POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8 poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.03.2005 r. wpłynął wniosek Podatnika nr KW 13/II/2005 z dnia 28.02.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Fundacja podatnik VAT, zakupiła samochód osobowy marki PEUGOT 807 i przekazała go w tym samym dniu innemu podmiotowi z przeznaczeniem na działalność naukowo dydaktyczną w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przeniesienie własności pojazdu nastąpiło przez umowę darowizny. Samochód ten nie był używany przez Podatnika darczyńcę i nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych, gdyż zakupu dokonano z zamiarem przekazania innemu podmiotowi na cele działalności naukowo-dydaktycznej. W momencie nabycia samochodu Podatnik dokonał częściowego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535)
postawiono pytanie:
1. Czy przy nabyciu samochodu osobowego przekazanego jako darowizna, przysługuje częściowe odliczenie podatku naliczonego od podatku należnego zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535)...
i zajęto następujące stanowisko:
Przy nabyciu samochodu osobowego przeznaczonego do przekazania go w formie darowizny, innej jednostce, Podatnikowi służy prawo do częściowego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tego samochodu. W momencie zakupu pojazdu znane jest przeznaczenie rzeczy (nieodpłatne przekazanie), które będzie opodatkowane i w związku z tym częściowo odliczono podatek naliczony, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zmian.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zmian.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem w szczególności: wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 w/w ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg
gdzie: DŁ – oznacza dopuszczalna ładowność
n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy
– kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że Podatnikowi nie służy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu samochodu osobowego przekazanego w formie darowizny na cele dydaktyczne, gdyż nabycie samochodu zostało zrealizowane z dochodu już po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów, zatem nie ma możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W tym przypadku nie ma zastosowanie art. 86 ust. 3 w/w ustawy o VAT.

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.