INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży pawilonu usługowego oraz prawa użytkowania wieczystego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży pawilonu usługowego oraz prawa użytkowania wieczystego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 kwietnia 1990 roku Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, będąc w związku małżeńskim, gdzie obowiązywała ustawowa współwłasność małżeńska. W dniu 11 lutego 2005 r. Zainteresowany wraz z małżonką nabył na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej prawo użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanej pawilonem usługowym o powierzchni użytkowej 84 m ², stanowiącym odrębną nieruchomość. Prawo użytkowania wieczystego działki oraz pawilon Wnioskodawca kupił za fundusze i dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej i dokonał odpowiednich odpisów amortyzacyjnych. Żona Zainteresowanego nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej.

W dniu 3 listopada 2011 r. małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową nie dokonując podziału majątku. Wnioskodawca do dnia dzisiejszego nie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.

Małżonkowie w dniu 16 września 2011 r. dokonali zbycia ww. prawa użytkowania wieczystego oraz pawilonu usługowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak Wnioskodawca powinien opodatkować przychód z tej sprzedaży. Czy całkowity przychód ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz pawilonu usługowego zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód należy określić zgodnie z art. 24 ust. 2 tej ustawy, czy też potraktować w ten sposób tylko 50% przychodu uzyskanego z tego tytułu...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ zarówno prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej działki jak i pawilonu usługowego w całości wykorzystywał na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, przychód z ich sprzedaży należy potraktować w całości, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zainteresowany uważa, że uzyskany dochód powinien określić na podstawie art. 24 ust. 2 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odrębnym źródłem przychodów jest – wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż za przychód działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

   - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w marcu 2005 roku Wnioskodawca wraz z małżonką nabył na zasadzie wspólności ustawowej prawo użytkowania wieczystego działki gruntu zabudowanej pawilonem usługowym. Zarówno prawo wieczystego użytkowania działki jak i pawilon usługowy Wnioskodawca kupił na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dokonał również odpowiednich zapisów w ewidencji środków trwałych. Od wartości początkowej pawilonu Zainteresowany dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Małżonka Wnioskodawcy nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 3 listopada 2011 r. małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową nie dokonując podziału majątku. W dniu 16 września 2011 roku małżonkowie zbyli prawo użytkowania wieczystego oraz pawilonu usługowego.

Należy wskazać, iż dochód z tej sprzedaży Wnioskodawca zobowiązany był ustalić w oparciu o przepis art. 24 ust. 2 zdanie drugie i pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Dochodem z odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu jest więc różnica między przychodem z odpłatnego zbycia ww. składnika majątku a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast w przypadku pawilonu usługowego, będącego również przedmiotem sprzedaży, ww. różnicę należy powiększyć o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Ustalony w powyższy sposób dochód ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz pawilonu handlowego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stosowanie do przyjętej metody opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania oraz pawilonu usługowego, wykorzystywanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, stanowi w całości przychód z działalności gospodarczej. Dochód z tego tytułu należy określić zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.