POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że stanowisko Pana X przedstawione we wniosku z dnia
15.04 2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej korekty obrotu zwolnionego wykazanego w deklaracji VAT-7 za miesiące luty i kwiecień 2004 r., jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21.04.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głogowie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z wniosku Pana X wynika, że jest on rzeczoznawcą budowlanym i tym zakresie prowadzi działalność gospodarczą, z której przychody opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychody z działalności gospodarczej Pan X ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W ramach posiadanych kwalifikacji wykonał również w miesiącach lutym i kwietniu 2004 r., jako biegły, opinie na zlecenie sądu i wystawił na jego rzecz dwie faktury. Sąd, po otrzymaniu faktur, w stosunku do jednej z nich wydał postanowienie przyznające wynagrodzenie za opinię w wysokości niższej od podanej na fakturze i wystawił z tego tytułu informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy wg wzoru PIT-8B r. za 2004 r., natomiast w stosunku do drugiej z faktur odmówił przyznania wynagrodzenia w ogóle.
W świetle opisanego stanu faktycznego Pan X zajął stanowisko, że zasadne będzie dokonanie korekty in minus wykazanego w deklaracji VAT-7 obrotu zwolnionego, na podstawie otrzymanych postanowień sądu. Zdaniem podatnika brak jest możliwości anulowania wystawionych faktur, oraz wystawienia faktur korygujących, gdyż Sąd nie potwierdzi odbioru faktur.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że zajęte przez Pana X stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe, co wynika z przytoczonych niżej przepisach prawa podatkowego.
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004 r.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót, stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT. Natomiast obrotem, z zastrzeżeniem art. 16 i 17 tej ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży towarów, pomniejszona o kwotę należnego podatku.
Przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowił, że obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczonych i obowiązujących rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów oraz zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.
Stosownie do zapisów § 41 i § 42 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.), faktury korygujące wystawiane są w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:
1) udzielono rabatów określonych w art. 15 ust. 2 ustawy (zmniejszających podstawę opodatkowania),
2) zwrócono sprzedawcy towary lub zwrócono nabywcy kwoty nienależne, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy VAT (co także skutkuje zmniejszeniem obrotu),
3) zwrócono nabywcy zaliczki, przedpłaty, zadatki lub raty podlegające opodatkowaniu,
podwyższono cenę lub
4) stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
Zgodnie z § 41 ust. 4 ww. rozporządzenia, sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów i usług. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 10 ust. 1a, 1c i 1d ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali.
Należy zauważyć, że przepisy nie określają formy, w jakiej powinno nastąpić potwierdzenie. Forma zawiadomienia, potwierdzenia, czy otrzymania faktury korygującej przez nabywcę może być dowolna.
Korekta może być wystawiona na dokumencie zbiorczym. Należy jednak pamiętać, aby korekta zawierała wszystkie informacje z faktur pierwotnych, dotyczyła tego samego odbiorcy i tego samego okresu. Niewątpliwie najlepszym sposobem potwierdzenia jest uzyskanie adnotacji na kopii korekty. Dopuszczalne jest również potwierdzenie w formie:
zwrotnego potwierdzenia odbioru wysłanej poczty w formie listu poleconego przesyłki zawierającej fakturę korygującą,
pisemnego odrębnego potwierdzenia faktu otrzymania faktury korygującej,
faxu podpisanej faktury korygującej.
Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a nabywca musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę.
Przepisy ustawy o podatku VAT, ani przepisy aktów prawnych wykonawczych do tej ustawy nie regulują wprawdzie kwestii anulowania faktury, jednak w praktyce należy dopuścić taką możliwość anulowania błędnie wystawionej faktury. Dopuszczalna ona jednak będzie jedynie w sytuacji, gdy do transakcji faktycznie nie doszło, a zatem faktura nie dokumentuje rzeczywistej sprzedaży, a ponadto nie doszło do jej wprowadzenia do obrotu prawnego, a więc wystawca przedmiotowej faktury posiada zarówno kopię, jak i oryginał przedmiotowej faktury, a faktura nie zawiera potwierdzenia odbioru tej faktury przez kontrahenta. Ponadto z przedmiotowego dokumentu jednoznacznie winno wynikać, że został on anulowany.
Natomiast w przypadku wprowadzenia takich dokumentów do obrotu prawnego, pozostaje jedynie możliwości dokonania korekt faktur na zasadach określonych w ww. przepisach. Tożsame przepisy dotyczące korekt faktur po dniu 30 kwietnia 2004 r. zostały zamieszczone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r., a następnie z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798).
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wystawienia faktur VAT.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.