P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), postanawia wydać pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Spółdzielni X, oceniając jej stanowisko przedstawione we wniosku nr L.Dz/99/05 z dnia 10.10.2005 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego 11.10.2005 r.) o udzielenie interpretacji jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Spółdzielnia zamierza dokonać sprzedaży działki pokrytej utwardzeniem będącej w użytkowaniu wieczystym. Okres jej użytkowania przekracza 5 lat. W ewidencji środków trwałych powyższa nieruchomość widnieje w grupie BUDOWLE jako UTWARDZENIE PLACU oraz GRUNTY W WIECZYSTYM UŻYTKOWANIU.

2. Przedmiot interpretacji. Czy wyżej opisana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na to, iż jest to grunt. Czy z racji, że jest to budowla, której okres użytkowania przekracza 5 lat i nie przysługiwało Podatnikowi z tego tytułu prawo pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a naniesienie z gruntem traktuje się jako całość, w związku z czym opisane zdarzenie jest zwolnione od opodatkowania podatkiem VAT...

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Jako własne stanowisko Podatnik przedstawiła pogląd, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 1, ust. 6 ustawy o VAT oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, opisana we wniosku transakcja jest zwolniona od podatku od towarów i usług ponieważ: prawo wieczystego użytkowania gruntu nabyte zostało aktem notarialnym nr 9569/1993 z dnia 01.12.1993 r.; zgodnie z tabelami amortyzacyjnymi od momentu zakończenia budowy budowli minęło 5 lat i nie przysługiwało z tego tytułu prawo pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a naniesienie z gruntem traktuje się jako całość; zgodnie z tabelami amortyzacyjnymi środek trwały nie uległ ulepszeniu, które stanowiłoby co najmniej 30% jego wartości początkowej; zwalnia się od podatku od towarów i usług prawo wieczystego użytkowania w przypadku zbycia budowli trwale z gruntem związanych jeśli budowle te są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy. Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 1, ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą oraz § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji wartości niematerialnych i prawnych, w związku z powyższym rozstrzygając przedmiotową kwestię należy posiłkować się ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j. t. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 14 tej ustawy przez wartości niematerialne i prawne rozumie się nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki. W świetle powyższego należy uznać, iż zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu nie stanowi dostawy towarów, lecz jest świadczeniem usług na rzecz innego podmiotu określonym w uprzednio przywołanym art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tak więc co do zasady zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg podstawowej stawki w wysokości 22% (art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Jednak od tej reguły przewidziano wyjątek unormowany w § 8 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zgodnie z którym zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0 %.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy: budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat; pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zwolnienie powyższe nie obowiązuje, w przypadku gdy przed wprowadzeniem towarów do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej, a podatnik: 1) miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków; 2) użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem sprzedaży jest działka pokryta utwardzeniem będącej w użytkowaniu wieczystym, nabyta aktem notarialnym w 1993 r. Od momentu zakończenia budowy budowli minęło 5 lat i podatnikowi nie przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu jego nabycia. Ponadto, powyższy środek trwały nie uległ ulepszeniu, które stanowiłoby co najmniej 30% jego wartości początkowej. Zatem stwierdzić należy, iż budowla w postaci działki pokrytej utwardzeniem mieści się w katalogu towarów używanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i w przypadku jej sprzedaży Podatnikowi przysługuje prawo do zastosowanie stawki zwolnionej. Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budowli trwale z gruntem związanych, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r., również podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Prawidłowe jest zatem stanowisko Podatnika, iż przy sprzedaży ww. budowli oraz zbycie prawa użytkowania gruntu trwale związanego z tą nieruchomością będącej w użytkowaniu wieczystym należy zastosować zwolnienie z podatku VAT, kwalifikując budowlę jako towar używany. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).