P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Banku z dnia 15.07.2005r. (data wpływu do Urzędu 18.07.2005r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.: czy niezamortyzowaną część poniesionych przez Bank nakładów na adaptację lokalu w obcym budynku - w sytuacji kiedy Bank zaprzestaje prowadzenia działalności w tym lokalu w związku z prowadzonym procesem restrukturyzacji - można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia inwestycji w obcym środku trwałym na rzecz nowego najemcy, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Według przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego Bank prowadzi działalność gospodarczą poprzez wydzielone organizacyjnie jednostki, którymi są między innymi oddziały operacyjne. Jednostki te w przeważającej liczbie mieszczą się w wynajętych lokalach. Bank jako najemca, dostosowuje standard wynajmowanych pomieszczeń do potrzeb wynikających z prowadzonej działalności, poprzez przeprowadzenie odpowiednich prac adaptacyjnych.

Prace adaptacyjne o wartości powyżej 3500 zł Bank kwalifikuje do kategorii środków trwałych jako "inwestycje w obcych środkach trwałych". Odpisy amortyzacyjne są dokonywane według 10% rocznej stawki amortyzacyjnej i stanowią dla Banku koszt uzyskania przychodów.

W związku z prowadzonym procesem restrukturyzacji Banku, przeprowadzona analiza opłacalności prowadzenia działalności przez oddziały operacyjne wykazała, iż uzasadnionym ekonomicznie jest zaprzestanie prowadzenia działalności przez niektóre z nich. Z uwagi na powyższe Bank rezygnuje z utrzymywania takich oddziałów operacyjnych, co wiąże się z wypowiadaniem umów najmu lokali. Biorąc pod uwagę stawkę amortyzacji obowiązującą dla inwestycji w obcych środkach trwałych, w momencie wypowiedzenia umowy najmu lokalu poniesione przez Bank nakłady adaptacyjne nie są w pełni zamortyzowane.

Wraz z zakończeniem umowy najmu, Bank dokonuje odpowiednich czynności związanych z inwestycją w obcym środku trwałym, tj: w niektórych przypadkach, dochodzi do odpłatnego zbycia inwestycji w obcych środkach trwałych na rzecz osoby trzeciej (podmiotu, który jest kolejnym najemcą lokali).

W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem, czy niezamortyzowaną część poniesionych przez Bank nakładów na adaptację lokalu w obcym budynku - w sytuacji kiedy Bank zaprzestaje prowadzenia działalności w tym lokalu w związku z prowadzonym procesem restrukturyzacji - można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, w w/w przypadku.

Stanowisko podatnika.

Zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych środkami trwałymi są między innymi przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Zatem, zdaniem Banku, wszystkie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

dotyczące środków trwałych, stosować się będą, co do zasady, również do inwestycji w obcych środkach trwałych, chyba, że w odniesieniu do takich inwestycji przewidziane są wyraźnie uregulowania odrębne (tak jak na przykład w odniesieniu do minimalnego okresu amortyzacji).

Na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacja środków trwałych ( w tym inwestycji w obcych środkach trwałych) powinna być dokonywana do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową. Ponadto, amortyzacja podatkowa kończy się wraz z wystąpieniem jednej z określonych tym przepisem przesłanek, tj. w przypadku:

postawienia środków trwałych w stan likwidacji,

zbycia środków trwałych, lub

stwierdzenia niedoboru środków trwałych.

W związku z powyższym, jeżeli w trakcie dokonywania amortyzacji środka trwałego (np. inwestycji w obcym środku trwałym) wystąpi jedna z powyższych przesłanek (tj. nastąpi postawienie w stan likwidacji, zbycie lub stwierdzenie niedoboru) przed zrównaniem sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową, podatnik nie będzie uprawniony do dalszego rozpoznawania w rachunku podatkowym kosztów w postaci okresowych odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego. Mając na uwadze specyfikę inwestycji w obcym środku trwałym, podatnik, co do zasady, w każdej z analizowanych sytuacji, ponosi stratę.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyłączeniem wyjątków przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią dla podatnika koszt podatkowy. Niewątpliwie, wydatki Banku na przystosowanie wynajmowanych pomieszczeń do standardów prowadzenia działalności bankowej poniesione są w celu osiągnięcia przychodów.

W świetle regulacji ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych, strata wynikająca z nie w pełni umorzonych środków trwałych, w przypadku ich zbycia stanowi koszt uzyskania przychodu.

Jeżeli bowiem strata w środku trwałym następuje na skutek odpłatnego zbycia środka trwałego, to w świetle art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na nabycie tego środka trwałego, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych, bez względu na czas ich poniesienia.

W świetle powyższego, zdaniem Banku, jest on uprawniony do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym w momencie zakończenia umowy najmu i związanego z tym dokonania odpłatnego zbycia.

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art.16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 w/w ustawy amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
• maszyny, urządzenia i środki transportu,
• inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Amortyzacji podlegają również, stosownie do art. 16a ust. 2 pkt 1 tej ustawy, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zaś, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych, w tym inwestycji w obcym środku trwałym na rzecz nowego najemcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b cytowanej ustawy za koszt uzyskania przychodu uważa się zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem niezamortyzowana część poniesionych przez Bank nakładów inwestycyjnych, zbytych za odpłatnością nowemu najemcy stanowić będzie koszt uzyskania przychodów Banku.

Ocena prawna stanowiska Strony w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa :

Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie mają w/w przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a ich interpretacja zastosowana przez Spółkę jest prawidłowa.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).