Stan faktyczny:

Podatnik nabył lokal mieszkalny, który w #189; przeznaczony został na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (ta część lokalu została wprowadzona do ewidencji środków trwałych). Zakup sfinansowany został częściowo z własnych środków, a częściowo z kredytu hipotecznego. Ponadto na zaadoptowanie pomieszczeń na cele biurowe podatnik poniósł nakłady przekraczające kwotę 3.500 zł. Nakłady te zaliczył do wartości początkowej środka trwałego, od którego dokonuje odpisów amortyzacyjnych (stawka liniowa – 1,5%).

Ocena prawna stanu faktycznego:

AD. 1

Zgodnie z treścią art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14., poz. 176 z późn.zm.) jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Treść przytoczonego przepisu wskazuje, wydatki poniesione na ulepszenie środka trwałego m.in. poprzez jego adaptację, przekraczające 3.500 zł i jednocześnie powodujące wzrost wartość użytkowej tego środka – powiększają wartość początkową środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Wydatkami na ulepszenie środka trwałego poprzez jego adaptację są wydatki na przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystywania go w innym celu niż jego pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych.

Reasumując, prawidłowo udokumentowane nakłady poniesione przez podatnika w kwocie przekraczającej 3.500 zł - na przystosowanie #189; części lokalu mieszkalnego na potrzeby działalności gospodarczej - zwiększają wartość początkową tego środka trwałego stanowiącą podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

AD. 2

W myśl art. 22 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991r. kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991r. nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Za koszt podatkowy można jednak uznać jedynie te racjonalnie uzasadnione wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów),
• ich poniesienie zostało prawidłowo udokumentowane,
• nie zostały wymienione w treści art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.

Stosownie zaś do treści art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych regulacji prawnych należy stwierdzić, iż prawidłowo udokumentowane wydatki poniesione przez podatnika na spłatę skapitalizowanych odsetek od pożyczek (kredytów) - stanowią koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, o ile podatnik udowodni, iż bezspornie wydatki te pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami z tej działalności.

W rozpatrywanym przypadku zatem podatnik spłacający kredyt wraz z odsetkami, zaciągnięty na zakup lokalu, który w #189; wykorzystywany jest dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (wydzielona #189; część tego lokalu jest środkiem trwałym wprowadzonym do ewidencji środków trwałych) – ma prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów właściwie udokumentowane wydatki poniesione na spłatę skapitalizowanych odsetek od tego kredytu – w części, w której dotyczą one tego środka trwałego (w #189;).