Interpretacja Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście
US36/2BV/443/2005/195/TCH
z 23 maja 2005 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
US36/2BV/443/2005/195/TCH
Data
2005.05.23
Autor
Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście
Temat
(Podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy) --> Podatek od towarów i usług --> Obniżenie podatku należnego
Słowa kluczowe
anulowanie faktury
lokal użytkowy
najem
Pytanie podatnika
Dotyczy sposobu postępowania z fakturami otrzymanymi od spółki G. Sp. z o.o., w tym z fakturami anulowanymi.
Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), w odpowiedzi na Pani wniosek z dnia 23.02.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w do odniesieniu sposobu postępowania z fakturami otrzymanymi od spółki G. Sp. z o.o., Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście postanawia uznać Pani stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe. W dniu 28.01.2005 r. otrzymała Pani przesyłkę poleconą z G., zawierającą anulowane duplikaty faktur wystawionych dla Pani przez tę spółkę, za okres od maja 1999 r. do grudnia 2003 r. Jednocześnie otrzymała Pani pismo, w którym G. poinformowała, iż w latach 1999 – 2003 nie była wynajmującym, a tym samym podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur za najem lokalu i media. Ponadto w piśmie wskazano, iż winna Pani dokonać korekt deklaracji VAT-7 za okres, do którego nie ma zastosowania przedawnienie – czyli w Pani przypadku od grudnia 1999 r. G. zapowiedziała również przysłanie kolejnego pakietu faktur za wskazany wyżej okres, wystawionych przez Miasto Stołeczne Warszawę jako sprzedawcę. W złożonym podaniu wystąpiła Pani z wnioskiem o wskazanie właściwego sposobu postępowania w zaistniałej sytuacji. Pani zdaniem pierwotne faktury wystawione przez G. były poprawne, co można było domniemywać na podstawie niektórych zapisów umowy najmu, które wskazywały na istnienie porozumienia pomiędzy Dzielnicą Ochota a G. Wskazała Pani ponadto, że nie zamawiała duplikatów, posiadając oryginały faktur za najem, i nie spotkała się z korygowaniem deklaracji VAT-7 na podstawie „anulowanych duplikatów” faktur oraz pisma otrzymanego od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nakazującego sporządzenie korekt deklaracji. W okresie, którego dotyczyły otrzymane przez Panią faktury za najem lokalu i media, wystawione przez G., obowiązywała ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Kwotę podatku naliczonego stanowi natomiast m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług (art. 19 ust. 2 ustawy). Jednakże od wskazanej wyżej zasady istnieją pewne wyjątki, określone w art. 25 ustawy oraz w przepisach wykonawczych do ustawy. W przedmiotowej sprawie istotne znaczenie mają zwłaszcza przepisy:
Treść każdego z wymienionych wyżej przepisów była identyczna – zgodnie z tymi przepisami w przypadku gdy wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane – faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Z treści wniosku wynika, że pomiędzy Panią a G. w żadnym momencie nie istniał stosunek prawny wynikający z umowy najmu, bowiem umowę taką zawarła Pani z innym podmiotem. Pomimo porozumienia pomiędzy G. a Dzielnicą Ochota, na podstawie którego G. m.in. zarządzała wynajmowanym przez Panią lokalem, nie można było domniemywać, że jest ten sam podmiot – Dzielnica Ochota Miasta Stołecznego Warszawy jest jednostką samorządu terytorialnego, natomiast G. – spółką prawa handlowego (na co wyraźnie wskazuje jej nazwa). Ponadto przez takie porozumienie GGKO nie mogłaby wstąpić w prawa i obowiązki Dzielnicy Ochota z tytułu umowy najmu. W związku z powyższym G. nie wykonała na Pani rzecz czynności polegających na wynajmie lokalu, zatem nie miała prawa wystawiać dla Pani w imieniu własnym faktur dokumentujących takie czynności. Do faktur takich zastosowanie znajdowały cytowane wyżej przepisy rozporządzeń kolejnych Ministra Finansów, jakie obowiązywały w okresie, w którym otrzymywała Pani faktury od G. – faktury te nie stanowiły podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnicy są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe dla podatku od towarów i usług za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 1a-1g ustawy. Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem art. 11 ustawy. Z cytowanych przepisów wynika zasada samoobliczania podatku od towarów i usług – podatnik ma obowiązek prawidłowo obliczyć i wykazać w deklaracji podatkowej kwotę zobowiązania podatkowego, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. Ponadto, jeżeli w danym okresie rozliczeniowym powstało zobowiązanie podatkowe – podatnik obowiązany jest również do zapłaty podatku bez wezwania. Ponieważ w złożonych deklaracjach podatkowych dokonała Pani obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które nie stanowiły podstawy do takiego obniżenia, tym samym naruszyła Pani obowiązek prawidłowego obliczenia i wykazania w deklaracji podatkowej kwoty zobowiązania podatkowego, kwoty zwrotu różnicy podatku, kwoty zwrotu podatku naliczonego lub kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. W związku z powyższym obowiązana jest Pani do skorygowania złożonych deklaracji, co następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 Ordynacji podatkowej). Ponadto należy wskazać, że jeżeli w pierwotnej deklaracji podatkowej zaniżyła Pani kwotę zobowiązania podatkowego albo zawyżyła Pani kwotę zwrotu i otrzymała ten zwrotu z urzędu skarbowego, wówczas kwota zawyżenia zobowiązania lub zaniżenia zwrotu stanowi zaległość podatkową (art. 51 § 1 oraz art. 52 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Od zaległości podatkowej naliczane są odsetki za zwłokę (art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej), które podatnik ma obowiązek wpłacić bez wezwania organu podatkowego. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.