Stan faktyczny w sprawie:

Podatnik podatku od towarów i usług – Spółka jawna otrzymał w maju 2004r. od kontrahenta z Hiszpanii towar wraz z fakturą, która została wystawiona w kwietniu 2004r. Przedmiotowa dostawa została uznana przez hiszpańskiego kontrahenta za eksport towarów.

Ocena prawna stanu faktycznego

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Ustawodawca w art. 176 pkt 3 ustawy wskazał, iż art. 1-14, art. 15 ust. 1-6, art. 16-22, art. 23 ust. 1-4 i ust. 7-16, art. 24 ust. 1-3 i ust. 6-12, art. 25-40, art. 41 ust. 1-11 i 13-16, art. 42-95, art. 99-113, art. 114 ust. 2-5, art. 115-146, art. 148-151, art. 153, art. 156 i art. 162-171 stosuje się od dnia 1 maja 2004 r.

Zatem na mocy art. 176 pkt 3 ustawy przepisy dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju weszły w życie 1 maja 2004r.

Ze stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w maju 2004r. otrzymał towar od kontrahenta z Hiszpanii. Przedmiotowa transakcja została udokumentowana fakturą, która została wystawiona w kwietniu 2004r.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów przedstawiona transakcja, która miała miejsce w kwietniu 2004r. nie może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 170 ust. 6 ustawy za import towarów uważa się również wykorzystanie (wprowadzenie do wolnego obrotu) po dniu 30 kwietnia 2004 r., na terytorium kraju, przez podatnika lub każdy inny podmiot niebędący podatnikiem, towarów dostarczonych im przed dniem 1 maja 2004 r. na terytorium Wspólnoty przed rozszerzeniem lub terytorium nowych państw członkowskich, jeżeli:

1. przed dniem 1 maja 2004 r. do dostawy tych towarów na terytorium Wspólnoty przed rozszerzeniem lub na terytorium nowych państw członkowskich miały lub mogły mieć zastosowanie odpowiednio przepisy art. 18 ust. 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 175, oraz
2. przed dniem 1 maja 2004 r. nie został dokonany import tych towarów w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 175.

Ustawodawca wskazał, iż w przypadku, gdy dostawa towarów na terytorium Unii Europejskiej dokonana została przed 1 maja 2004r. i przed dniem 1 maja 2004r:

– do dostawy tych towarów miały lub mogły mieć zastosowanie odpowiednio przepisy art. 18 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), zwanej dalej starą ustawą,

– nie został dokonany import tych towarów w rozumieniu starej ustawy,

to ich wykorzystanie (wprowadzenie do wolnego obrotu) po 30 kwietnia 2004r. na terytorium kraju, w świetle przepisu art. 170 ust. 6 ustawy uznane jest za import towarów.

Jeżeli zatem podatnik, dokonał transakcji przed 1 maja 2004r. na terytorium Hiszpanii, tj. na terytorium Wspólnoty przed rozszerzeniem – co zostało udokumentowane fakturą wystawioną w kwietniu 2004r. – to należy zgodnie z art. 170 ust. 6 ustawy uznać czynność wykorzystania (wprowadzenia do wolnego obrotu) po 30 kwietnia 2004r. na terytorium kraju (Polski) za import towarów. W przedmiotowej sytuacji powinien zostać pobrany podatek z tytułu importu towarów według zasad i stawek obowiązujących na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r.

Takie stanowisko potwierdziło Ministerstwo Finansów w piśmie znak PP2-068-533-2/04/JC/GD z dnia 21.05.2004r.

Moment powstania obowiązku podatkowego w imporcie towarów wyznacza art. 19 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9.

Należy w tym miejscu wskazać, iż na mocy art. 170 ust. 7 ustawy w przypadku gdy w imporcie towarów, o którym mowa w ust. 4-6, nie można określić momentu powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych, obowiązek podatkowy:

1. powstaje w momencie zakończenia na terytorium kraju przeznaczenia celnego zgodnie z przepisami prawa celnego lub wprowadzenia na terytorium kraju towarów do wolnego obrotu bez dokonania formalności celnych - w przypadku, o którym mowa w ust. 4 i 5;
2. powstaje w momencie wykorzystania (wprowadzenia do wolnego obrotu) towarów na terytorium kraju - w przypadku, o którym mowa w ust. 6.