Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 26.01.2004 r. (data wpływu - 26.01.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 28.12.2004 r. (data wpływu - 26.01.2005 r.) firma K. spółka jawna zwróciła się z wnioskiem do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji z zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie czy stratę w środkach obrotowych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu spółki.

Przedstawiając stan faktyczny wnioskodawca poinformował, iż wspólnik prowadzący sprawy spółki będąc osobą uprawnioną do jej reprezentowania posiadał kartę płatniczą, na podstawie której mógł dysponować środkami znajdującymi się na rachunku bankowym spółki w zakresie pokrywania wydatków związanych z bieżącym jej funkcjonowaniem. Podczas wyjazdu służbowego wspólnika związanego z rutynową kontrolą przedstawicielstw spółki na terenie Słowacji, karta ta została skradziona. Okradziony dokonał zgłoszenia na policję, a także zgłosił fakt kradzieży bankowi celem zablokowania ww. karty. Pomimo podjętych działań, w okresie pomiędzy zgłoszeniem a zablokowaniem karty doszło do dokonania transakcji za pośrednictwem niniejszej karty na kwotę ponad 18.600 zł. Transakcje zostały zrealizowane zgodnie z dokumentacją z banku na terenie Słowacji i Węgier. W ocenie wnioskodawcy, z uwagi, iż strata jest rzeczywista i została udokumentowana (protokołem zgłoszenia kradzieży na policję oraz wypełnieniem procedur zablokowania karty w banku) może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu spółki.

Zwracając się z powyższą prośbą wnioskodawca oświadczył, że w powyższym zakresie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Uwzględniając powyższy wniosek, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę informuje, iż stanowisko tut. organu podatkowego w przedmiocie zapytania jest następujące:

Zgodnie z zapisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustaw, który zawiera negatywny katalog wydatków nieuznanych przez ustawodawcę za koszt uzyskania przychodu. Wśród wymienionych przez ustawodawcę wydatków nieuznanych za koszt uzyskania przychodu nie ma strat w środkach obrotowych, a zatem co do zasady straty te mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu, jednakże każdy przypadek i każde tego rodzaju zdarzenie należy rozpatrywać i oceniać indywidualnie jako konkretny przypadek z uwzględnieniem okoliczności faktycznych badanej sprawy. Należy zaznaczyć, że kradzież środków pieniężnych jest szczególną formą starty w środkach obrotowych i jej zakwalifikowanie jako kosztu uzyskania przychodu uwarunkowane jest od udowodnienia przez poszkodowanego, iż w danym przypadku mamy do czynienia ze zdarzeniem losowym, rozumianym jako zdarzenie nieprzewidywalne i nie do uniknięcia. Nie można uznać starty w środkach obrotowych za koszt uzyskania przychodu, w sytuacji, gdy zostanie udowodnione, że środki obrotowe nie były zabezpieczone lub były zabezpieczone w sposób nienależyty.

Uwzględniając powyższe, z uwagi, iż w przedstawionym stanie faktycznym w przedmiocie zapytania nie zostało dowiedzione, czy osoba której skradziono kartę płatniczą dochowała należytej staranności w celu zabezpieczenia karty przed kradzieżą brak jest możliwości uznania powyższej straty za zdarzenie losowe, a tym samym zaliczenie kwoty będącej przedmiotem zapytania do kosztów uzyskania przychodu. W danym przypadku dla celów dowodowych posiadanie przez poszkodowanego protokołu zgłoszenia kradzieży na policję oraz wypełnienie procedur zablokowania karty w banku jest niewystarczające do uznania straty jako kosztu uzyskania przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowiska wnioskodawcy w powyższej sprawie jest nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja:

• dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
• nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.