DYREKTOR IZBY CELNEJ W WARSZAWIE440000-PA-9116-358/05/1275/TK Warszawa, 2005.12.05 D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 26 września 2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie Nr 442000-AP-9104-24/05 z dnia 20 września 2005r. stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego uznające za nieprawidłowe stanowisko Podatnika zgodnie z którym wytwórca estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych sprzedawanego bezpośrednio posiadaczowi zakładowej stacji paliw, wyłącznie jako samoistne paliwo, nie jest podatnikiem podatku akcyzowego - utrzymuje w mocy zaskarżone postanowienie.

U Z A S A D N I E N I EZ akt sprawy wynika, iż Spółka XXXXXX zwana dalej Podatnikiem złożyła do Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie wniosek nr Pm: 070 z dnia 22 sierpnia 2005r. (uzupełniony pismem z dnia 08.09.2005r.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego stosownie do art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, w zakresie określenia czy wytwórca estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych sprzedawanego bezpośrednio posiadaczowi zakładowej stacji paliw, wyłącznie jako samoistne paliwo, jest podatnikiem podatku akcyzowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.). Podatnik przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż zamierza uruchomić produkcję estrów metylowych z przeznaczeniem na cele paliwowe. Wskazał, iż art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 2 października 2003r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934 z późn. zm.) daje wytwórcom estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych możliwość bezpośredniej ich sprzedaży posiadaczom ogólnodostępnych i zakładowych stacji paliw, którzy mogą je wprowadzić do obrotu wyłącznie jako samoistne paliwo silnikowe. W ocenie Podatnika w przypadku ww. działalności wytwórca estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych nie jest podatnikiem podatku akcyzowego.Po rozpatrzeniu wyżej wymienionego wniosku Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie postanowieniem Nr 442000-AP-9104-24/05 z dnia 20.09.2005r. uznał za nieprawidłowe przedstawione przez Podatnika stanowisko zgodnie, z którym wytwórca estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych sprzedawanego bezpośrednio posiadaczowi zakładowej stacji paliw, wyłącznie jako samoistne paliwo, nie jest podatnikiem podatku akcyzowego. W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie wykazał, iż wytwórca i zarazem sprzedawca estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych, jako samoistnego paliwa silnikowego, tj. wyrobu akcyzowego wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a tym samym zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym staje się podatnikiem podatku akcyzowego. W uzasadnieniu powołał ustawę z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 97, poz. 966 z późn. zm.).

Pismem z dnia 26 września 2005r. Podatnik złożył zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie Nr 442000-AP-9104-24/05 z dnia 20 września 2005r. W zażaleniu Podatnik wskazał, iż interpretacja zawarta w ww. postanowieniu, jest nie zgodna z przepisami prawa polskiego i prawa unijnego zawartego w Dyrektywie Nr 2003/30/WE z dnia 8 maja 2003r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych, nakazującej w ocenie Podatnika zwalnianie z podatku akcyzowego biokomponentów i biopaliw ciekłych. Podatnik zarzucił również organowi podatkowemu I instancji, iż udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika, pominął przepisy ustawy z dnia 2 października 2003r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934 z późn. zm.). W ocenie Podatnika wytwórca estrów metylowych wyższych kwasów tłuszczowych sprzedający ten wyrób posiadaczowi zakładowej stacji paliw, wyłącznie jako samoistne paliwo silnikowe, nie jest objęty w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym, i w związku z tym nie jest podatnikiem podatku akcyzowego podlegającym szczególnemu nadzorowi podatkowemu. Przy piśmie Nr 442000-AP-9116-42/05/HM z dnia 29 września 2005r. Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie przesłał do Dyrektora Izby Celnej w Warszawie zażalenie Podatnika z dnia 26 września 2005r. na swoje postawienie nr jw. wraz z aktami sprawy. Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie wskazał, iż nie znalazł podstaw do uznania zarzutów Podatnika.

Po rozpatrzeniu akt niniejszej sprawy Dyrektor Izby Celnej w Warszawie stwierdza, co następuje.Krąg podatników podatku akcyzowego określa art. 11 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.). Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami akcyzy są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, opodatkowaniu akcyzą podlega sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju.Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy.Biokomponenty w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934 z późn. zm.), takie jak ester metylowy wyższych kwasów tłuszczowych nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. Natomiast zgodnie z poz. 6 załącznika nr 1 ustawy o podatku akcyzowym, stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych, do wyrobów akcyzowych zalicza się pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych bez względu na symbol PKWiU.W związku z powyższym ester metylowy wyższych kwasów tłuszczowych (bez względu na symbol PKWiU) przeznaczony na cele paliwowe - jako samoistne paliwo silnikowe lub jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych, stanowi wyrób akcyzowy w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż podmiot będący wytwórcą estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych, sprzedający wspomniany wyrób akcyzowy posiadaczowi zakładowej stacji paliw jako samoistne paliwo silnikowe, staje się podatnikiem podatku akcyzowego w związku z wykonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym określonej w art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym, tj. sprzedaży wyrobów akcyzowych na terytorium kraju. Z tego względu nie można się zgodzić ze stanowiskiem Podatnika, wedle którego wytwórca estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych sprzedający ten wyrób bezpośrednio posiadaczowi zakładowej stacji paliw, nie jest objęty zapisami ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym. Brak jest także podstaw do uznania stanowiska Podatnika, wedle którego w przedstawionej wyżej sytuacji podmiot wytwarzający ester metylowy wyższych kwasów tłuszczowych nie jest objęty szczególnym nadzorem podatkowym. Zgodnie z art. 6a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004r. Nr 156, poz. 1641 z późn. zm.) szczególnemu nadzorowi podatkowemu podlega wytwarzanie oraz obrót biokomponentami, określonymi w odrębnych przepisach. Stosownie do art. 6f ust. 1 ustawy o Służbie Celnej podmioty podejmujące działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6a ust. 2 ww. ustawy, podlegają przed rozpoczęciem jej prowadzenia urzędowemu sprawdzeniu przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego. Sposób wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych biokomponentów, w tym w stosunku do estrów metylowych i estrów etylowych wyższych kwasów tłuszczowych, jest określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598 z późn. zm.). Stosownie do § 52 ust. 1 ww. rozporządzenia, sprawowanie szczególnego nadzoru podatkowego jest wykonywane m.in. poprzez dokonywanie doraźnych i okresowych kontroli obrachunkowych stanu zapasów i obrotu wyrobami akcyzowymi. Natomiast zgodnie z § 43 ust. 1 ww. rozporządzenia podmioty wytwarzające estry metylowe lub estry etylowe wyższych kwasów tłuszczowych oraz podmioty dokonujące ich przerobu lub zużycia mogą być objęte stałym nadzorem, jeżeli przerabiają, zużywają lub magazynują alkohol etylowy w ilości przekraczającej rocznie 20.000 dm3 alkoholu etylowego 100% vol.Reasumując należy stwierdzić, iż produkcja biokomponentów, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, jest objęta szczególnym nadzorem podatkowym wykonywanym w formie kontroli doraźnych i okresowych. Natomiast w sytuacji określonej w § 43 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego, produkcja biokomponentów może być objęta stałym nadzorem podatkowym. Na uwzględnienie nie zasługuje także zarzut Podatnika, iż interpretacja Naczelnika Urzędu Celnego II w Warszawie zawarta w postanowieniu z dnia 20 września 2005r. jest niezgodna z zapisami zawartymi w Dyrektywie Nr 2003/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 maja 2003r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych, nakazującej w ocenie Podatnika Państwom Członkowskim Unii Europejskiej zwalnianie z podatku akcyzowego biokomponentów i biopaliw ciekłych. Należy wskazać, iż celem powyższej Dyrektywy zgodnie z brzmieniem artykułu 1, jest promowanie użycia biopaliw lub innych odnawialnych paliw do zastąpienia oleju napędowego lub benzyny stosowanych w transporcie w każdym z Państw Członkowskich, w celu wniesienia wkładu w cele takie, jak wywiązywanie się z zobowiązań związanych ze zmianami klimatycznymi, przyjazne dla środowiska zabezpieczenie dostaw i promocja odnawialnych źródeł energii. Zwolnienia od akcyzy wynikające z przepisów prawa wspólnotowego są uregulowane w rozdziale 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 97, poz. 966 z późn. zm.). Kwestię zwolnienia od akcyzy biokomponentów przeznaczonych do paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, paliw ciekłych z zawartością biokomponentów oraz biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 2 października 2003r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, normuje § 12 ww. rozporządzenia.

Podatnik w zażaleniu z dnia 26 września 2005r. zarzucił również Naczelnikowi Urzędu Celnego II w Warszawie, iż w swojej interpretacji pominął przepisy ustawy z dnia 2 października 2003r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż zapytanie Podatnika zawarte we wniosku z dnia 4 sierpnia 2005r. dotyczyło określenia czy wytwórca estru metylowego wyższych kwasów tłuszczowych sprzedawanego bezpośrednio posiadaczowi zakładowej stacji paliw jako samoistne paliwo, jest podatnikiem podatku akcyzowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym. Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym (w tym krąg podatników podatku akcyzowego), zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą oraz zasady oznaczania niektórych z tych wyrobów znakami akcyzy, określa ustawa z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym. Natomiast powołana przez Podatnika ustawa z dnia 2 października 2003r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, oprócz określenia treści takich pojęć jak biokomponent czy biopaliwo ciekłe, reguluje zagadnienia związane z wytwarzaniem, magazynowaniem czy obrotem biokomponentami stosowanymi w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.

Mając na uwadze stan faktyczny i prawny sprawy, Dyrektor Izby Celnej w Warszawie stwierdza, że Naczelnik Urzędu Celnego II w Warszawie wydając postanowienie stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zasadnie uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, a tym samym zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.W związku z powyższym Dyrektor Izby Celnej w Warszawie orzekł jak w sentencji.Decyzja niniejsza jest ostateczna.W stosunku do niniejszej decyzji służy Podatnikowi prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji, w przypadku jej niezgodności z prawem.