Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście działając na podstawieart. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 06.11.2003 r. w oparciu o przedstawiony w tym piśmie stan faktyczny przekazuje poniższeinformacje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatkudochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięciaprzychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, żeprzyczyniły się lub mogły przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Wymienionypowyżej przepis nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt przyniósł określonydochód, lecz był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Zatem kosztem uzyskaniaprzychodów są uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane zprowadzoną działalnością gospodarczą.

Z kolei, stosownie do zapisu art. 16 ust. 1 pkt. 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług -jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego.

Powyższy przepis należy stosować we wszystkich przypadkach, w których zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT. Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, że aby podatek naliczony VAT mógł stanowić koszt uzyskania przychodów - w oparciu o wyżej powołany przepis - to wydatek z którym związany jest ten podatek, musi być jednocześnie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.