Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście w odpowiedzi na Pana pismo z dnia 01.09.2004 r. (data wpływu: 03.09.2004 r.) w sprawie dot. utraty prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w związku z rozszerzeniem działalności gospodarczej – działając w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) przekazuje poniższe informacje:

Zasady korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uregulowane zostały w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.). W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e ustawy z tej formy opodatkowania nie mogą korzystać podatnicy, którzy osiągają (w całości lub w części) przychody z tyt. świadczenia usług wymienionych w załączniku Nr 2 do ustawy. W poz. 21 i 22 tego załącznika wymienione zostały usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych z zastrzeżeniem, że wyłączenie to nie dotyczy świadczenia tych usług jeśli, pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana jest w ramach wolnych zawodów. Oznacza to, że uzyskiwanie przychodów z tytułu świadczenia usług tłumaczeń ustnych i pisemnych, jeśli jest wykonywane przez podatnika w ramach wolnego zawodu może być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w przeciwnej sytuacji brak takiej możliwości. Potwierdzeniem powyższego jest również przepis art. 8 ust. 1 lit. d zgodnie z którym opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie mogą być podatnicy osiągający przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustaw. Zgodnie z tym przepisem wolny zawód to pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście przez lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym, że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, którą ma zamiar rozszerzyć o usługi polegające na tłumaczeniach ustnych i pisemnych. Usługi te nie będą wykonywane przez podatnika osobiście ale przez angażowanych w zależności od potrzeb tłumaczy. A zatem w tej sytuacji nie można mówić, że usługi te będą wykonywane przez podatnika w zakresie pozarolniczej działalności gospodarczej świadczonej w ramach wolnego zawodu z uwagi na to, iż nie spełniona została przesłanka wynikająca z zawartej w ustawie definicji „wolnego zawodu” tj. osobistego wykonywania usługi.
Za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zleceń, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu. Oznacza to, że jedynie zatrudnianie osób które wykonują czynności pomocnicze nie związane z istotą danego zawodu nie pozbawia możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z przedstawionymi powyżej przepisami prawa podatkowego oraz stanem faktycznym, rozszerzenie przez podatnika działalności o usługi tłumaczeń ustnych i pisemnych wykonywanych przez tłumaczy (podwykonawców) oraz uzyskanie przychodu z tego tytułu spowoduje utratę prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy, w razie utraty prawa do ryczałtu, podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów (lub księgi rachunkowe) i opłacać podatek na zasadach ogólnych.