POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 14.01.2005 r., poz. 60 t. j.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11.03.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z treści złożonego przez Spółkę wniosku wynika, że w Spółce z o.o. posiadającej kapitał zakładowy w wysokości 2 185 000,00 zł, udziałowiec posiadający 4368 udziałów po 500,00 zł każdy, o łącznej wartości 2 184 000,00 zł, zamierza zbyć część udziałów na rzecz drugiego wspólnika posiadającego 2 udziały po 500 zł każdy, o łącznej wartości 1 000,00 zł. Wartość każdego udziału Spółka zamierza wycenić po cenie nominalnej t. j. po 500,00 zł.
Zasady zbycia udziałów w spółce prawa handlowego reguluje ustawa z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr. 94 poz. 1037). Udział jest częścią kapitału zakładowego, który jako prawo obligacyjne może być przedmiotem obrotu. Obrót udziałami jest swobodny, o ile umowa spółki nie wprowadza konieczności uzyskania zgody albo nie określa innych reguł ograniczenia zbywalności. Kwoty otrzymane za udział mogą odpowiadać jego wartości nominalnej lub mogą być ustalone w innej wysokości. W szczególności wartość zbywcza udziału może być wyższa od wartości nominalnej, jeżeli stan majątku spółki uzasadnia taką cenę. O cenie udziału decyduje zbywca i nabywca o ile nie zachodzą warunki określone w art. 182 kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94 poz. 1037). Nabycie udziałów w spółce powoduje wstąpienie w prawa i obowiązki wspólnika lub też rozszerzenie tych praw, jeżeli udziały nabywa dotychczasowy wspólnik. Problematykę zbycia udziałów reguluje art. 180 kodeksu spółek handlowych. Do dokonania zbycia udziałów wymaga się formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.
W związku ze zbyciem udziału powstają określone obowiązki w stosunku do spółki. Jednakże sama czynność zbycia wywołuje skutki jedynie między zbywcą a nabywcą.
Organ podatkowy nie jest zatem kompetentny do wypowiadania się na temat wyceny wartości zbywanego udziału w spółce prawa handlowego. Należy jednak zaznaczyć, że przychód uzyskany ze sprzedaży pomniejszony o koszty uzyskania przychodów stanowi dochód do opodatkowania. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z 2000 r. ze zm.) oraz art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz 176 ze zm.) dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału.
W przypadku zbycia udziałów w drodze sprzedaży, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Organ podatkowy wezwie wówczas strony umowy do zmiany ustalonej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej.
Sprzedaż udziałów jest również zawarta w katalogu art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 09.09.2000 r. (Dz. U. Nr 41 z 2005 r. poz. 399 t. j.) jako prawo majątkowe. Art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy stanowi, iż podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Stawka podatku od czynności cywilnoprawnych w postaci udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi zgodnie z ar. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b 1% wartości rynkowej prawa majątkowego.
Zbycie udziałów w postaci darowizny regulują natomiast przepisy ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 142 poz. 1514)

W świetle powyższego tutejszy organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.