W odpowiedzi na zapytanie, na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chełmie informuje o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.Stan faktyczny opisany przez Pana w piśmie wskazuje na to, że w roku bieżącym nabył Pan lokal handlowy położony w budynku spółdzielni mieszkaniowej z prawem własności, a nie spółdzielczym prawem do lokalu użytkowego. Poprzedni waściciel użytkował lokal przez okres przekraczający 60 miesięcy. Po dokonanym zakupie zmodernizował Pan lokal. Koszt modernizacji przekroczył 30% kwoty nabycia. Ponad to ma Pan zamiar zakupić spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, które następnie – przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych przekształci Pan w prawo własności.

Na podstawie art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 roku Nr 14 poz. 176 z późn. zm.- zwanej dalej ustawą) kosztami uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), które dokonywane są zgodnie z art. 22a-22o z uwzglednieniem art. 23 (wydatków nie uznanych za koszty). Z powyższej regulacji wynika, iż amortyzacji podlegają wymienione w art. 22a ust. 1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy – budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością traktowane jako środki trwałe oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego będącego zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 2 wartością niematerialną i prawną.Z przedstawionej przez Pana sytuacji wynika, że zarówno lokal handlowy będący Pana własnością, jaki i ten, który ma Pan zamiar kupić, a następnie przekształć w prawo własności będą mogły być amortyzowane jako środki trwałe. Ustawodawca w art. 22g ust. 1 pkt 1, ust. 3 oraz ust. 17 ustawy dokładnie określił, jak należy w Pana przypadku ustalić ich wartość i tak:1)w razie nabycia środków trwałych – według ceny nabycia, za którą uważa się kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środków do użytkowania;2)jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową takich środków ustala się powiększając cenę zakupu o sumę wydatków na ich ulepszenie. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adptcję lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i powoduje wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Jednocześnie ustawodawca w art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy umożliwia zastosowanie dla używanych lub ulepszanych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika – indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Warunkiem zastosowania tych stawek jest okres amortyzacji, który w przypadku budynków (lokali) i budowli nie może być krótszy niż 10 lat. Z definicji zawartej w art. 22j ust. 3 ustawy wynika, że środek trwały uważa się za używany, jeżeli podatnik wykaże, że przed jego nabyciem był wykorzystywany przynajmniej przez 60 miesięcy, natomiast pod pojęciem ulepszonego środka trwałego rozumie się taki, na który przed wprowadzeniem do ewidencji, zostały poniesione wydatki związane z jego ulepszeniem stanowiące kwotę 30% wartości początkowej. W świetle przytoczonych powyżej przepisów, stanowisko zawarte w złożonym zapytaniu jest prawidłowe i zgodne z przepisami prawa podatkowego.