Z opisu stanu faktycznego zawartego w przedmiotowym piśmie wynika, że Spółka w dniu 31 maja 2005r. podpisała umowę leasingową na wykorzystanie w firmie samochodu marki HONDA. Spółka wyjaśnia, iż ładowność przedmiotowego samochodu przekracza dopuszczalną ładowność określoną we wzorze określonym w art. 86 ust. 3 tzw. „wzorze Lisaka”, jest to więc typowy samochód ciężarowy. Jednakże samochód ten nie spełnia warunków określonych w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 22.08.2005 r. Jednostka zaznacza, iż zgodnie ze znowelizowaną ustawą zarejestrowała przedmiotową umowę leasingu w tut. Urzędzie Skarbowym w wyznaczonym przepisami przejściowymi okresie tj. do 15 czerwca 2005 r.

Wątpliwości Podatnika wzbudził fakt, iż samochód, który Jednostka ma w leasingu został zarejestrowany przez firmę leasingową w miesiącu czerwcu 2005 r., tak więc samochód został przekazany Spółce dopiero po 1 czerwca 2005 r. czyli po wejściu w życie nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług. Biuro leasingowe twierdzi, iż sam fakt podpisania umowy i zarejestrowania jej w urzędzie skarbowym jest wystarczający do rozliczania rat leasingowych według zasad obowiązujących do 31 maja 2005 r. a nie fakt przekazania samochodu leasingodawcy.

Zgodnie ze stanowiskiem Strony, pomimo tego, iż samochód został odebrany od leasingodawcy na podstawie protokołu odbioru dnia 27.06.2005 r. nie ma żadnych przeszkód aby traktować go w firmie jako samochód ciężarowy i z rat leasingowych odliczać podatek VAT w pełnej wysokości oraz z faktur zakupu paliwa do dnia 22 sierpnia 2005 r. ponieważ umowa została podpisana do dnia 31 maja 2005 r. oraz zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym do 15 czerwca 2005 r.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX cytowanej na wstępie ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

I tak zgodnie z unormowaniem zawartym w postanowieniach ust. 1 art. 86 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 14, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednocześnie, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) cytowanego powyżej artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednocześnie należy podkreślić, iż realizacja tego prawa jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX cytowanej ustawy o VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, np. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 powołanej wyżej ustawy o podatku VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:

DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność,

n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

• kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Stosownie do unormowań art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca, jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł.

Określone powyżej zasady odliczania podatku VAT od rat leasingowych oraz zakupu paliwa służącego do napędu tych samochodów zostały znowelizowane ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz 756 z 2005 r.). Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z art. 9 ww. ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2005 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 20, pkt 22 lit. a oraz lit. b w zakresie dotyczącym ust. 3a pkt 6, pkt 39 oraz art. 2, 4 i 5, które wchodzą w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia tj. 22.08.2005 r.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 86 ust. 3 ustawy, obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 cytowanej powyżej ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku samochodów i pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy, kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy, stanowi kwota podatku naliczonego jaka wynikałaby z przepisów art. 86 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia ustawy w życie.

W przypadku samochodów i pojazdów samochodowych będących przedmiotem umów, o których mowa w ust. 1, w stosunku do których kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku wykazana na fakturze, przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1. w odniesieniu do umów, bez uwzględnienia zmian tej umowy dokonywanych po wejściu w życie ustawy, oraz
2. pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 15 czerwca 2005 r.

Zatem cytowane powyżej unormowania art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług uzależniają odliczenie kwoty podatku VAT z tytułu raty leasingowej od zawarcia umowy przed nowelizacją ustawy, bez uwzględniania jej zmian wprowadzonych po 1 czerwca 2005 r. oraz od jej zarejestrowania w urzędzie skarbowym do dnia 15 czerwca 2005 r.

W świetle powyższego w przypadku umowy leasingu zawartej przed dniem 1 czerwca 2005 r. i zarejestrowanej w urzędzie skarbowym do dnia 15 czerwca 2005 r., której przedmiotem jest samochód spełniający tzw. „wzór Lisaka” określony w art. 86 ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2005 r. Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych, z uwzględnieniem pozostałych procedur, terminów i ewentualnych ograniczeń wynikających z przepisów ustawy o VAT oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku -Białej uznaje, że stanowisko wyrażone w piśmie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego z dniem 1 czerwca 2005 r.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.