P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z dnia 12.01.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych , tj. czy zwrócone pracownikom Spółki wydatki poniesione na wyżywienie w trakcie podróży służbowej są dla Spółki kosztem uzyskania przychodów, Naczelnik Urzędu Skarbowego - biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z regulaminem pracy obowiązującym w Spółce pracodawca wypłaca pracownikom diety z tytułu podróży służbowych krajowych i zagranicznych w wysokości określonej w rozporządzeniach wykonawczych do art. 775 § 2 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r.Nr 21, poz. 94 ze zm.). Regulamin pracy w Spółce stanowi, iż w przypadku podróży służbowych na terenie kraju pracownikom przysługuje zwrot kosztów przejazdów, zakwaterowania, a także kosztów wyżywienia. W przypadku, gdy miejscem docelowym podróży jest Warszawa, Spółka zwraca koszty wyżywienia do kwoty 50 złotych na dobę, w pozostałych przypadkach kwota ta wynosi 40 złotych. Podczas podróży służbowych na terenie kraju pracownicy są uprawnieni do spożywania posiłków w lokalach gastronomicznych, a zwrot poniesionych kosztów otrzymują po przedstawieniu faktur za zakupione usługi. Według Strony, ponoszone przez Spółkę wydatki na wyżywienie pracowników w czasie podróży służbowych są związane z przedmiotem działalności Spółki i osiąganymi przez nią przychodami, bowiem pracownicy w trakcie tych podróży wykonują zadania zlecone przez Spółkę i pozostają do jej dyspozycji. Ponadto, za zaliczeniem tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości przemawia fakt, iż nie są one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle powyższego, Strona uważa, że w/w wydatki poniesione przez pracowników, a następnie zwrócone przez Spółkę są dla Spółki kosztem uzyskania przychodów.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają wszelkie koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskaniem przychodu, w tym wydatki ponoszone na rzecz pracowników, z wyjątkiem tych , które zostały określone w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.
Ponieważ wydatki związane ze zwrotem kosztów wyżywienia pracowników podczas podróży służbowych nie są wymienione w art. 16 ustawy i jako wydatki ponoszone na rzecz pracowników są pośrednio związane z uzyskaniem przez Spółkę przychodów, stanowią one koszt uzyskania przychodów dla Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).