Stan faktyczny:

Spółka jawna prowadzi działalność w zakresie wydawnictwa oświatowego. W ostatnich latach wydawnictwo opracowało nowe podręczniki, które zamierza wprowadzić do sprzedaży w szerokim zakresie, uruchamiając również sprzedaż wysyłkową – głównie do szkół. W celu pełnego zaprezentowania walorów oferty, spółka zamierza dołączyć do oferty handlowej (cenniki, katalogi) okazowy egzemplarz podręcznika.

Ocena prawna stanu faktycznego:

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Z treści zacytowanego przepisu wynika, że nie wszystkie wydatki poniesione na reklamę i reprezentację są kosztami uzyskania przychodów. Kosztami takimi są w pełnej wysokości jedynie wydatki poniesione na reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Wydatki poniesione na reklamę prowadzoną w sposób niepubliczny, jak również wydatki na reprezentację mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy nie przekraczają one 0,25% przychodów.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reklamy i reprezentacji. Na podstawie definicji słownikowej można określić, że reklama to rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia. Jednocześnie z wykładni sądowej, uwzględniającej specyfikę działalności gospodarczej, wynika że reklama to również działania mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach w celu zachęcenia ich do nabycia towarów od tego właśnie, a nie innego podmiotu gospodarczego. Ponadto reklama ma również za zadanie promocję danego podmiotu gospodarczego poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy oraz ułatwienie zawarcia umowy lub kontraktu.

Podstawowym kryterium publicznego charakteru reklamy jest skierowanie jej do nieograniczonego kręgu odbiorców. Reklamą publiczną jest więc reklama prasowa, telewizyjna, radiowa oraz takie działania, które umożliwiają ogółowi potencjalnych nabywców zapoznanie się z walorami użytkowymi, cechami i zaletami reklamowanych towarów. We wszystkich przypadkach reklamy publicznej jej odbiorca jest anonimowy, a możliwość zapoznania się z treścią reklamy ma nieograniczony krąg potencjalnych klientów. O kwalifikacji wydatków poniesionych na reklamę decyduje forma jej dotarcia do klientów - adresatów reklamy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka w celu pełnego zaprezentowania walorów oferty załącza do tej propozycji handlowej skierowanej głównie do szkół okazowy egzemplarz podręcznika. Podręcznik ten ma zatem stanowić dodatkową informację dla potencjalnego klienta, zachęcającą go do kupna towaru. Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że poniesiony przez spółkę wydatek na okazowy egzemplarz podręcznika stanowi koszt uzyskania przychodu związany z reklamą prowadzoną w sposób niepubliczny. Stąd też wydatek ten może zostać przez spółkę zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności – w części nie przekraczającej 0,25% przychodu.