Działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
• art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku spółki z dnia 24.05.2005 r. (znak: L.dz. 29/2005 r., wpłynęło do tut. urzędu w dniu 3.06.2005 r.), uzupełnionym na wezwanie organu podatkowego pismem z dnia 24.05.2005 r. (wpłynęło do tut. urzędu w dniu 13.06.2005 r.) w sprawie udzielenia na podstawie art. 14a ordynacji podatkowej pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko wnioskodawcy zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż spółka deleguje swojego pracownika celem odbycia przez niego zagranicznej podróży służbowej. W tym przypadku środkiem transportu na terenie Polski jest samochód stanowiący własność pracownika, a poza granicami Polski samolot. Przed rozpoczęciem podróży samolotem pracownik pozostawia samochód na parkingu, za który uiszcza opłatę parkingową, otrzymując na tą okoliczność dowód zapłaty, oraz płaci za przejazd płatnymi odcinkami autostrad na terenie Polski. Pracownik ww. opłaty ponosi na obszarze kraju, we własnym imieniu i na własny koszt. Przedmiotem wniosku jest rozstrzygnięcie, czy zwrot pracownikowi wspomnianych opłat parkingowych i autostradowych stanowi dla niego przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem wnioskodawcy przychód pracownika z tytułu zwrotu przez pracodawcę przedmiotowych opłat jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. W przedmiotowej sprawie podstawą rozliczenia podróży służbowej pracownika będzie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990).

Pracownikowi oddelegowanemu w podróż służbową na mocy § 3 ww. rozporządzenia z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1. przejazdów,
2. noclegów,
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
4. innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Przepis ten nie wymienia, o jakie inne udokumentowane wydatki chodzi, nie ogranicza również ich wysokości, pozostawiając to w gestii pracodawcy. To pracodawca decyduje o zwrocie faktycznie poniesionych przez pracownika wydatków, które nie są limitowane i które muszą być prawidłowo udokumentowane, a ponadto muszą mieć związek z odbytą podróżą. Do najbardziej typowych wydatków zalicza się bilety wstępu na różnego rodzaju targi, wystawy, pokazy, opłatę za przejazdy płatną autostradą, opłatę za korzystanie z parkingu itp. Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy koszty te są prawidłowo udokumentowane i mają związek z podróżą służbową, kwoty wypłacone przez pracodawcę na rzecz pracownika, który odbył podróż służbową będą wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień złożenia przedmiotowego wniosku oraz obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego.