INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2012r. (data wpływu 6.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług najmu (pyt. nr 5 i 6) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Małżeństwo G i P L zamieszkali w D, R woj. m wraz z małżeństwem I i Z T zamieszkałym L, ul. N, woj. m, są współwłaścicielami dwóch budynków usługowo-mieszkalnych, które są budowane przy ul. G w O. Do G i P L należą poszczególne części obu nieruchomości z tym założeniem, że część nieruchomości będąca ich własnością jest budowana na ich gruncie, natomiast części pozostałych współwłaścicieli znajdują się na gruntach należących do współwłaścicieli. Budowane budynki są na etapie zakończenia prac związanych z przystąpieniem do procedury uzyskania pozwolenia na użytkowanie.

Zgodnie z pozwoleniem na budowę wydanym w dniu 06.09.2010 r. przez Prezydenta Miasta O o numerze X, 50% powierzchni użytkowej nieruchomości stanowi powierzchnia mieszkalna tj. piętro 2 i 3, natomiast pozostała część tj. parter i 1 piętro budowana jest z przeznaczeniem dla celów usługowo- handlowych.

W drugiej z budowanych nieruchomości zgodnie z pozwoleniem na budowę wydanym w dniu 16.09.2011 r. przez Prezydenta Miasta O o nr X, 75% powierzchni użytkowej stanowi powierzchnia mieszkalna tj. piętro 1, 2, 3, natomiast parter budowany jest z przeznaczeniem dla celów usługowo-handlowych. Realizowana inwestycja finansowana jest z prywatnych środków G i P L.

Małżonkowie oświadczają, że pozostają w związku małżeńskim, w którym istnieje ustawowa wspólność majątkowa. G i P L zamierzają po otrzymaniu pozwolenia na użytkowanie wynająć lokale usługowe i mieszkalne zgodnie z ich przeznaczeniem, w ramach najmu prywatnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy G L ma obowiązek wystawiania faktur VAT z najmu i rozliczania podatku VAT w deklaracji VAT-7...
2. Czy w przypadku wynajmowania nieruchomości (w przedstawionym stanie faktycznym lokali usługowych i mieszkalnych) będących współwłasnością małżeńską przyjmuje się, że podatnikiem podatku VAT jest ten z małżonków, który dokonał podpisania umowy najmu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

G i P L zamierzają po otrzymaniu pozwolenia na użytkowanie wynająć lokale usługowe i mieszkalne zgodnie z ich przeznaczeniem, w ramach najmu prywatnego. Każdy z małżonków ma zamiar zawrzeć umowy najmu z najemcami samodzielnie w dowolnie ustalonej proporcji. Przychody z najmu prywatnego małżonkowie planują rozliczać na zasadach ryczałtu w wysokości 8,5% proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku (czyli standardowo – po 50% tzn. sumując przychody z najmu obojga małżonków, dzieląc na dwa gdzie uzyskany wynik stanowi podstawę opodatkowania przychodów z najmu prywatnego dla każdego z małżonków). Każdy z małżonków złoży pisemne oświadczenie o wyborze formy opodatkowania ryczałtem najpóźniej w terminie opłacania ryczałtu za pierwszy okres najmu w danym roku. Przychód zostanie ustalony na podstawie faktycznie otrzymanych należności w danym miesiącu.

P L może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego VAT, jeżeli obrót z najmu z umów podpisanych przez P L nie przekroczy 150.000,00zł w proporcji do okresu prowadzonego najmu w roku podatkowym. W momencie przekroczenia limitu podatnik powinien zarejestrować się na potrzeby VAT i rozliczać ten podatek.

G L z racji prowadzonej działalności, w której dochód jest opodatkowany podatkiem liniowym, jest jednocześnie czynnym podatnikiem VAT, zobowiązana będzie wystawić faktury VAT z najmu prywatnego i rozliczenia podatku w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywana w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni pozostając w związku małżeńskim, w którym istnieje ustawowa wspólność majątkowa zamierza po otrzymaniu pozwolenia na użytkowanie wynająć lokale usługowe i mieszkalne zgodnie z ich przeznaczeniem, w ramach najmu prywatnego. Umowy najmu będą podpisywane przez małżonków odrębnie w dowolnie ustalonej proporcji.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną, bowiem żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Wobec powyższego podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie najem lokali odbywać się będzie na podstawie umowy podpisanej przez każdego z małżonków odrębnie w dowolnie ustalonej proporcji. Oznacza to, że na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, każdy z małżonków odrębnie będzie uznany za prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie. Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. A zatem w odniesieniu do usług najmu lokali, w stosunku do których Wnioskodawczyni jest stroną umowy najmu, winna Ona, na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, wystawić faktury VAT na usługi najmu danych lokali oraz dokonać rozliczenia podatku VAT w deklaracji VAT-7. Z tytułu usług najmu lokali, w stosunku do których to lokali umowy najmu z najemcami zostaną podpisane przez małżonka Wnioskodawczyni nie będzie uważana za podatnika zobowiązanego do wystawienia faktur VAT i rozliczenia podatku VAT.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.