INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 28 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego z tytułu wystawionych faktur korygujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego z tytułu wystawionych faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybudowała budynki mieszkalne, w których zamierza wyodrębnić własność poszczególnych lokali mieszkalnych i które mają być sprzedane Klientom. Zmierzając do powyższego Spółka zawarła z Klientami przedwstępne umowy sprzedaży lokali, w wyniku czego na poczet zapłaty ceny Klienci wpłacali na rzecz Spółki zaliczki. Ponieważ będące przedmiotem sprzedaży lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz 1054; dalej jako: ustawa o VAT), Spółka powyższą sprzedaż opodatkowała preferencyjną 8% stawką VAT.

Wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego, w ramach jednej transakcji, nastąpi sprzedaż przynależnego do niego prawa do miejsca postojowego – prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego (jednego lub więcej), będącego częścią nieruchomości wspólnej. Prawo do korzystania z miejsca postojowego jest związane z prawem własności lokalu. Miejsca postojowe są zatem pomieszczeniami przynależnymi do lokalu mieszkalnego, dla którego ustanowiono odrębną własność.

Przez miejsce postojowe rozumieć zatem należy:

1. prawo do wyłącznego korzystania z wydzielonych fragmentów powierzchni terenu przynależnego do budynku,
2. prawo do wyłącznego korzystania z wydzielonej z części podziemnej budynku mieszkalnego fragmentu jego powierzchni, nie oddzielonej ścianami ani bramą wjazdową.
   
   

Miejsca postojowe są zatem integralną częścią urządzeń związanych z budynkiem mieszkalnym. Znajdują się w podziemiach budynku bądź na powierzchni terenu przynależnego do budynku i nie stanowią odrębnych obiektów.

Spółka zaznacza, iż zapytanie nie dotyczy dostawy miejsc postojowych na rzecz osób nie nabywających jednocześnie prawa własności lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na wydawane do niedawna interpretacje organów podatkowych wskazujące, że w sytuacjach analogicznych do stanu faktycznego przedstawionego powyżej, występują dwie transakcje opodatkowane różnymi stawkami VAT, tj. dostawa lokali mieszkalnych – stawka VAT 8% oraz dostawa miejsc postojowych – stawka VAT 23%, Spółka zastosowała taki model opodatkowania do dokonywanej sprzedaży (otrzymanych zaliczek). Obecnie w związku z jednolitym w tym zakresie orzecznictwem sądów administracyjnych oraz pojawiającymi się interpretacjami organów podatkowych potwierdzającymi, iż opisaną przez Spółkę sprzedaż należy kwalifikować dla celów rozliczenia VAT, jako jedną kompleksową transakcję sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym, opodatkowaną preferencyjną 8% stawką VAT, Spółka postanowiła dokonać korekty wystawionych na rzecz Klientów faktur VAT.

Korekta polegać będzie na tym, że otrzymaną od Klientów zaliczkę na poczet zapłaty ceny za miejsce postojowe, opodatkowaną 23% stawką VAT, Spółka opodatkuje 8% stawką VAT.

Po otrzymaniu udokumentowanej informacji, iż Klient otrzymał wystawioną przez Spółkę korektę faktury VAT, Spółka dokona wynikającego z tej korekty obniżenia podatku VAT należnego, a w dalszej kolejności zwróci równowartość tej różnicy (kwoty) na rzecz Klienta. Zwrot kwot należnych Klientowi w związku z obniżeniem stawki VAT nastąpi więc w okresie rozliczeniowym następującym po okresie, za który Spółka dokona obniżenia kwoty podatku należnego VAT w deklaracji VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka prosi o potwierdzenie, że w związku z opisanym w przedstawionym stanie faktycznym skorygowaniem (zmniejszeniem) stawki VAT na dostawę miejsca postojowego, poprzez wystawienie faktury korygującej, przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nabywca tę fakturę korektę otrzyma, pod warunkiem, że Spółka będzie posiadała potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę, a jeśli nastąpi to po terminie złożenia deklaracji za dany okres, to w rozliczeniu za okres, w którym takie potwierdzenie otrzyma...

Zdaniem Wnioskodawcy, jak stanowi art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Ponadto, w myśl art. 29 ust. 4c powołanej ustawy, przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Z przepisu art. 29 ust. 4c ustawy o VAT wynika, że w przypadku gdy na fakturze wykazano kwotę podatku VAT w wysokości wyższej niż należna do ustalenia momentu, w jakim podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego w związku z wystawioną fakturą korygującą należy stosować reguły określone w art. 29 ust. 4a tej ustawy. Z tego ostatniego przepisu wynika natomiast, że prawo do obniżenia podatku należnego uzależnione jest od otrzymania przez odbiorcę wystawionej faktury korekty i uzyskania przez podatnika potwierdzenia, iż takie zdarzenie nastąpiło.

Regulacje dotyczące podatku od towarów poza wyżej wymienionymi warunkami i zasadnością dokonania samej korekty nie przewidują innych przesłanek od których uzależnione jest prawo do dokonania obniżenia podatku należnego.

W konsekwencji, w świetle powołanych wyżej przepisów, w związku z zastosowaniem przez Spółkę właściwej stawki VAT i zmniejszeniem podatku należnego, Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego w bieżącej deklaracji VAT, tj. w rozliczeniu za okres, w którym nabywca tę fakturę korektę otrzyma, pod warunkiem że Spółka będzie posiadała potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę, a jeśli nastąpi to po terminie złożenia deklaracji za dany okres, to w rozliczeniu za okres, w którym takie potwierdzenie otrzyma.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
   
   

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego, muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usług – art. 106 ust. 3 ustawy.

Na mocy art. 106 ust. 4 ustaw, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury w tym faktury korygujące zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Jak wynika z § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Jednocześnie na mocy § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o VAT jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Zaznaczenia wymaga, że wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej zmniejszającej podatek należny, obowiązuje wystawcę faktury do posiadania potwierdzenia jej odbioru. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i da prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle powyższego, warunkiem obniżenia przez sprzedawcę podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie przez niego potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Wynika to z literalnego brzmienia cyt. powyżej przepisu art. 29 ust. 4a ustawy.

Skoro bowiem rzeczywista transakcja dostawy towarów została potwierdzona fakturami, w związku z czym powstał obowiązek podatkowy, a wystawione faktury zostały wprowadzone do obrotu gospodarczego i stały się prawidłowym dokumentem stwierdzającym dokonanie sprzedaży, to tym samym okoliczności uprawniające do obniżenia obrotu należy udokumentować fakturą korygującą i wprowadzić ją do obrotu prawnego. Wprowadzenie faktury korygującej do obrotu prawnego może nastąpić tylko wtedy, gdy zostanie ona odebrana przez nabywcę.

Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Stąd kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podstawy opodatkowania oraz obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym i samowolnym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem jak już wyjaśniono powyżej, celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót ulega zmniejszeniu, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Zatem, potwierdzenie może mieć dowolną formę, jednakże forma ta musi pozwolić na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za odpowiedni okres rozliczeniowy, zgodnie z przepisem art. 29 ust. 4a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybudował budynki mieszkalne, w których zamierza wyodrębnić własność poszczególnych lokali mieszkalnych i które mają być sprzedane Klientom. Zmierzając do powyższego Spółka zawarła z Klientami przedwstępne umowy sprzedaży lokali, w wyniku czego na poczet zapłaty ceny Klienci wpłacali na jej rzecz zaliczki. Ponieważ będące przedmiotem sprzedaży lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Zainteresowany powyższą sprzedaż opodatkował preferencyjną 8% stawką VAT. Wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego, w ramach jednej transakcji, nastąpi sprzedaż przynależnego do niego prawa do miejsca postojowego – prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego (jednego lub więcej), będącego częścią nieruchomości wspólnej. Prawo do korzystania z miejsca postojowego jest związane z prawem własności lokalu.

Z uwagi na wydawane do niedawna interpretacje organów podatkowych wskazujące, że w sytuacjach analogicznych do stanu faktycznego przedstawionego powyżej, występują dwie transakcje opodatkowane różnymi stawkami VAT, tj. dostawa lokali mieszkalnych – stawka VAT 8% oraz dostawa miejsc postojowych – stawka VAT 23%, Spółka zastosowała taki model opodatkowania do dokonywanej sprzedaży (otrzymanych zaliczek). Obecnie w związku z jednolitym w tym zakresie orzecznictwem sądów administracyjnych oraz pojawiającymi się interpretacjami organów podatkowych potwierdzającymi, iż opisaną przez Wnioskodawcę sprzedaż należy kwalifikować dla celów rozliczenia VAT, jako jedną kompleksową transakcję sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym, opodatkowaną preferencyjną 8% stawką VAT, Spółka postanowiła dokonać korekty wystawionych na rzecz Klientów faktur VAT. Jak wskazał Zainteresowany, korekta polegać będzie na tym, że otrzymaną od Klientów zaliczkę na poczet zapłaty ceny za miejsce postojowe, opodatkowaną 23% stawką VAT, opodatkuje 8% stawką VAT. Po otrzymaniu udokumentowanej informacji, iż Klient otrzymał wystawioną przez Spółkę korektę faktury VAT, dokona ona wynikającego z tej korekty obniżenia podatku VAT należnego, a w dalszej kolejności zwróci równowartość tej różnicy (kwoty) na rzecz Klienta.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości, które dotyczą terminu obniżenia podatku należnego w przypadku wystawienia faktury korygującej, na której prawidłową stawką podatku będzie stawka 8%, a nie 23%.

Reasumując, w związku z wystawieniem faktury korygującej zmniejszającej stawkę podatku VAT, Spółce przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania pod warunkiem posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, potwierdzenia otrzymania korekty faktury VAT przez nabywcę towaru, dla którego wystawiono fakturę, zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy. Natomiast uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia Zainteresowanego do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyska.

Tutejszy Organ informuje, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych w zakresie, czy opisana przez Wnioskodawcę dostawa lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym opodatkowana jest stawką podatku w wysokości 8%, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania – jednakże przyjęto je za element stanu faktycznego.

Ponadto, stwierdzić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.