INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu motoroweru oraz z tytułu nabycia paliwa do jego napędu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu motoroweru oraz z tytułu nabycia paliwa do jego napędu

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi on działalność gospodarczą polegającą na wydawaniu branżowych gazetek reklamowych. Gazetki te są potem rozdawane na stoiskach targowych potencjalnym klientom oraz zwiedzającym targi. W miesiącu lipcu 2011 r., Zainteresowany nabył motorower „skuter” Romet HT50 o pojemności skokowej silnika 49,9 cm³, posiadający świadectwo homologacji odpowiadające homologacji typu nr X z dnia 24 grudnia 2010 r. Motorower będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych. Motorower będzie służył Wnioskodawcy do celów komunikacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabywając w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej motorower-skuter o pojemności skokowej silnika 49,4 cm³, posiadający świadectwo homologacji, ma on możliwość odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego środka transportu oraz podatku VAT od zakupionego do jego napędu paliwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego od zakupu skutera i paliwa do jego napędu, ponieważ ustawa o VAT nie definiuje pojęcia motorower -skuter.

W związku z tym, odnieść się należy do ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Zgodnie z tą ustawą, motorower nie jest pojazdem samochodowym ani silnikowym. W słowniku definicji zawartych w art. 2 ww. ustawy, nie definiuje się nazwy „skuter”. W związku z powyższym, skuter w zależności od warunków techniczno-konstrukcyjnych, tj. pojemności skokowej silnika oraz prędkości z jaką może się poruszać, definiowany jest jako motocykl lub też jako motorower. W myśl art. 2 pkt 33 Prawa o ruchu drogowym, pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Natomiast pojazd silnikowy jest to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego. W art. 2 pkt 45 ww. ustawy, podana jest także definicja motocykla, który jest pojazdem samochodowym jednośladowym lub z bocznym wózkiem – wielośladowym, natomiast motorower zgodnie z art. 2 pkt 46 określony został jako pojazd jednośladowym zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm³, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h.

Zatem, motorower nie jest w myśl art. 2 pkt 32 i 33 cyt. ustawy, uznany za pojazd silnikowy, ani samochodowy. Tym samym ograniczenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, dotyczyć będzie jedynie motocykli, a nie motorowerów. Oznacza to, że w przypadku zakupu motoroweru, jak i paliwa do jego napędu będzie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego w całości określonej na fakturze. Motorower zaś nie jest pojazdem samochodowym ani silnikowym. W stosunku więc do takiego skutera przepisy art. 86 ust. 3 ustawy (w zakresie ograniczenia prawa do odliczenia podatku należnego o naliczony w wysokości 60% nie więcej jak 6.000 zł) nie znajdą zastosowania. Oznacza to, że w przypadku zakupu paliwa do motoroweru, przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego określonej na fakturze dokumentującej nabycie paliwa do jego napędu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy określa, że podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jak również odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 1 pkt 11 lit. b, pkt 12 i pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą”, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy. Natomiast dodano do ustawy m.in.:

• przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• przepis art. 88a ustawy, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
  
  

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych oraz nabyciem paliwa do nich, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 ww. przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W świetle art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi on działalność gospodarczą polegającą na wydawaniu branżowych gazetek reklamowych. Gazetki te są potem rozdawane na stoiskach targowych potencjalnym klientom oraz zwiedzającym targi. W miesiącu lipcu 2011 r., Zainteresowany nabył motorower „skuter” Romet HT50 o pojemności skokowej silnika 49,9 cm³, posiadający świadectwo homologacji odpowiadające homologacji typu nr X z dnia 24 grudnia 2010 r. Motorower będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych. Motorower będzie służył Wnioskodawcy do celów komunikacyjnych.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą możliwość odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego środka transportu oraz podatku VAT od zakupionego do jego napędu paliwa.

Należy wskazać, że przepisy ustawy nowelizującej nie definiują pojęcia „samochód osobowy” oraz „pojazd samochodowy”, dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 40 ustawy, samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ww. ustawy, pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Pojazd silnikowy, w myśl art. 2 pkt 32 cyt. wyżej ustawy, to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego. Ustawa Prawo o ruchu drogowym definiuje motorower jako pojazd jednośladowy lub dwuśladowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm³, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h (art. 2 pkt 46).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane przepisy prawne stwierdzić należy, iż motorower (skuter) nie jest pojazdem silnikowym. Tym samym nie jest pojazdem samochodowym. W związku z tym ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego, o których mowa w art. 3 ust. 1 oraz w art. 4 ustawy nowelizującej, dotyczące samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, nie mają zastosowania w przypadku nabycia motoroweru.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nabywając w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej motorower-skuter o pojemności skokowej silnika 49,4 cm³, posiadający świadectwo homologacji (z uwagi na fakt wykorzystywania motoroweru do wykonywania czynności opodatkowanych), ma możliwość odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej jego zakup oraz zakup paliwa wykorzystywanego do jego napędu.

Stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, jednakże na podstawie innych przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.