POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.) po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dn. 27.01.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 28.01.2005 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Jednostka we wniosku przedstawia, że w kwietniu 2004 r. dokonano wpłaty na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, na którą składały się odpis za 2004 r. oraz kwotę stanowiącą naliczenia na ZFŚS z lat ubiegłych, w których jednostka nie dysponowała środkami finansowymi i nie dokonywała przelewów na rachunek funduszu naliczonych odpisów, które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Jednostka pyta czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wpłatę dokonaną na rachunek ZFŚS składającą się z kwoty odpisu za rok 2004, powiększonej o płacony odpis z lat ubiegłych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dn. 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), równowartość dokonanych odpisów i zwiększeń na Fundusz naliczonych zgodnie z art. 5 ustawy na dany rok kalendarzowy, pracodawca przekazuje na rachunek bankowy funduszu w określonym terminie. Powyższe oznacza, że tworzenie Funduszu (naliczenie odpisu podstawowego oraz przekazanie równowartości środków pieniężnych z tego tytułu na odrębny rachunek bankowy) dotyczy danego roku kalendarzowego. Jeżeli jednak w danym roku kalendarzowym z przyczyn ekonomicznych nastąpiło jedynie zaksięgowanie odpisu podstawowego na Fundusz bez równoczesnego przekazania środków na odrębny rachunek bankowy, pracodawca powstałe wobec tego Funduszu zobowiązanie winien wypełnić w najbliższym możliwym terminie.

Ustawa podatkowa stanowi więc dwa warunki, które muszą być spełniane łącznie, aby uznać odpis na koszt uzyskania przychodu: - przepisy ustawy o ZFŚS muszą bezpośrednio określać, że dany odpis lub zwiększenie jest kosztem dla pracodawcy, a środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów muszą być wpłacone na wyodrębniony rachunek funduszu. Mając na uwadze przedstawiony przez Jednostkę stan faktyczny oraz brzmienie wyżej wymienionych przepisów należy uznać prawo Jednostki do zaliczenia do kosztów uzyskania w 2004 (oprócz odpisu za ten rok) również zaległych wpłat środków za lata poprzednie z chwilą faktycznego przekazania tych środków na rachunek Funduszu.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoja moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. Nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.