Prezydent Miasta Koszalina działając na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 oraz art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), postanawia udzielić na wniosek podatnika pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie stwierdzając, iż ogół gruntów będących w posiadaniu Szpitala winien być opodatkowany jako grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a zatem stanowisko zawarte w pisemnym zapytaniu Szpitala jest nieprawidłowe.

Podatnik wystąpił do tutejszego organu podatkowego z zapytaniem dotyczącym opodatkowania podatkiem od nieruchomości działki gruntu będącej w użytkowaniu Szpitala, stanowiącej teren budowy Szpitala.

Z informacji złożonej przez wnioskodawcę wynika, iż jest to teren budowy Szpitala, a obiekty znajdujące się na tej działce nie są przekazane do użytku. Taki stan faktyczny dotyczy również działki, która jest zabudowana częścią budynku podstacji transformatorowej oraz działki stanowwiącej drogę leśną.

Dotychczas całość gruntów będących w użytkowaniu Szpitala była zakwalifikowana do “związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej”. Podatnik uważa, że ww. działki gruntów winny być zakwalifikowane do “gruntów pozostałych” z wyjątkiem części działki, na której znajduje się Spalarnia Odpadów Medycznych, która winna być zakwalifikowana do “gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej”. Zdaniem podatnika za takim sposobem opodatkowania przemawia fakt nieuzyskiwania żadnych przychodów z tytułu użytkowania ww. działek gruntu (z wyjątkiem części działki gruntu zajętej na Spalarnię).

Na podstawie ewidencji gruntów i budynków prowadzonej dla Miasta ...... ustalono, że właścicielem ww gruntów jest WojewództwoZachodniopomorskie, a Szpital jest ich użytkownikiem.

Zgodnie z art. 2 ust.1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

• grunty,
• budynki lub ich części,
• budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W punkcie 3 w ust. 1 w art. 1a omawianej ustawy zawarto definicję legalną gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W świetle tego przepisu są to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Jednostki świadczące usługi opieki zdrowotnej działają na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z póź. zm.). Zakładami opieki zdrowotnej są między innymi szpitale publiczne bądź niepubliczne (art. 2 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy).

Szpital jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej. Zakłady prowadzone w takiej formie uzyskują środki finansowe z prowadzenia działalności gospodarczej. Wniosek taki wypływa z analizy art. 54 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ww ustawy. Przepis art. 54 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskiwać środki finansowe z odpłatnych świadczeń zdrowotnych udzielanych na podstawie umowy o udzielenie zamówienia określonych świadczeń medycznych (art. 35a). Z kolei przepis art. 54 ust. 1 pkt 3 stanowi, że podmiot ten może także uzyskiwać środki finansowe z wydzielonej działalności gospodarczej innej niż wymieniona w pkt 1 i 2. Wynika z tego, że działalność, o której mowa w pkt 1 ustawy, ustawodawca traktuje jako działalność gospodarczą.

Powyższe ustalenia prowadzą do wniosku, że samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej prowadzą działalność gospodarczą, a to oznacza, że nieruchomości będące w ich władaniu powinny być opodatkowane stawkami najwyższymi w zakresie gruntów i budowli, przewidzianymi w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a i w ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Począwszy od 2003 r. stawką najwyższą przestały być objęte budynki lub ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, budynki takie podlegają opodatkowaniu niższą, preferencyjną stawką w stosunku do budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innego rodzaju. Brzmienie przepisu nie pozostawia wątpliwości, że działalność polegająca na udzielaniu świadczeń zdrowotnych jest działalnością gospodarczą, a ustawodawca przewidział niższą stawkę podatkową w stosunku do budynków. Potwierdza także wcześniejszy wniosek, bowiem skoro budynki będące w posiadaniu Szpitala są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to również grunty są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i winny być opodatkowane wg stawek najwyższych (art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a omawianej ustawy). Wobec przytoczonej wyżej definicji gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej bez znaczenia pozostaje fakt, że nie wszystkie grunty na prowadzenie tej działalności są wykorzystywane, chociażby z uwagi na prowadzoną budowę Szpitala. Wystarczy, że są w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

W definicji legalnej gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) nie zawarto warunku wykorzystywania tych gruntów na cele związane z działalnością gospodarczą, a tym bardziej uzyskiwania przychodów z ich użytkowania. Jedynym warunkiem zaklasyfikowania gruntów do gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest sam fakt posiadania gruntów przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Podatek od nieruchomości ma charakter majątkowy. W swej konstrukcji nie nawiązuje do efektów ekonomicznych uzyskiwanych przez wykorzystywanie nieruchomości. Nie jest istotne jak intensywnie i czy w ogóle jest wykorzystywana nieruchomość i jakie przynosi to efekty gospodarcze.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika.