INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 01 sierpnia 2012 r. (data wpływu 06 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług szkoleniowych świadczonych na rzecz szkoły policealnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług szkoleniowych świadczonych na rzecz szkoły policealnej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 października 2012 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zarejestrowanej od 01 grudnia 2010 r, Wnioskodawca od 2011 r. świadczy m.in. usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych. Zgodnie z nazewnictwem wynikającym z ministerialnego programu nauczania są to:

1. Wybrane zagadnienia kryminologii, kryminalistyki i terroryzmu;
2. Wybrane zagadnienia prawa karnego i wykroczeń;
3. Wybrane zagadnienia prawa cywilnego;
4. Konwojowanie.
   
   

Wymiar godzin dla jednego semestru wynosi 165 godzin. Zainteresowany ukończył studia na Uniwersytecie na wydziale prawo - administracja, posiad wykształcenie wyższe i tytuł magistra. Ponadto posiada przygotowanie pedagogiczne - ukończył kurs pedagogiczny. Podany stan dotyczy zdarzenia przeszłego (prowadzenie szkoleń w 2011 r.). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi placówki oświatowej oraz nie posiada akredytacji w rozumieniu ustawy o oświacie. Zajęcia prowadzi na rzecz zaocznej, prywatnej szkoły policealnej. Zajęcia, które prowadzi adresowane są do uczniów szkoły prywatnej, która finansuje naukę uczniów w całości ze środków publicznych. Nauczanie ma na celu przygotowanie do wykonywania zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia.

Firma Wnioskodawcy nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zajęcia prowadzone przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego.

Przepis art 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT wskazuje, że ze zwolnienia od podatku VAT skorzystają usługi szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Ustawodawca nie precyzuje jednak, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku VAT obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie do wykonywania konkretnego zawodu. Kształcenie zawodowe w Polsce jest realizowane w systemie szkolnym w zasadniczych szkołach zawodowych technikach, technikach uzupełniających oraz szkołach policealnych. Zawody, w których mogą kształcić szkoły zawodowe określone są w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/ EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 288 z 29 października 2005 r.) „Artykuł 14 Usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.” Zgodnie z art. 288 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej „rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich" Rozporządzenie to jest obowiązujące - odwołuje się wprawdzie do uchylonej Dyrektywy 77/388/EWG (konkretnie art. 13.), lecz zastępująca ją Dyrektywa 2006/112/WE w odpowiadającym art. 132 1i.

Usługi prowadzone przez Wnioskodawcę w zakresie kształcenia zawodowego są usługami dodatkowymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprócz innych usług np. wynajem nieruchomości i usług ochrony mienia. Usługi w zakresie kształcenia wykonywane są przez Wnioskodawcę w celu osiągnięcia dodatkowego dochodu poprzez stasowanie cen porównywalnych z innymi firmami świadczącymi tego typu usługi.

W ramach świadczonej usługi kształcenia zawodowego Zainteresowany nie zapewnia sali wykładowej, jest ona zapewniona przez Szkołę w której prowadzi wykłady, nie wystawia również zaświadczeń, zapewnia jedynie materiały szkoleniowe i prowadzi wykłady.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadzone przez Wnioskodawcę zajęcia w prywatnej, policealnej szkole z zakresu zagadnień administracyjno - prawnych, które mają na celu przygotowanie uczniów do zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia od 2011 r. powinny być opodatkowane stawką VAT 23% czy stawką zwolnioną... Szkoła, na rzecz której świadczy usługi, otrzymuje w całości finansowanie ze środków publicznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone wykłady z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych dla uczniów szkoły, która otrzymuje w 100% środki publiczne na własną działalność gospodarczą ma zastosowanie zwolnienie w podatku od towarów i usług na podstawie par. 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów. W podobnej sprawie wypowiada się Sąd Administracyjny w Krakowie - sygnatura akt. I SA/Kr 1534/2011 - wyrok z dnia 15 listopada 2011 r. oraz Sąd Administracyjny w Gdańsku - sygnatura akt I SA/Gd 859/2011 - wyrok z dnia 4 października 2011 r., który stwierdził między innymi w uzasadnieniu, że zapis "finansowane w całości ze środków publicznych" nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami Podmiot organizujący szkolenie, który otrzymał środki publiczne na ich przeprowadzenie musi te środki przeznaczyć na te szkolenia, czyli na pokrycie kosztów takich szkoleń. Nie ulega wątpliwości, że jednym z kosztów szkolenia jest wynagrodzenie podmiotu przeprowadzającego to szkolenie. W żadnym przepisie nie został postawiony wymóg, aby podmiot organizujący szkolenie był jednoznacznie zobligowany do jego przeprowadzenia. Podmiot otrzymujący środki publiczne może zatem zlecić przeprowadzenie tego szkolenia i wypłacić podmiotowi prowadzącemu szkolenie odpowiednie wynagrodzenie z otrzymanych środków publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 marca 2011 r. zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W myśl art. 43 ust. 17 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Ponadto w art. 43 ust. 17a ww. ustawy dodanym do ustawy od dnia 1 kwietnia 2011r., ustawodawca doprecyzował zwolnienie dotyczące dostawy towarów i świadczenia usług związanych z usługami wymienionymi m. in. w art. 43 ust. 1 pkt 29, wskazując, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową.

W myśl § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

1. są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Natomiast w myśl § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym, od dnia 1 lipca 2011 r. zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

1. są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a ponadto z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Pomimo, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę mogą być niezbędne do świadczenia usługi przez nabywcę – szkołę policealną, to z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, przedmiotowe usługi kształcenia świadczone przez Wnioskodawcę nie będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Ponadto, żeby dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami w zakresie kształcenia i wychowania, mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, dostawa towarów/świadczenie usług ściśle związanych z usługami kształcenia i wychowania muszą być dokonywane przez ten sam podmiot, tj. przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącą usługę podstawową.

Wobec powyższego, usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych, na rzecz prywatnej szkoły policealnej, świadczone przez Wnioskodawcę, niebędącego jednostką objęta systemem oświaty, nie podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą również korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, gdyż nie stanowią prywatnego nauczania świadczonego przez nauczycieli, bowiem świadczone są na rzecz zaocznej prywatnej szkoły policealnej.

Analizując bowiem powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zauważyć należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku VAT jest zatem nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu), w oparciu o umowy zawarte bezpośrednio z uczniem (lub jego rodzicami czy opiekunami).

W przedmiotowej sprawie nie występuje jednak ww. stan faktyczny, zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Należy zauważyć, iż powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują również zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z powyższego wynika, iż istotnym w przedmiotowej sprawie jest stwierdzenie, czy przedmiotowe usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, od 2011 r. świadczy m.in. usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych. Zgodnie z nazewnictwem wynikającym z ministerialnego programu nauczania są to: wybrane zagadnienia kryminologii, kryminalistyki i terroryzmu, wybrane zagadnienia prawa karnego i wykroczeń, wybrane zagadnienia prawa cywilnego, konwojowanie. Wnioskodawca zajęcia prowadzi na rzecz zaocznej, prywatnej szkoły policealnej, która finansuje naukę uczniów w całości ze środków publicznych. Nauczanie ma na celu przygotowanie do wykonywania zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia. W ramach świadczonej usługi kształcenia zawodowego Zainteresowany nie zapewnia sali wykładowej, jest ona zapewniona przez Szkołę w której prowadzi wykłady, nie wystawia również zaświadczeń, zapewnia jedynie materiały szkoleniowe i prowadzi wykłady.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawarta w ww. rozporządzeniu (1777/2005 oraz 282/2011) kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią w ocenie tut. organu kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca prowadzi usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych (przygotowujące do wykonywania zawodu technika ochrony fizycznej osób i mienia) na rzecz zaocznej prywatnej szkoły policealnej.

Tak więc świadczone przez Wnioskodawcę usługi dla przedmiotowej szkoły stanowią element kształcenia na poziomie policealnym, a zaliczenie konkretnego przedmiotu stanowi warunek dla uzyskania świadectwa ukończenia szkoły.

Nie można zatem uznać aby prowadzone przez Wnioskodawcę zajęcia z przedmiotów zawodowych w szkole prywatnej policealnej stanowiły kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe związane bezpośrednio z branżą lub wykonywanym zawodem.

Biorąc pod uwagę opisany przez Wnioskodawcę stan faktyczny uznać należy, że w niniejszej sprawie nie jest spełniony pierwszy ze wskazanych przez ustawodawcę warunków dla uzyskania zwolnienia z podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, tj. świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

Niespełnienie tego podstawowego warunku wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia przewidującego zwolnienie od podatku VAT dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, powoduje jednocześnie brak konieczności badania pozostałych warunków wynikających z tych przepisów.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi nauczania, które nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia i podlegają opodatkowaniu podstawową stawka podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Bez znaczenia dla niniejszej sprawy pozostaje fakt, iż przedmiotowe usługi świadczone są dla szkoły, która finansowana jest ze środków publicznych.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi nauczania z zakresu zagadnień administracyjno-prawnych świadczone na rzecz zaocznej prywatnej szkoły policealnej nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania lecz są opodatkowane według stawki podstawowej 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.