Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 06.05.2004 r. (data wpływu 10.05.2004 r.), uzupełnione znakami opłaty skarbowej w dniu 03.06.2004 r., w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego informuje, co następuje:

Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, uiszczoną przez nią karę umowną z tytułu odstąpienia od umowy.
Ze stanu faktycznego wynika, iż podatnik zawarł przedwstępną umowę nabycia nieruchomości. W umowie oprócz określenia przedmiotu umowy, terminu zawarcia umowy przyrzeczonej, ceny oraz obowiązku zapłaty zaliczki na poczet ceny nieruchomości strony zawarły obowiązek zapłaty kary umownej, w przypadku nie zawarcia umowy przyrzeczonej. Karę umowną jest obowiązana uiścić strona, z której winy nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej. W przypadku gdy pytający podmiot jako potencjalny nabywca nie zawrze umowy przyrzeczonej zgodnie z postanowieniami umowy otrzyma zwrot zaliczki, ale jednocześnie będzie zmuszony uiścić należną karę umowną związaną z niezawarciem umowy przyrzeczonej.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) kwestie związane z karą umowną reguluje w przepisach art. 483 i 484. Zgodnie z art. 483 § 1 Kodeksu można zastrzec w umowie, iż naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).
Uregulowania w zakresie kar i odszkodowań, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zawarte są w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Przepis ten stanowi, że do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów kwalifikuje się wydatki z tytułu kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług, a także zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
Zaznaczyć jednak należy, że kary za odstąpienie przez którąkolwiek ze stron od umowy są innym rodzajem kar stosowanych w ramach postanowień umownych między kontrahentami. Takich kar umownych nie można uznać za koszty uzyskania przychodów, chociaż nie wynika to z postanowień art. 16 ust. 1 pkt 22 wyżej przywołanej ustawy.
W omawianej sytuacji podstawą do wyłączenia tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów są przepisy art. 15 ust. 1 updop. Z przepisów tych wynika, że aby poniesiony wydatek związany z taką karą mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi istnieć związek przyczynowo skutkowy między tym wydatkiem a osiągniętymi przychodami.
W opisanym przez podatnika stanie faktycznym nie można doszukać się związku pomiędzy tym wydatkiem a przychodem, bowiem odstąpienie od umowy cywilnej nie pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowym z przychodem.

Reasumując:
– kara umowna poniesiona z tytułu odstąpienia od umowy przedwstępnej mającej na celu zakup nieruchomości nie pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowym z konkretnym przychodem podatnika i nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 cyt. ustawy,
– z przyczyny opisanej powyżej nie ma potrzeby, aby kara umowna z tytułu odstąpienia od umowy umieszczona została w katalogu kar umownych art. 16 ust. 1 pkt 22 updop.

W związku z powyższym, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowegow Krakowie, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz w świetle przepisów podatkowych, stanowisko podmiotu uznaje za błędne.