INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 27 września 2012 r., do BKiP w Płocku 1.10.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku działalności jako inspektor nadzoru inwestorskiego i kierownik budowy –< jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku działalności jako inspektor nadzoru inwestorskiego i kierownik budowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 5.09.2012 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą, której prowadzenie rozpoczął 1.10.2012 r. Działalność ta stanowić będzie zajęcie dodatkowe, gdyż Wnioskodawca zatrudniony jest na pełnym etacie i pełni funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy, zgodnie przepisami ustawy Prawo budowlane. Wnioskodawca posiada uprawnienia budowlane i jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa.

Planuje poszerzyć zakres zarejestrowanej w/w działalności gospodarczej o wykonywanie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy (PKD 71.12.Z „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nim doradztwo techniczne”, PKWiU 71.12.1 „Usługi w zakresie inżynierii i PKWiU 72.12.20 „Usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej”).

Działalność w ww. zakresie nie jest zwolniona z podatku VAT jako nie wymieniona w art. 43 ustawy o VAT. Ponadto wymienione w PKD 71.12.Z doradztwo techniczne zobowiązuje do płacenia podatku VAT na podstawie art. 113 ust.13 ustawy o VAT.

Wnioskodawca zapewnia, że:

1. Nie zamierza wykonywać w ramach swojej działalności gospodarczej usług doradztwa technicznego (ani żadnego innego).
2. Będzie wykonywał czynności inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy zgodnie przepisami prawa budowlanego- art. 12 i art. 22-23, 25-26.
   Artykuły 22-23 i 25-26 określają prawa i obowiązki dla ww. funkcji i nie wyszczególniają dla nich działalności w zakresie doradztwa technicznego.
3. Nie zamierza przekroczyć kwoty sprzedaży opodatkowanej określonej w art. 113 ust.1 ustawy o VAT z uwagi na fakt, że ww. działalność będzie dodatkową pozaetatową działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z charakterem działalności, którą Wnioskodawca zamierza prowadzić (bez wykonywania doradztwa technicznego), będzie On zwolniony z obowiązku płacenia podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca może wybrać zwolnienie z obowiązku płacenia podatku VAT na postawie art. 113 ust. 1 (gdy rozpocznie działalność od nowego roku) lub ust. 9 (gdy rozpocznie działalność jeszcze w 2012 r.) dla wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, tj. inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy, przy zapewnieniu, że nie będzie świadczył usług polegających na doradztwie technicznym (ani żadnym innym doradztwie) i wobec nie przekroczenia wartości sprzedaży opodatkowanej ponad kwotę określoną w art. 113 ust.1 ustawy o VAT.

Po ewentualnym przekroczeniu tej kwoty Wnioskodawca będzie zobowiązany do rejestracji w podatku VAT.

Obowiązki i prawa osób sprawujących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie określa ustawa Prawo budowlane, a zwłaszcza art. 22-23 i art. 25-26, które to artykuły nie wyszczególniają dla tych funkcji działalności w zakresie doradztwa technicznego.

Doradztwo techniczne może być wykonywane dodatkowo, bo nie jest to działalność związana z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych lub samodzielnym rozwiązywaniem zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, co za samodzielną funkcję techniczną w budownictwie uważa ustawa Prawo budowlane - art. 12.

Nie ma tu miejsca na doradzanie, świadczenie usług w zakresie porad, opinii lub wyjaśnień umożliwiających osobom podjecie ostatecznej decyzji w sprawie planowanej inwestycji.

Osoba sprawująca samodzielną funkcje techniczną w budownictwie pracuje według wytycznych i założeń określonych przez zleceniodawcę. Istota tej pracy wyklucza doradzanie. Oczywiście osoba taka doradzać może, jeśli chce, ale dodatkowo, bowiem nie wchodzi to w zakres czynności opisanych w ustawie Prawo budowlane.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na charakter działalności, którą zamierza prowadzić, tj. pełnienie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy, które nie są w istocie związane z doradztwem i przy zapewnieniu, że Wnioskodawca nie będzie świadczył usług doradztwa technicznego (ani żadnego innego) oraz nie przekroczy kwoty sprzedaży opodatkowanej w wysokości 150.000 zł, to będzie mógł korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust.1 lub 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio ( art. 113 ust. 10 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 113 ust. 14 ustawy, Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) wskazał, iż określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 tego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z przedstawionej we wniosku sytuacji wynika, iż Wnioskodawca z dniem 1 października 2012r. rozpoczął działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie świadczenie usług sklasyfikowanych pod nr PKD 71.12.Z „Usługi w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne" i PKWiU 71.12.1 „Usługi w zakresie inżynierii oraz PKWiU 72.12.20 „Usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej”. W zakresie działalności Wnioskodawcy będzie pełnienie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie: inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy, które to funkcje zostały ściśle opisane pod względem praw i obowiązków w art. 12, 22-23 i 25-26 ustawy Prawo budowlane. Wnioskodawca w swojej działalności nie będzie świadczył usług związanych z „doradztwem technicznym", ani żadnym innym doradztwem. Z wniosku nie wynika także, aby Wnioskodawca wykonywał inne czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy. Wnioskodawca zapewnia, że nie zamierza przekroczyć kwoty sprzedaży opodatkowanej określonej w art. 113 ust.1 ustawy o VAT (150.000 zł) z uwagi na fakt, że przedmiotowa działalność będzie Jego dodatkową pozaetatową działalnością gospodarczą.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwo Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „doradca” kryje się „ten, kto udziela porad”. Natomiast, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza, zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Należy również podkreślić, iż w poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych, trzeba zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Wnioskodawca wskazał, że w żadnej pełnionej przez Niego samodzielnej funkcji technicznej (inspektora nadzoru inwestorskiego i kierownika budowy) nie występuje obowiązek doradztwa technicznego. Osoba sprawująca taką funkcję w budownictwie pracuje według wytycznych i założeń określonych przez zleceniodawcę. Istota tej pracy wyklucza doradzanie. Oczywiście osoba taka doradzać może, jeśli chce, ale dodatkowo, bowiem nie wchodzi to w zakres czynności opisanych w ustawie Prawo budowlane. W swojej praktyce Wnioskodawca nie będzie udzielał porad, opinii lub wyjaśnień umożliwiających osobom podjecie ostatecznej decyzji w sprawie planowanej inwestycji.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności polegające wyłącznie na pełnieniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego lub kierownika budowy zgodnie z ustawą Prawo budowlane, oraz o ile rzeczywiście nie wykonuje i nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), wówczas Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy, oczywiście do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy. Po ewentualnym przekroczeniu tej kwoty Wnioskodawca będzie zobowiązany do rejestracji w podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.