Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) koryguję pisemną informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, udzieloną przez Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego pismem nr PDP-423/20/GC/2004 z dnia 12.05.2004 r., stanowiącą odpowiedź na zapytanie Jednostki skierowane do organu pismem z dnia 4.03.2004 r.

Wyżej wymienionym pismem z dnia 4.03.2004 r., Jednostka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z prośbą o interpretację przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 954 ze zm.) w sprawie obowiązku pobrania na podstawie art. 3 ust. 2 i art. 21 ust. 1 pkt 2 a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, 20% zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłaconych firmie ukraińskiej z tytułu wykonania usług związanych ze zorganizowaniem powierzchni wystawienniczej oraz w sprawie zaliczenia tego podatku do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku nie pobrania go jako płatnik i poniesienia z własnych środków.

Stan faktyczny.

Z informacji przedstawionych w ww. piśmie wynika, iż Jednostka w związku z zamiarem udziału w targach handlowych w Kijowie, poniesie na rzecz podmiotu gospodarczego zarejestrowanego na Ukrainie wydatki z tytułu przygotowania przez niego powierzchni wystawienniczej, tj. za wynajęcie powierzchni wystawienniczej, opłatę organizacyjną i inne wydatki związane z wyposażeniem stoiska np. w media.

Stanowisko Jednostki.

Zdaniem Jednostki zryczałtowany podatek dochodowy, o którym stanowi art. 21 ust.1 pkt 2 a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 954 ze zm.) dotyczy m.in. usług reklamowych. Natomiast usługi związane z przygotowaniem powierzchni wystawienniczej służą celom reklamy, ale nie są usługami reklamowymi i nie podlegają opodatkowaniu przedmiotowym podatkiem.Ponadto, według Jednostki w przypadku, gdyby przedmiotowe usługi podlegały opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem i nie został on pobrany przez Spółkę jako płatnika, lecz poniesiony z własnych środków, to poniesiony z tego tytułu wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.
Zgodnie z art.21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r, Nr 54, poz. 954 ze zm.) zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu podlegają przychody ze źródeł określonych w ust. 1 tego przepisu, uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, a więc nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu.W myśl postanowień art. 21 ust 1 pkt 2 a ww. ustawy, opodatkowaniu zryczałtowanym 20% podatkiem dochodowym podlegają przychody z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych,badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Wśród powyższych usług wymienione są usługi reklamowe.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia reklama, zatem należy przyjąć jego wykładnię językową zawartą w Słowniku języka polskiego (wyd. PWN, W - wa 1996), gdzie reklama oznacza „ rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach ich nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś".
Działania te mogą polegać na prezentowaniu walorów reklamowanego produktu, cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że świadczone przez podmiot ukraiński usługi polegające na organizacji stoiska na targach nie są usługami reklamowymi.Oznacza to, że do ukraińskiej firmy wykonującej te usługi nie ma zastosowania ww. art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem stanowisko przedstawione w piśmie przez Jednostkę jest prawidłowe.
Natomiast dla Jednostki koszty usług świadczonych przez stronę ukraińską, stanowią koszty reklamy, bowiem poprzez udział w targach reklamuje ona swoje wyroby (usługi).

Choć nie ma to znaczenia w przedmiotowej sprawie, wyjaśnia się również, iż w przypadku, gdyby podatek był należny od ukraińskiego podmiotu i nie został pobrany przez płatnika, lecz poniesiony z jego własnych środków, to nie stanowiłby on kosztu uzyskania przychodów na podstawie art.15 ust.1 ww. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nie dotyczący Spółki i uzyskanych przez nią przychodów.