Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), na pisemne zapytanie udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnosząca zapytanie Spółka przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika,że w maju 2004 r. brała udział w targach międzynarodowych w Lipsku i w Brnie. Na ten cel Zachodniopomorska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości decyzją z maja 2004 r. przyznała dotację. Dotacja ta nie stanowi podstawy opodatkowania w świetle nowej ustawy o VAT. Faktury za powierzchnie targowe Spółka otrzymała w maju. W maju też wpłynęła na rachunek bankowy kwota dotacji. Kwota ta pokrywała w części należności za targi w Lipsku. Cała kwota brutto z takiej faktury została zatem ujęta przez Spółkę w kosztach nie stanowiących kosztów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Druga faktura (za targi w Brnie) została uznana jako koszt uzyskania przychodu i kwotę podatku wykazano w rejestrach zakupów VAT w miesiącu maju 2004 r., którą odliczono w całości w tym samym miesiącu. W październiku 2004 r. wpłynęły z ZARP na rachunek pozostałe środki z przyznanej dotacji, w części pokrywające należność wynikającą z faktury za targi w Brnie. W związku z tym wyksięgowano z kosztów uzyskania przychodów kwotę liczoną „w stu” od otrzymanej kwoty dotacji i o pozostałą część otrzymanych środków pomniejszono podatek VAT, całość ujmując w kosztach nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Udokumentowano to zdarzenie dokumentem PK, które ujęto w rejestrze zakupów VAT za październik.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko,iż przepisy prawa podatkowego skutkują:

1. Zmniejszeniem podatku naliczonego VAT do odliczenia w związku z otrzymaną dotacją na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 i art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług w deklaracji VAT-7 za październik 2004 r., ponieważ w tym właśnie miesiącu wpłynęła dotacja, a zatem z tym miesiącem kwota pokryta z dotacji przestała stanowić koszt uzyskania przychodów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2. Ujęciem faktur w rejestrach zakupu VAT na podstawie dowodu polecenia księgowania, ponieważ:

1. Nie można wystawić faktury wewnętrznej, bo spowodowałoby to powstanie obowiązku podatkowego, a taki obowiązek nie powstał (zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT),
2. Nie można oczekiwać faktury korygującej od dostawcy usług (za powierzchnie targowe z maja 2004 r.), ponieważ kontrahent rzeczywiście wykonał taką usługę jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej VAT.

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe we wskazanym poniżej zakresie.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące przepisy prawa podatkowego: art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy odliczenie podatku naliczonego następuje w rozliczeniu za okres otrzymania faktury lub w okresie następnym (art. 86 ust. 11 ww. ustawy).

W myśl przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jeśli zatem dokonana przez podatnika kwalifikacja wydatków na nabycie usług udziału w targach międzynarodowych wynika z uzyskanego zwrotu tych wydatków z funduszy korzystających ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w odrębnych przepisach, to powołany przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 nie znajdzie zastosowania. W tym przypadku podatnik będzie nadal uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przedmiotowymi usługami.

Jeżeli jednak omawiane wydatki nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z innych przyczyn niż wyżej wskazane, to zasadne jest ograniczenie prawa do podatku naliczonego tylko do części zaliczonej do podatkowej kategorii kosztów. W tym przypadku niezbędne jest, zdaniem tutejszego organu, skorygowanie podatku naliczonego za okres wskazany w powołanym art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, która nie wskazuje innych terminów odliczania bądź korekty podatku naliczonego poza przypadkami wskazanymi w art. 91, nie mającymi jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie.