Według definicji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.) kosztami podatkowymi są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Z ustawowej definicji kosztu podatkowego wynika więc aby koszt poniesiony był w celu uzyskania przychodu oraz, aby nie był wymieniony w katalogu negatywnym zawartym w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych .Te dwa warunki muszą być spełnione łącznie.

Zwrot w celu osiągnięcia przychodu oznacza, iż aby wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Koszty ponoszone w związku z prowadzoną działalnością oceniane są także pod kątem ich celowości, a więc czy ich poniesienie było potrzebne w prowadzonej działalności .

W związku z powyższym, jeżeli charakter pracy, po jej zakończeniu wymaga korzystania

z łaźni, to niewątpliwie koszt z tego tytułu będzie miał związek z uzyskaniem przychodu.

Jednocześnie w myśl zasady wyrażonej w art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszt u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Skoro korzystanie z łaźni przez spółkę cywilną jest zgodnie z przepisami ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów to podatek naliczony zawarty w fakturze VAT dokumentującej ten koszt podlega odliczeniu od podatku należnego na zasadach zawartych w art. 86, 90, 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535).