Pismem z dnia 9 września 2005r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego dotyczącego zapytania Nr 2 wynika, że Spółce udzielane są poręczenia w związku z pozyskiwaniem przez nią obcych źródeł finansowania (kredyty bankowe, pożyczki). Spółka stosownie do podpisanych porozumień zobowiązana jest wypłacić wynagrodzenie za udzielone poręczenie w formie prowizji wyrażonej w procencie kwoty poręczenia. Ponadto Spółka udziela poręczeń innym podmiotom, za które otrzymuje wynagrodzenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka postawiła pytanie: czy wydatki związane z zapłatą za udzielone Spółce przez inne podmioty poręczenia z tytułu zaciąganych przez nią kredytów i pożyczek a także otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie za poręczenie zobowiązań innym podmiotom stanowią odpowiednio koszt uzyskania przychodów i przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Spółki, zaciągane zobowiązania tj. kredyty, pożyczki związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki i w związku z tym również wypłacane wynagrodzenia z tytułu udzielonych poręczeń są kosztem uzyskania przychodów, gdyż bez uzyskanego poręczenia pozyskanie obcego źródła finansowania działalności byłoby niemożliwe. Natomiast otrzymane wynagrodzenie z tytułu poręczenia kredytu innemu podmiotowi jest przychodem podatkowym.

W przedmiotowej sprawie mają zastosowanie art. 12 ust. 1, art. 15 ust. 1 i art. 16g ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. oraz art. 876-887 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do przepisów Kodeksu cywilnego (art. 876-887) przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Poręczenie zalicza się do zabezpieczeń osobistych, których cechą charakterystyczną jest to, że w przeciwieństwie do zabezpieczeń rzeczowych - powodują one odpowiedzialność całym majątkiem istniejącym i przyszłym. Poręczenie powoduje nie tylko powstanie odpowiedzialności osobistej, ale i długu, a więc obowiązku ze strony poręczyciela.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że Spółka ma prawo do obciążenia kosztów podatkowych wydatkami związanymi z zapłatą za udzielone Spółce poręczenia z tytułu zaciąganych przez nią kredytów i pożyczek pod warunkiem istnienia związku przyczynowo - skutkowego między udzielonym poręczeniem a przychodami. Jeżeli zaciąganie ww. zobowiązań związane jest z finansowaniem działalności jednostki, to wydatki związane z zapłatą za udzielone Spółce poręczenia uprawniają ją do zaliczenia ich kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednak podkreślić fakt, że ważne jest przeznaczenie obcych źródeł finansowania (kredytów i pożyczek). Jeżeli otrzymane kredyty lub pożyczki związane są z działalnością inwestycyjną np. nabyciem środków trwałych, to zgodnie z zapisami art. 16g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , wydatki związane z pozyskaniem tych źródeł finansowania traktować należy, jako wydatki o charakterze inwestycyjnym. Art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14 uważa się w razie ich nabycia cenę ich nabycia. Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 3 "za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania ..." Wydatki inwestycyjne podwyższają wartość środków trwałych i w tym przypadku nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast otrzymane wynagrodzenie z tytułu poręczenia innemu podmiotowi kredytu jest przychodem podatkowym zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten stanowi bowiem, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.