W odpowiedzi na pismo z dnia 2.09.2004 r. (znak: FK/1/1/2004, data wpływu do tut. organu w dniu 3.09.2004 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, na podstawie przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego informuje jak niżej:

Podatnik w swoim piśmie wnioskuje o udzielenie informacji czy w przypadku braku przez podatnika dokumentu celnego, w którym urząd celny wyjścia potwierdza wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, podatnik może zastosować stawkę 0 % VAT na podstawie posiadanego zaświadczenia wystawionego przez urząd celny stwierdzającego fakt opuszczenia terytorium WE przez eksportowany towar. Zdaniem podatnika tego rodzaju zaświadczenie jest dokumentem potwierdzającym eksport.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Przez eksport towarów, stosownie do postanowień przepisu art. 2 pkt 8 ww. ustawy, rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w przepisie art. 7 ust. 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy, jeżeli wywóz dokonywany jest przez dostawcę lub w jego imieniu lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu. Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 4 - 9 ww. ustawy, w eksporcie towarów, w którym wywóz dokonywany jest z terytorium kraju przez dostawcę lub w jego imieniu, stawkę podatku 0 % stosuje się pod warunkiem otrzymania (w określonych cytowanymi przepisami terminach) dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty potwierdzony przez urząd celny wyjścia. Dokumentem potwierdzającym eksport towarów, stosowanym w przypadku przepływu towarów pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi, tj. nie będącymi państwami członkowskimi jest Jednolity Dokument Administracyjny (SAD - karta SAD 3). Fakt fizycznego wywozu towarów urząd celny wyjścia potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza SAD 3 i zwraca go do urzędu celnego, w którym zgłoszono procedurę wywozu. Dokument ten odbiera się w tym urzędzie, co uwiarygodnia właściwe potwierdzenie wywozu. Potwierdzenie to przyjmuje formę pieczęci urzędu z datą.

Wymieniony wyżej sposób potwierdzenia wywozu ostatecznego określają przepisy art. 792 i 793 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454 z dnia 2.07.1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólny Kodeks Celny.

Powyższe, z uwagi na fakt nieokreślania przez przepisy ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług formy dokumentu potwierdzającego dokonanie eksportu, nie wyklucza, zdaniem tut. organu podatkowego, możliwości dokumentowania faktu dokonania eksportu w sposób wynikający z załączonego do ww. zapytania podatnika pisma, a więc w formie zaświadczenia, w którym organ celny potwierdził fakt wywozu towaru poza obszar Wspólnoty. Należy bowiem zauważyć, iż podatnik ma prawo wystąpić do organów celnych (w tym m.in. urzędu celnego, w którym nastąpiło zgłoszenie towaru do procedury wywozu) o wydanie tego rodzaju zaświadczenia. Stosownie bowiem do przepisu art. 73 ustawy z dnia 19.03.2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622) do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Ponadto zgodnie z przepisami art. 194 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone (por. § 1). Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania (por. § 2).

Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony w piśmie Podatnika, tut. organ podatkowy uznaje, iż stanowisko podatnika wyrażone we wzmiankowanym na wstępie piśmie jest zgodne z obowiązującym stanem prawnym.