązaniami podatkowymi tych osób (art. 8b ust. 3 Ustawy o obrocie). Jeżeli posiadacz rachunku zbiorczego nie posiada danych dotyczących takich osób, przekazuje on podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy wyłącznie informację określającą odrębnie liczbę papierów wartościowych należących do osób fizycznych oraz do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, według stanu na dzień określony przez podmiot prowadzący rachunek zbiorczy.

Zatem wszelkie należności będą przekazywane osobie uprawnionej za pośrednictwem posiadacza rachunku. Jednak sam fakt takiego przepływu środków do osoby uprawnionej (za pośrednictwem posiadacza rachunku) nie spowoduje, iż posiadacz rachunku uzyska uprawnienie do swobodnego dysponowania przedmiotową należnością. Będzie on, jedynie „pośrednikiem” pomiędzy podmiotem wypłacającym odsetki (Wnioskodawcą) a ekonomicznym właścicielem odsetek (osoba uprawnioną).

Choć rachunek zbiorczy prowadzony będzie dla posiadacza rachunku zbiorczego, to właścicielem prawnym i ekonomicznym zapisanych na tym rachunku papierów wartościowych pozostaną osoby uprawnione.

Posiadaczowi rachunku, który będzie uczestniczył jedynie w przekazaniu płatności na rzecz osoby uprawnionej nie można przyznać statusu osoby uprawnionej jako odbiorcy dywidend lub odsetek („beneficial owner”), o którym mowa w odpowiednich upo. Zatem, jeżeli osobie uprawnionej wskazanej podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy (Wnioskodawcy) przez posiadacza rachunku będzie przysługiwało uprawnienie do ekonomicznego władztwa w zakresie otrzymanych należności, to właśnie ta osoba powinna zostać uznana za faktycznego odbiorcę dywidend / odsetek, o którym mowa w przepisach upo.

Reasumując, określając zasady opodatkowania należności z tytułu dywidendy lub odsetek, wypłacanych za pośrednictwem posiadacza rachunku zbiorczego na rzecz osoby uprawnionej, będącej rezydentem danego państwa obcego, Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego powinien kierować się zasadami zawartymi w odpowiedniej upo zawartej przez Polskę z państwem rezydencji osoby uprawnionej, wskazanej przez posiadacza rachunku zbiorczego zgodnie z art. 8a ust. 4 ustawy o obrocie.

O ile osoba uprawniona w rozumieniu art. 8a ustawy o obrocie jest ekonomicznym właścicielem wypłaconej dywidendy / odsetek, posiadającym wyłączne prawo do papierów wartościowych, z tytułu których należność ta jest wypłacana, jak również wyłączne prawo do „zagospodarowania” otrzymanej z rachunku zbiorczego kwoty należności, to nie ulega wątpliwości, że osoba taka spełnia definicję „beneficial owner”, o którym mowa w zawartych przez Polskę UPO. Tym samym, w powyższych okolicznościach należy stosować postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a krajem rezydencji osoby uprawnionej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 12.06.2012 r.) należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.