POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14a § 1i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 /tekst jednolity/) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 07 lutego 2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie – momentu powstania obowiązku składania miesięcznych deklaracji na podatek dochodowy od osób fizycznych – uzupełnionego w dniu 24.02.2005r. pismem z dnia 24 lutego 2005r.

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik pismem z dnia 07.02.2005r. – uzupełnionym w dniu 24.02.2005r. wystąpił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedmiotowego pisma wynika, że jako obywatel niemiecki posiadający rezydencję w kraju obywatelstwa tj. w Niemczech Pan zatrudniony przez firmę z siedzibą w Niemczech. Przez wymienioną firmę został Pan oddelegowany do pracy w polskiej firmie jako przedstawiciel handlowy ww. niemieckiej firmy. W Polsce przebywa Pan od dnia 25.07.2004r. na okres około 5 lat, a w dniu 23.01.2005r. minęło 183 dni Pana pobytu na terytorium Polski.

W związku z powyższym prosi Pan o informację, od kiedy może się rozliczać w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w Gdańsku.

Zdaniem Pana, pierwszą deklarację PIT-53 powinien Pan złożyć za miesiąc styczeń 2005r. ponieważ w dniu 23.01.2005r. minęło 183 dni Pana pobytu na terytorium Polski.

Na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego ustalono, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały przepisy:

1. ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 /tekst jednolity/ z późniejszymi zmianami),
2. umowy z dnia 18 grudnia 1972r. zawartej między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975r. Nr 31, poz. 163 i 164),
3. umowy z dnia 14.05.2003r. zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadają na terytorium Polski tzw. ograniczony obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 44 ust. 1a ww. ustawy podatkowej podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy,
2. z emerytur i rent z zagranicy,
3. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

• są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a – a więc, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa wyżej, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 19 % dochodu za miesiące, w których uzyskali ten dochód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego. W terminach płatności zaliczek podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatników, deklaracje według ustalonego wzoru (PIT-53). Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2, opłaconych w danym miesiącu.

Ponadto, zgodnie z ust. 3d art. 44 podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a – a więc osoby nie mające na terytorium Polski miejsca zamieszkania - uzyskujący z zagranicy dochody z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku pracy, są obowiązani wpłacać zaliczki na zasadach określonych w ust. 3a i 3c, po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania tych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; w tym przypadku przy obliczaniu pierwszej zaliczki podatnik jest obowiązany uwzględnić dochody uzyskane od początku roku podatkowego.

Jednocześnie przepis art. 44 ust. 3e przedmiotowej ustawy wskazuje, że przepisy art. 44 ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na fakt, że posiadając miejsce zamieszkania na terytorium Niemiec uzyskuje Pan dochody z pracy wykonywanej na terytorium Polski na podstawie oddelegowania z miejsca zatrudnienia w Niemczech, w przedmiotowej sprawie należy również wziąć pod uwagę właściwe przepisy wskazanej już umowy międzynarodowej z dnia 18 grudnia 1972r. zawartej między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975r. Nr 31, poz. 163 i 164).

Zgodnie z zapisem art. 14 ww. umowy „Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 15, artykułu 16 ustęp 2, artykułu 17 i artykułu 18 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą być opodatkowane tylko w tym państwie, chyba że wykonuje pracę w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, wówczas osiągnięte za nią wynagrodzenia mogą być opodatkowane w tym drugim państwie.” Jednakże zgodnie z ustępem 2 tego artykułu „Bez względu na ustęp 1, wynagrodzenia jakie osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej lub samodzielnej, wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa, mogą być opodatkowane tylko w pierwszym powołanym państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i,
2. wynagrodzenia są wypłacane przez osobę lub osobie, która nie ma w tym drugim państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, i
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład, który posiada w drugim państwie osoba płacąca wynagrodzenia.

Ponadto, zgodnie z ustępem 3 „Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu wynagrodzenia z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego lub samolotu w ruchu międzynarodowym albo na pokładzie statku żeglugi śródlądowej mogą być opodatkowane w tym umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.”

Jak wynika z powyższego przepisu, dochody osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terytorium Umawiającego się Państwa osiągane przez tą osobę z pracy wykonywanej na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa, opodatkowane są w państwie rezydencji tej osoby pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek wymienionych w ust. 2 art. 14 ww. umowy.

Jedną z tych przesłanek jest przebywanie tej osoby w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego.

A więc, dopiero po przekroczeniu 183 dni pobytu w danym roku kalendarzowym, na terytorium państwa w którym osoba fizyczna wykonuje pracę, dochody tej osoby będą podlegały opodatkowaniu w kraju, w którym osoba ta wykonuje pracę.

Ze wskazanego przez Pana we wniosku stanu faktycznego wynika, że na terytorium Polski przebywa Pan od dnia 25.07.2004r. Zatem w roku kalendarzowym 2004 nie przebywał Pan na terytorium Polski powyżej 183 dni w związku z czym, Pana dochody uzyskane w roku kalendarzowym 2004 za pracę wykonywaną na rzecz polskiej firmy wypłacone przez firmę z siedzibą w Niemczech będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Niemiec.

Jednakże, powyżej wymieniona umowa międzynarodowa została zastąpiona nową umową polsko – niemiecką podpisaną w dniu 14 maja 2003r.

Nowa umowa, zawarta między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku opublikowana została w Dz. U. z 20.01.2005r. Nr 12, poz. 90 i ma zastosowanie zgodnie z art. 32:

1. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła – do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym Umowa wejdzie w życie;
2. w odniesieniu do innych podatków od dochodu i od majątku – do podatków naliczanych za każdy rok podatkowym rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym Umowa wejdzie w życie.”

Ponieważ wskazana umowa międzynarodowa weszła w życie w roku 2004, jej postanowienia zgodnie z ww. art. 32 nowej umowy, mają zastosowanie od dnia 01 stycznia 2005r.

Zgodnie z zapisem art. 15 umowy z dnia 14 maja 2003r. który reguluje w nowej umowie interesujące Pana zagadnienie:

1. Z zastrzeżeniem postanowień art. 16,17,18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

3. Postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do wynagrodzenia otrzymywanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, zwaną w tym ustępie „pracownikiem”, oraz wypłacanego przez lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli praca ta wykonywana jest w tym drugim Państwie, i jeżeli:

a) pracownik wykonuje w ramach pracy najemnej również usługi na rzecz osoby innej niż pracodawca, która kontroluje bezpośrednio lub pośrednio sposób wykonania tych usług, i
b) pracodawca nie ponosi odpowiedzialności lub ryzyka za skutki pracy wykonanej przez pracownika.

4. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie otrzymywane z pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym albo na pokładzie statku eksploatowanego w żegludze śródlądowej, może być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.”

Jak wynika z powyższego przepisu art. 15, nowej umowy międzynarodowej, regulującego opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z pracy najemnej, zmieniony został między innymi, zapis dotyczący sposobu obliczania momentu przekroczenia przez daną osobę fizyczną 183 dni pobytu w państwie na terytorium którego wykonywana jest praca.

Zgodnie z nową treścią tego artykułu, dochody osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terytorium Umawiającego się Państwa osiągane przez tą osobę z pracy wykonywanej na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa, opodatkowane są w państwie rezydencji tej osoby pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek wymienionych w ust. 2 art. 15 ww. umowy.

Jedną z tych przesłanek jest przebywanie tej osoby w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym.

Należy również wskazać, że zgodnie z zapisem art. 11 ww. ustawy Ordynacja podatkowa rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują możliwości zmiany roku podatkowego a zatem w przypadku osób fizycznych rokiem podatkowym jest zawsze rok kalendarzowy.

Ponieważ, z wniosku Pana wynika, że na terytorium Polski przebywa Pan od dnia 25.07.2004r. należy przyjąć, że jest to również data początku okresu przebywania Pana na terytorium Polski o którym mowa powyżej, oraz że w dniu 23.01.2005r. upływa 183 dzień Pana pobytu na terytorium Polski.

Zgodnie ze wskazanym już w niniejszej interpretacji ust. 3d art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, uzyskujący z zagranicy dochody z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku pracy, są obowiązani wpłacać zaliczki na zasadach określonych w ust. 3a i 3c, po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania tych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; w tym przypadku przy obliczaniu pierwszej zaliczki podatnik jest obowiązany uwzględnić dochody uzyskane od początku roku podatkowego.

Reasumując, dochody Pana osiągnięte od dnia 01.01.2005r. z pracy wykonywanej na terytorium Polski - począwszy od dnia 24.01.2005r. podlegają opodatkowaniu w Polsce. Pierwszą deklarację o wysokości uzyskanego dochodu /PIT-53/ winien Pan złożyć za miesiąc styczeń 2005r. w terminie do dnia 20.02.2005r. Deklaracją powyższą winny być objęte Pana dochody uzyskane z pracy wykonywanej w Polsce od dnia 01.01.2005r.