W odpowiedzi na zapytanie zawarte w piśmie z dnia 22.09.2003 r. (uzupełnione dnia 03.10.2003 r.), działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze informuje:

Dochody z nieruchomości, której jesteście Państwo (Pan wraz z żoną) współwłaścicielami co do zasady są dochodem obojga z Was. Zgodnie bowiem z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.), do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody z najmu wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, znajdują zastosowanie zasady dotyczące opodatkowania współwłasności i spółek, chyba, że małżonkowie złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.
W przypadku nie złożenia powyższego oświadczenia, dochody z najmu są po połowie dochodem każdego z małżonków i winny być opodatkowane proporcjonalnie do udziału na tych samych zasadach.

Stan prawny dotyczący opodatkowania przychodów z tytułu najmu zawarty jest w ustawie z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) oraz w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000 r. ze zm.).Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają oddane do używania na podstawie umowy najmu, m. in. wartości niematerialne i prawne (w tym spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego). Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową - na podstawie art. 22h ust. 1 ww. ustawy.

W zależności od sposobu nabycia wartością początkową, zgodnie z art. 22g ww. ustawy, może być:
1) cena nabycia w drodze kupna
2) koszt wytworzenia we własnym zakresie
3) wartość rynkowa z dnia nabycia w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób.

Za cenę nabycia w drodze kupna - uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania (np. koszty opłat notarialnych, skarbowych, prowizji pośrednika),
za koszt wytworzenia - uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się np. wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci.

Można również ustalić wartość początkową wynajmowanych lokali mieszkalnych i własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego - metodą uproszczoną -przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł (przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości). Należy zwrócić uwagę, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego - nie zostały przez ustawodawcę zaliczone do środków trwałych, lecz do wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji wartość początkową tych praw można ustalić wyłącznie na podstawie ceny nabycia bądź według podanej wyżej metody uproszczonej. Wartości początkowej omawianych praw nie można przyjmować ani w wysokości wynikającej z wyceny podatnika, ani w wysokości wynikającej z wyceny biegłego.
Roczne stawki amortyzacji dla wartości niematerialnych i prawnych wynoszą:
- 2,5 % - w przypadku przyjęcia za wartość początkową tego prawa ceny nabycia,
- 1,5% - w przypadku gdy wartość początkową tego prawa podatnik określił metodą uproszczoną (jako iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł.).
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych za te miesiące (lub lata), w których dany składnik majątku nie był wynajmowany.

Zatem może Pan dokonywać odpisów amortyzacyjnych w 2003 roku na ww. zasadach, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach podatkowych. Niesłuszne jest Pana stanowisko dotyczące możliwości zaliczenia w koszty bieżącego roku amortyzacji z lat poprzednich, gdyż koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione (art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Natomiast ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 z 1997 r. ze zm.) daje podatnikom dwa ważne uprawnienia:
- prawo żądania stwierdzenia nadpłaty,
- prawo do korekty zeznań podatkowych i deklaracji.

Zgodnie z art. 81 i art. 81a § 1 pkt 1 i 3 ww. Ordynacji podatkowej, przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań za lata 1998-2002 (z uwzględnieniem odpisów amortyzacyjnych) z pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. W przypadku gdy ze złożonej korekty zeznania za dany rok podatkowy wyniknie nadpłata, podatnik chcąc by korekta wywołała skutek w formie nadpłaty, do urzędu skarbowego wraz z korektą zeznania winien wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty stosownie do art. 75 § 2 i 3 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa. Prawo do skorygowania złożonego zeznania przysługuje podatnikowi przez okres pięciu lat, licząc od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan prawny.