Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 04.04.2005 r. uzupełnionego w dniu 18.04.2005 r. Pana zamieszkałego w (...), NIP (...) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 04.04.2005 r. uzupełnionym w dniu 18.04.2005 r. Pan (...) zamieszkały w (...) zwrócił się do tut. organu podatkowego z prośbą o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii dotyczącej rejestracji oraz opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej na własne nazwisko w Szwecji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Pan (...) z dniem 04.04.2005 r. uruchamia pozarolniczą działalność gospodarczą na własne nazwisko w zakresie robót ogólnobudowlanych. Miejscem zamieszkania, prowadzenia i odprowadzania obowiązujących podatków będzie Szwecja. Na terenie kraju strona nie będzie uzyskiwała żadnych dochodów.
Wobec powyższego Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy ma obowiązek:
- zgłoszenia w tut. organie podatkowym faktu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, oraz
- składania w tut. organie podatkowym zeznania o wysokości osiągniętego dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w Szwecji.
Zdaniem Podatnika fakt płacenia obowiązujących podatków w Szwecji zwalnia go z obowiązków rejestracyjnych i podatkowych wobec tut. organu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w Szwecji.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) zawiera dwie podstawowe zasady podatkowe. Pierwsza z nich określa, iż osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Zasada ta określana jest mianem zasady nieograniczonego obowiązku podatkowego na podstawie art. 3 ust. 1 wyżej przytoczonej ustawy o podatku dochodowym. Druga z zasad określa, iż państwo na terytorium którego znajduje się źródło przychodów ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów nie będących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskanych z tego źródła. Jest to zasada ograniczonego obowiązku podatkowego ? art. 3 ust. 2a wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 4a wyżej wymienionej ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Podpisana dnia 5 czerwca 1975 r. umowa między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Szwecji (Dz. U. z 1977 r. Nr 13, poz. 51) zawiera stosowne postanowienia dotyczące opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Szwecji przez podatników mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do art. 7 ust. 1 wyżej wymienionej umowy zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. W rozumieniu niniejszej umowy określenie ?zakład? oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 1 wyżej przytoczonej umowy).

Z zaświadczenia o dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wydanego przez Urząd Gminy w (...), Nr ewidencyjny (...) z dnia (...) na nazwisko (...) wynika, że miejscem zamieszkania i wykonywania działalności gospodarczej jest (...). W pozycji dotyczącej oddziałów (filii) zakładu wyżej wymienionego zaświadczenia brak jest jakichkolwiek innych adresów.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego oraz wyżej wymienionego dokumentu źródłowego wynika, że prowadzona działalność gospodarcza nie jest prowadzona w formie zakładu. W związku z powyższym w oparciu o postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody osiągnięte z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w Szwecji przez występującego z zapytaniem podatnika podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.
Ponadto zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i podatników (j.t. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późniejszymi zmianami) zgłoszenie identyfikacyjne Pan Tomasz Bajor winien złożyć w tut. organie podatkowym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) na niniejsze postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 ustawy ? Ordynacja podatkowa zażalenie na niniejsze postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

W przypadku wniesienia zażalenia należy dołączyć opłatę skarbową w znaku skarbowym w wysokości 5, 00 zł. oraz 0, 50 gr od każdego załącznika.