Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kolbuszowej działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60), art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), postanawia uznać, że stanowisko strony przedstawione we wniosku z dnia 21.04.2005 r. nie jest prawidłowe i firma dokonująca przebudowy dróg gminnych do świadczonych usług powinna stosować 22% stawkę podatku od towarów i usług.

W dniu 26.04.2005 r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek z dnia 21.04.2005 o interpretację przepisów prawa podatkowego. W przedmiotowym wniosku Gmina zwraca się z następującym problemem: "Gmina zamierza zlecić wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie dróg gminnych poprzez wykonanie nawierzchni utwardzonej. Roboty te dotyczą inwestycji w zakresie przebudowy dróg gminnych, które w całości służyć będą mieszkańcom okolicznych zabudowań mieszkaniowych jednorodzinnych i zagrodowych. Potencjalny wykonawca tych robót zamierza zastosować do w/w robót stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 22 %. W naszej ocenie w powyższej sprawie stosuje się następujące przepisy prawa podatkowego: zgodnie z art.146 ust. 1 pkt. lit a ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w okresie od dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31.12.2007 r. w odniesieniu do robót budowlano - montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym stosuje się stawkę tego podatku w wysokości 7 %. Stosownie do art. 146 ust. 2 i ust. 3 wyżej wymienionej ustawy przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów budownictwa mieszkaniowego. Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwa mieszkaniowego rozumie się z kolei m. in. urządzenie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę, jeżeli są one związane z obiektem budownictwa mieszkaniowego. W ocenie Gminy z zastosowania powyższych przepisów wynika, iż w opisywanym stanie faktycznym dla robót budowlanych polegających na przebudowie dróg gminnych poprzez wykonanie nawierzchni utwardzonej, które w całości służyć będą mieszkańcom okolicznych zabudowań mieszkaniowych jednorodzinnych i zagrodowych, powinna być zastosowana stawka podatku VAT w wysokości 7 %. Z uwagi jednak na wątpliwości, co do wysokości tej stawki wynikające z twierdzeń potencjalnego wykonawcy tych robót, iż w wynagrodzeniu brutto za te roboty uwzględni stawkę VAT 22 %, uzasadniony jest niniejszy wniosek o udzielenie informacji w trybie art. 14 a - Ordynacji podatkowej ".

Organ podatkowy ustalił ponadto, że w wyżej wymienionej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani też postępowanie przed Sądem Administracyjnym. Biorąc pod uwagę powyższe, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kolbuszowej działając w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, uwzględniając stanowisko Ministerstwa Finansów Departament Podatków Pośrednich zawarte w piśmie z dnia 18.03.2005 r. o sygnaturze PP1-811/67/05/JW/134/2005, wyjaśnia jak niżej. Regulacje zawarte w VI Dyrektywie Rady UE z dnia 17.05.1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru (77/388/EEC) nie dają podstaw do stosowania stawki 7% do całej infrastruktury i tzw. uzbrojenia terenów. Zgodnie z załącznikiem H do ww. VI Dyrektywy stawka podatku VAT w wysokości 7% może być stosowana wyłącznie do robót budowlano - montażowych związanych z tzw. budownictwem mieszkaniowym realizowanym w ramach polityki społecznej. Możliwość stosowania do końca 2007 r., obniżonej do 7% stawki podatku od towarów i usług na roboty budowlano - montażowe, wykonywane w pozostałych obiektach budownictwa mieszkaniowego, Polska uzyskała w wyniku przedakcesyjnych negocjacji z Unią Europejską, jako odstępstwo od ogólnych zasad, wynikających z prawodawstwa wspólnotowego. Możliwość stosowania tych odstępstw została potwierdzona zapisami Traktatu Akcesyjnego. Zgodnie z art. 146 ust. 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumie się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

W praktyce wyżej wymieniona infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu (poza nielicznymi przypadkami) może być związana z funkcjami gospodarczymi (lokale użytkowe w mieście i budynki gospodarcze na wsi), a tylko w pewnej części wyłącznie z budownictwem mieszkaniowym. W uchwalonej ustawie z dnia 11.03.2004 r. Sejm nie określił trybu i sposobu wydzielania tej infrastruktury z podstawy opodatkowania. Przepis art. 146 wyżej wymienionej ustawy wyraźnie jednak wskazuje, że stawka podatku 7% odnosi się do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Tym samym, w przypadku gdy infrastruktura dotyczy zarówno infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu jak i pozostałemu, należy dla zastosowania właściwej stawki wydzielić tę część, która związana jest z obsługą budownictwa mieszkaniowego. Rozdziału tego należy dokonać na podstawie dokumentacji projektowej oraz kosztorysowej. W ustawie z dnia 11.03.2004 r. nie przewidziano dalszego stosowania ww. stawki obniżonej dla budowy i remontu dróg i zgodnie z ustawą w odniesieniu do tych usług obowiązuje stawka podstawowa w wysokości 22%. Jeżeli zatem wykonywane roboty dotyczyć będą w całości dróg publicznych, którymi są drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe oraz gminne (art. 2 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych- tekst jednolity Dz. U. z 2004r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.) wówczas budowa i remonty tych dróg będą opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%. Dotyczy to przede wszystkim remontu i budowy dróg gminnych rozumianych jako element szeroko rozumianego układu komunikacyjnego na terenie gminy. Definicja oraz kategorie dróg publicznych są regulowane w ww. ustawie o drogach publicznych. Jeżeli natomiast czynności te dotyczyć będą w całości infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu (np. chodników i dróg osiedlowych, dojść i dojazdów wewnątrzosiedlowych), tj. dróg wewnętrznych, wówczas będzie miała zastosowanie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7%. Ze złożonego w dniu 26.04.2005 r. pisma wynika, że Gmina jest zleceniodawcą robót polegających na przebudowie dróg gminnych poprzez wykonanie nawierzchni utwardzonej. Zatem biorąc pod uwagę powyższe, tut. organ podatkowy uznał, że potencjalny wykonawca robót polegających na przebudowie dróg gminnych poprzez wykonanie nawierzchni utwardzonej winien w wystawionej fakturze, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zastosować podstawową stawkę podatku od towarów i usług tj. 22%.

Interpretacja niniejsza odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego. Interpretacja dotyczy stanu prawnego z dnia złożenia wniosku i obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego, który był przedmiotem interpretacji. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie w terminie 7 dni od daty doręczenia, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Środek zaskarżenia winien zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zaskarżenia oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie.