INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Począwszy od 1 stycznia 2012r., zarządzanie daną jednostką organizacyjną Spółki (np. działem, oddziałem, redakcją, drukarnią) powierzono osobom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie. Podstawą prawną angażu w/w osób są kontrakty menedżerskie. Żadna osoba z kadry menedżerskiej, której dotyczy przedstawiony stan faktyczny, nie jest członkiem zarządu ani udziałowcem Spółki.

Wszystkie kontrakty menedżerskie zostały zawarte według wzoru opracowanego przez Spółkę. Standardowy kontrakt menedżerski reguluje w szczególności:

• zakres obowiązków,
• wysokość miesięcznego wynagrodzenia,
• termin płatności wynagrodzenia,
• okres wypowiedzenia,
• odpowiedzialność menedżera,
• minimalny wymiar dyspozycyjności menedżera,
• zakaz konkurencji,
• obowiązek zachowania poufności.
  
  

Postanowienia kontraktów menedżerskich dotyczące: zakresu obowiązków, wysokości wynagrodzenia, okresu wynagrodzenia, minimalnego wymiaru dyspozycyjności menedżera były przedmiotem indywidualnych negocjacji z menedżerami. Pozostałe postanowienia są tożsame dla wszystkich kontraktów. W szczególności, wszystkie kontrakty w sposób identyczny regulują, w § 7, kwestie odpowiedzialności menedżerów. Odpowiedzialność ta jest uregulowana w sposób następujący:

1. „Odpowiedzialność Zarządzającego wobec Spółki za czynności wykonywane na podstawie niniejszej Umowy, ograniczona jest do kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia netto należnego Zarządzającemu ustalonego w § 2 ust. 1. Ograniczenie odpowiedzialności nie dotyczy szkody, która powstała z winy umyślnej Zarządzającego.
2. Jeśli w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania niniejszej Umowy przez Zarządzającego, Spółka będzie odpowiedzialna za szkodę, to Zarządzający będzie odpowiadał razem ze Spółką za to zobowiązanie. Odpowiedzialność ta jest solidarna, z zastrzeżeniem ust. 1 powyżej.
3. Jeżeli Zarządzający zostanie pozwany przez osobę trzecią w związku z niewykonywaniem lub nienależytym wykonaniem czynności będących przedmiotem niniejszej Umowy, Spółka będzie zobowiązana do przystąpienia, na wniosek Zarządzającego zgłoszony w formie pisemnej nie później niż w terminie 7 dni od dnia uzyskania informacji o wniesieniu pozwu pod rygorem utraty uprawnień określonych w niniejszym ustępie, do procesu po stronie Zarządzającego. Warunkiem przystąpienia do procesu jest dochowanie przez Zarządzającego należytej staranności przy świadczeniu usług na mocy niniejszej Umowy, w szczególności stosowanie się do zasad i procedur obowiązujących w Spółce.”
   
   

Z kontraktów menedżerskich nie wynika ogólne umocowanie Wnioskodawcy do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki. Tym niemniej, pełnomocnictwo do działania w imieniu i na rzecz Spółki może zostać udzielone na mocy odrębnych dokumentów.

W opinii Spółki, wynagrodzenie uzyskiwane przez menedżera w ramach kontraktu menedżerskiego stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 9 w/w ustawy. Taką świadomość stron umowy kontraktu menedżerskiego potwierdza brzmienie § 3 ust. 5 kontraktu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona obecnie oraz czy będzie uprawniona w przyszłości do odliczenia naliczonego podatku VAT, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich...

Zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony obecnie oraz będzie uprawniony w przyszłości do odliczania naliczonego podatku VAT na fakturach wystawianych przez menedżerów świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich.

Menedżerowie jako podatnicy podatku VAT.

Spółka uznaje za słuszne stanowisko wyrażone przez Dyrektorów Izby Skarbowej w Łodzi, Katowicach oraz Poznaniu w indywidualnych interpretacjach wydanych na wniosek menedżerów i uważa, iż usługi zarządzania świadczone na podstawie kontraktów menedżerskich są czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka w pełni podziela stanowisko wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi („DIS w Łodzi”) w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2012r. (sygn. IPTPP1/443-1071/11-5/AK), która została wydana dla jednego z menedżerów Spółki i dotyczy postanowień kontraktu menedżerskiego tożsamych z postanowieniami kontraktu menedżerskiego przedstawionymi w stanie faktycznym niniejszego wniosku. W świetle istotnych postanowień kontraktu menedżerskiego przytoczonych przez menedżera w stanie faktycznym wniosku o wydanie Interpretacji oraz przytoczonych przez Spółkę w opisie stanu faktycznego powyżej, DIS w Łodzi uznał, na podstawie § 7 kontraktu menedżerskiego, iż odpowiedzialność menedżera względem osób trzecich została bezpośrednio uregulowana. Odpowiedzialność menedżera jest bowiem solidarna ze Spółką. W uzasadnieniu, DIS w Łodzi przywołał wybrane przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Po pierwsze, art. 366 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym odpowiedzialność solidarna polega na tym, że kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników). Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Po drugie, art. 369 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej.

W świetle powyższego, DIS w Łodzi uznał, iż czynnością prawną jest umowa zawarta pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, co oznacza, że możliwe jest w umowie między menedżerem a zlecającym mu wykonanie czynności zawarcie klauzuli o odpowiedzialności solidarnej zlecającego i menedżera wobec osób trzecich (klientów).

DIS w Łodzi stwierdził, że „w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie zostały spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. Zawarta umowa - kontrakt menadżerski spowodował powstanie stosunku prawnego, w ramach którego Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność solidarną ze Spółką względem osób trzecich. Mając powyższe stwierdzić należy, iż usługi wykonywane przez Zainteresowanego na podstawie zawartego kontraktu menedżerskiego spełniają definicję samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo Spółki do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 Ustawy VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 1, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wyjątki od tej zasady określa, w sposób enumeratywny art. 88 Ustawy VAT. W szczególności, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy (I) odliczenia dokonuje podatnik podatku VAT, (II) towary i usługi, w związku z którymi został naliczony podatek VAT są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, (III) istnieje związek między nabytymi towarami i usługami, a wykonywaniem czynności opodatkowanych, (IV) nabycie towarów lub usług jest udokumentowane fakturą VAT, oraz (V) nie znajdują zastosowania szczególne przepisy wyłączające możliwość odliczenia podatku naliczonego w szczególności transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona z opodatkowania.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, wszystkie w/w przesłanki są spełnione (I) Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, (II) usługi zarządzania świadczone przez menedżerów są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, (III) istnieje związek między nabytymi usługami a wykonywaniem czynności opodatkowanych, (IV) nabycie usług jest udokumentowane fakturą VAT, oraz (V) usługi świadczone przez menedżerów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i nie są zwolnione z opodatkowania.

Spółka podkreśliła, iż spełnienie warunku (V) zostało potwierdzone przez większość interpretacji indywidualnych otrzymanych przez menedżerów.

W świetle powyższego, w opinii Spółki podatek VAT wykazany na fakturze wystawionej przez menedżerów z tytułu świadczenia usług zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego, jest podatkiem naliczonym, podlegającym odliczeniu przez Spółkę. Oprócz zarządzania daną jednostką organizacyjną Spółki w ramach kontraktu menedżerskiego, menedżerowie prowadzą również jednoosobową działalność gospodarczą. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, każdy z menedżerów jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Zgodnie z wolą stron, kontrakt menedżerski został zawarty poza prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.

W oparciu o w/w stan faktyczny, niektórzy menedżerowie wystąpili do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych na podstawie kontraktów menedżerskich, których istotne postanowienia zostały przedstawione powyżej.

Z otrzymanych przez menedżerów indywidualnych interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP2/443-1429/11-4/MM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPP1/443-1733/11/DM, ITPPI/443-16/12/AT) wynika, iż usługi menedżerskie świadczone na podstawie kontraktów menedżerskich nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem w/w Dyrektorów Izb Skarbowych, kontrakt menedżerski tworzy ze zlecającym więzi prawne analogiczne do stosunku pracy. W związku z tym, to Spółka, a nie menedżerowie, ponosi ryzyko ekonomiczne w związku z działaniami menedżerów. W konsekwencji, menedżerów nie można uznać za podatników podatku VAT.

Natomiast, zgodnie z interpretacjami wydanymi przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPPI/443-1071/11-5/AK, IPTPP1/443-1071/11-4/AK), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPP2/443-1372/11 /ICz) i Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP1/443-19/12-4/AW), usługi menedżerskie świadczone na podstawie kontraktów menedżerskich, zawartych ze Spółką, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i w konsekwencji menedżerowie zobowiązani są do dokumentowania usług fakturami VAT.

Z informacji uzyskanych przez Spółkę wynika, iż obecnie trwa wewnętrzny proces uzgadniania jednolitego stanowiska pomiędzy Dyrektorami Izb Skarbowych w tej sprawie.

W związku z pojawieniem się rozbieżnych interpretacji w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług menedżerskich, menedżerowie, którzy nie wystąpili z wnioskiem o interpretację planują, dla bezpieczeństwa podatkowego, dokumentować świadczone usługi fakturą VAT.

W związku z zaistniałą sytuacją, wątpliwości Spółki budzi fakt, czy jest ona uprawniona obecnie oraz czy będzie uprawniona w przyszłości do odliczenia naliczonego podatku VAT, wykazanego na fakturach wystawianych przez menedżerów świadczących usługi zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 cyt. ustawy.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy stanowi bowiem, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W katalogu przychodów wymienionych w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 361), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z cyt. przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, to jest związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

1. wykonywania tych czynności,
2. wynagrodzenia oraz
3. odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

W przypadku dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Podkreślić należy, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne do stosunku pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą, co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych przez Stronę wynika, iż począwszy od 1 stycznia 2012r., zarządzanie daną jednostką organizacyjną Wnioskodawcy (np. działem, oddziałem, redakcją, drukarnią) powierzono osobom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie, na podstawie zawartych kontraktów menedżerskich. Osoby te nie są członkami zarządu ani udziałowcami Spółki

Wszystkie kontrakty menedżerskie zostały zawarte według wzoru opracowanego przez Spółkę i regulują w szczególności: zakres obowiązków, wysokość miesięcznego wynagrodzenia, termin płatności wynagrodzenia, okres wypowiedzenia, odpowiedzialność menedżera, minimalny wymiar dyspozycyjności menedżera, zakaz konkurencji, obowiązek zachowania poufności.

Wszystkie kontrakty w sposób identyczny regulują, w § 7, kwestie odpowiedzialności menedżerów i stanowią, iż Zarządzający ponosi wobec Spółki odpowiedzialność za czynności wykonywane na podstawie zawartej Umowy do wysokości kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia netto należnego Zarządzającemu - ograniczenie odpowiedzialności nie dotyczy szkody, która powstała z winy umyślnej Zarządzającego. W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania niniejszej Umowy przez Zarządzającego, gdy Spółka będzie odpowiedzialna za szkodę, to Zarządzający będzie odpowiadał razem ze Spółką za to zobowiązanie. Odpowiedzialność ta jest solidarna, z zastrzeżeniem ust. 1 powyżej. W sytuacji, gdy Zarządzający zostanie pozwany przez osobę trzecią w związku z niewykonywaniem lub nienależytym wykonaniem czynności będących przedmiotem zawartej Umowy, Spółka będzie zobowiązana do przystąpienia, na wniosek Zarządzającego zgłoszony w formie pisemnej nie później niż w terminie 7 dni od dnia uzyskania informacji o wniesieniu pozwu pod rygorem utraty uprawnień określonych w niniejszym ustępie, do procesu po stronie Zarządzającego. Warunkiem przystąpienia do procesu jest dochowanie przez Zarządzającego należytej staranności przy świadczeniu usług na mocy niniejszej Umowy, w szczególności stosowanie się do zasad i procedur obowiązujących w Spółce.

Z kontraktów menedżerskich nie wynika ogólne umocowanie Wnioskodawcy do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki. Pełnomocnictwo do działania w imieniu i na rzecz Spółki może zostać udzielone na mocy odrębnych dokumentów.

Zgodnie z art. 366 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), odpowiedzialność solidarna polega na tym, że kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników). Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

W świetle art. 369 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej.

Czynnością prawną jest również umowa zawarta pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Oznacza to, że możliwe jest w umowie między menedżerem a zlecającym mu wykonanie czynności zawarcie klauzuli o odpowiedzialności solidarnej zlecającego i menedżera wobec osób trzecich (klientów).

Okoliczności sprawy wskazują, iż osoby, z którymi Spółka podpisała kontrakty menedżerskie ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich. W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie menedżerowie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika bowiem z art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy, nie uznaje się za samodzielną działalność gospodarczą czynności wykonywanych na podstawie stosunku prawnego, z którego wynikają więzi prawne pomiędzy stronami tego stosunku (zleceniodawcą i zleceniobiorcą) regulujące kwestie warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia za wykonywane czynności oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Z treści przywołanego przez Wnioskodawcę kontraktu menedżerskiego wyraźnie wynika, iż to menedżer na równi ze Spółką ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich. o czym świadczy zapis mówiący, iż Zarządzający odpowiada solidarnie ze Spółką do wysokości kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia.

Powyższe oznacza zatem, że nie zostały spełnione kryteria pozwalające na wyłączenie usług wykonywanych na podstawie zawartego kontraktu menedżerskiego z czynności podlegających ustawie o podatku od towarów. Wobec tego menedżerowie z tytułu zawarcia z Wnioskodawcą kontraktów menedżerskich będą podatnikami podatku od towarów i usług.

W myśl generalnej zasady, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższego wynika, iż nie stanowi podstawy do odliczenia faktura VAT, która dokumentuje czynności, które w rzeczywistości nie podlegają opodatkowaniu lub są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Strona wskazała, iż Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, a usługi zarządzania świadczone przez menedżerów są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Istnieje więc związek między nabytymi usługami a wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie menedżerów, z którymi Spółka zawarła kontrakty menedżerskie, należy uznać za podatników podatku od towarów i usług w związku z czynnościami świadczonymi na rzecz Wnioskodawcy, z uwagi na to, iż odpowiedzialność wobec osób trzecich menedżerowie ponoszą solidarnie ze Spółką. Zatem zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, czynności wykonywane przez menedżerów będą samodzielnie wykonywaną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji winny być dokumentowane fakturami VAT. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca będzie miał prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego, z faktur wystawionych przez menedżerów w związku ze świadczeniem przez nich usług na rzecz Spółki na podstawie zawartych kontraktów menedżerskich. Zostały bowiem spełnione wszystkie warunki pozwalające na dokonanie takiego odliczenia, tzn. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane przez nią od menedżerów usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock