Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z poźn. zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.05.2005r., który wpłynął w dniu 16.05.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.05.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka nabywa od polskiego dostawcy olej napędowy z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży. Zakup przez Spółkę oleju napędowego odbywa się w nafto-bazach, gdzie następuje wydanie towaru z magazynu. Transport dokonywany jest przy użyciu cystern samochodowych. Podczas załadunku następuje pomiar ilości towaru. Odczyt z liczników zamieszczany jest na dowodzie wydania z magazynu Wz. Po załadunku cysterny są plombowane i następuje transport towaru do odbiorcy. Transport jest wykonywany przez przewoźnika drogowego na zlecenie Spółki. U odbiorcy następuje przelanie oleju napędowego do zbiorników. Po przeładunku następuje jego pomiar. Uzyskaną przez odbiorcę ilość towaru Spółka umieszcza na fakturze VAT. Dokument wydania towaru z magazynu dostawcy oraz dokument przyjęcia towaru przez odbiorcę sporządzone są w tych samych jednostkach miary i wykazują ubytki w dostarczonym towarze. Na tę okoliczność sporządzany jest komisyjny protokół braków. Spółka na podstawie otrzymanego protokołu dokonuje wyliczenia maksymalnej dopuszczalnej wartości ubytków oleju opałowego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25.03.2004r. w sprawie wysokości maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a także szczegółowych zasad i terminów ogłaszania norm dopuszczalnych ubytków oraz norm zużycia takich wyrobów (Dz. U. Nr 63 poz. 585).

Spółka stoi na stanowisku, że dopuszczalna norma ubytku stanowić będzie 0,30 % ilości towaru wykazanego na dowodzie Wz dostawcy. Wartość braku w towarze do wysokości dopuszczalnej normy ubytków Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodu. Natomiast straty powstałej w wyniku nadmiernych ubytków Spółka nie uznaje za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług Spółka nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego od tej części zakupionego oleju, która stanowi wartość nadmiernego ubytku w towarze.

Spółka zwraca się o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią sposobu rozliczeń.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to może być spełnione w okresach czasu wskazanych w art. 86 ust. 10-13 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie realizacja tego prawa została ograniczona warunkami określonymi w przepisach art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego wynikającymi z art. 91 tej ustawy. Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 wymienionej ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka nabyła przedmiotowy towar w celu jego odpłatnej dostawy. Wówczas utrata prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towaru, którego brak następnie stwierdzono, mogłaby się wiązać z regulacjami prawnymi zawartymi w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem w przedmiotowej sprawie koniecznym jest rozstrzygnięcie, czy stwierdzony brak (ubytek) towaru (oleju napędowego) stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu podatku dochodowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli braki w towarze – oleju napędowym zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu podatku dochodowego, to wówczas Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie stosuje się do nabywanych przez Spółkę towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W przedmiotowym postanowieniu udzielona została odpowiedź przez dział podatków pośrednich w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast rozstrzygnięcie w części dotyczącej podatku dochodowego nastąpiło w drodze odrębnego postanowienia wydanego przez dział podatków bezpośrednich i majątkowych.

Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.