P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art.14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz.60 z 2005 r. ze zm.), postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Panu X, oceniając stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 08.07.2005 r., uzupełnione pismem z dn. 10.09.2005 r. (data wpływu do U.S. 13.09.2005 r.) o udzielenie interpretacji jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Podatnik jest właścicielem własnościowego spółdzielczego lokalu użytkowego. W przyszłości chce wynająć ten lokal osobie fizycznej lub prawnej.

2. Przedmiot interpretacji. Jaka winna być zastosowana stawka podatku VAT na fakturze VAT za wynajem lokalu użytkowego, a zwłaszcza na podatek od nieruchomości i wieczyste użytkowanie gruntów.

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Jako własne stanowisko Podatnik podaje, iż z informacji jakie uzyskał, Urząd Miasta nie stosuje naliczania podatku od nieruchomości, Spółdzielnia Mieszkaniowa nalicza ten podatek w wysokości 22%, zaś Podatnik uważa, iż nonsensem jest opodatkowywać podatkiem podatek od nieruchomości, ponieważ podatek ten już jest podatkiem.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 2 ust. 6, art. 5 ust. 1 pkt 1 art. 8 ust. 1 i 2, art. 29 ust. 1 , art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą. Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarem stosownie do art. 2 ust. 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, a także zgodnie z ust. 2 omawianego art. 8 ustawy, każde nieodpłatne świadczenie, niebędące dostawą, na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Powołana powyżej ustawowa definicja świadczenia usług podlegających opodatkowaniu określa zatem, iż są nimi wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów oraz te nieodpłatne świadczenia niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, z którymi wiązało się prawo do odliczenia podatku przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami. Podatek od nieruchomości stanowi przymusowe, nieodpłatne, bezzwrotne świadczenie materialne pobierane przez gminę, zasadniczo w celu pokrycia jej wydatków (na podstawie Słownika języka polskiego PWN 1979 r.).

Biorąc pod uwagę powyższe, podatek od nieruchomości nie stanowi towaru ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i jako taki nie może być przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT. Jednakże podatek ten, powstały niezależnie od usługobiorcy (najemcy), powinien stanowić jeden z elementów rachunku kosztów stanowiących podstawę ustalenia wysokości czynszu opodatkowanego podatkiem VAT. To samo dotyczy użytkowania wieczystego terenu czy działalności kulturalno-oświatowej. Zgodnie bowiem z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

W opisanej sytuacji przez Podatnika podstawę opodatkowania usługi najmu winien stanowić obrót, który jest kwotą należną obejmującą całość świadczenia należnego od nabywcy usługi. Zatem z podstawy opodatkowania świadczonej usługi nie można wyłączyć poszczególnych jej elementów. Wobec tego na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi składają się na równi z czynszem i pozostałe należności wraz z równowartością podatku od nieruchomości czy użytkowania wieczystego terenu. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucony jest z reguły na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla tego świadczenia. Przedmiotem określonej umową czynności jest skategoryzowana usługa, nie zaś sekwencja czy też zbiór dowolnie wyodrębnionych w jej ramach usług.

Usługa wynajmu lokalu użytkowego nie została wymieniona w załącznikach do ustawy o podatku od towarów i usług dla których stosuje się obniżone stawki podatku VAT ani też w przepisach wykonawczych do niej. Dlatego też biorąc pod uwagę powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony przez stronę należy stwierdzić, iż dla całości świadczonej usługi najmu lokalu użytkowego należy zastosować stawkę określoną w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. stawkę 22%. Tak więc stanowisko Podatnika, iż do podatku od nieruchomości i użytkowania wieczystego terenu nie należy doliczać podatku VAT jest nieprawidłowe. Stąd postanowiono, jak w sentencji. Niezależnie od powyższego, ustalenie czy podatek od nieruchomości powinien być wkalkulowany w kosztach najmowanej nieruchomości czy też nie, uzgadniają strony zawartej między sobą umowy i jego ocena co do przerzucania ciężaru jego ponoszenia, nie leży w kompetencjach organów podatkowych.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).